Ο σπουδαίος ιστορικός και φιλόσοφος Oswald Spengler είχε γράψει πως «ο σκοπός στη ζωή που μας έχει παραχωρηθεί είναι να της προσδώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο νόημα γίνεται. Να ζούμε με τρόπο που μας κάνει υπερήφανους για τον εαυτό μας, να δρούμε με τέτοιο τρόπο ώστε ένα κομμάτι μας θα συνεχίζει να ζει για πάντα.»
Η ζωή η ίδια είναι ένας αέναος πόλεμος, όχι μόνο ο Αγώνας μας. Ακόμα και η καθημερινή μας μάχη να μπορούμε να προχωράμε μόνο μπροστά, όποιες κι αν είναι οι συνθήκες, με το κεφάλι ψηλά, είναι δύσκολη. Έχω την πεποίθηση ότι τα δικά μου σκοτάδια είναι και σκοτάδια κάποιων που διαβάζουν αυτές τις γραμμές. Οι φόβοι, τα τραύματα, τα άγχη, η ανάγκη να έχουμε ανθρώπους δίπλα μας, μια επιθυμία να νιώθουμε ασφάλεια, είναι όλα ανθρώπινα. Το Κίνημά μας όμως παλεύει για τη δημιουργία ενός νέου Ανθρώπου που θα μπορέσει να σταθεί πιο δυνατός από τα δεσμά του φθαρτού αυτού κόσμου, που θα μετατρέπει τις απολύτως φυσιολογικές αδυναμίες του σε αφορμές να ξαναγεννηθεί πιο δυνατός, να πεθαίνει και να γεννιέται κάθε μέρα καινούριος.
Η Χρυσή Αυγή δεν υπόσχεται χρήματα, καριέρα και σιγουριά. Σκοπός μας δεν είναι η επίλυση της οικονομικής κρίσης ούτε η προσωρινή δίωξη ενός απειροελάχιστου ποσοστού πολιτικών μέχρι να εκτονωθεί κάπως το κλίμα της οργής και της θλίψης που ο Έλληνας έφτασε στο σημείο να αυτοκτονεί μαζικά. Σκοπός μας είναι η πλήρης συντριβή του πολιτικού συστήματος που σκοτώνει τον λαό μας και από υπερήφανο φωτοδότη της ανθρωπότητας, φιλόσοφο, πολεμιστή και κοσμοκράτορα τον κατήντησε ένα σκυθρωπό ανθρωπάκι που φοβάται και τη σκιά του, απλό γρανάζι στην παραγωγή εργατικών ηλιθίων. Ένα ανθρωπάκι που ζει και πεθαίνει για να παρέχει εργατικά χέρια και ό,τι ιερό κληρονόμησε στους τοκογλύφους.
Δεν ξεχνάμε τις χαμένες πατρίδες μας ούτε σκύβουμε το κεφάλι σε διεθνείς και εγχώριους νταβατζήδες και το πληρώνουμε με εκτελέσεις και παράνομες προφυλακίσεις αγωνιστών που έχουν τόση σχέση με τους αλήτες της εξουσίας όση ο αετός με το σκουλήκι. Οι θρύλοι των παππούδων μας, οι παραδόσεις που κληρονομήσαμε, οι πρώτες εικόνες που σχηματίσαμε όταν όντας παιδιά μάθαμε για τον Γέρο του Μωριά και τον Λεωνίδα, τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά και τον Γιο της Καλογριάς, η μαγεία της γνώσης πως το Αίμα δεν χάνεται στο πέρασμα του χρόνου αλλά επιμένει να αφυπνίζει τον ξεχασμένο Έλληνα, είναι όλα αυτά που μας μεθούν και μας καθιστούν ανέπαφους με τη σύγχρονη φρίκη της πραγματικότητας.
Και ας αρχίσουν να το παίρνουν απόφαση επιτέλους τα βραβευμένα τσιράκια των διεθνών ερπετών, ότι όσα ζούμε είναι ήδη Ιστορία, με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά θα τη γράψουμε ΕΜΕΙΣ.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/kane-ena-kommati-sou-na-zhsei-gia-panta#ixzz2oTN7cSvl