Η περίπτωση του τρομοκράτη Νίκου Μαζιώτη συνεχίζει να εξευτελίζει την ανύπαρκτη σοβαρότητα ενός υποτιθέμενου οργανωμένου κράτους. Αφού ο σεσημασμένος αυτός τύπος συνελήφθη ως αρχηγός του «Επαναστατικού Αγώνα», αφού ομολόγησε την συμμετοχή του σ΄αυτόν (εκθέτοντας πλήρως κάτι «σαΐνια» σαν τον Ψαρρά και την θλιβερή του παρέα στον «Ιό», οι οποίοι «χτυπιόντουσαν» για την αθωότητά του) αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους και φυσικά βρήκε την ευκαιρία «να την κοπανήσει» προκειμένου να συνεχίσει την «επαναστατική» του δράση, με απόπειρες δολοφονιών.
Το τελευταίο επεισόδιο στο άθλιο όσο και κωμικοτραγικό αυτό σήριαλ αφορά την κλήτευση του τρομοκράτη να παρουσιαστεί στο Τάγμα Πεζικού της Λαμίας στις 13 Ιανουαρίου! Για έναν τύπο, δηλαδή, ο οποίος είχε κηρυχθεί λιποτάκτης από το 1993, καθώς όταν πρωτοκλήθηκε να υπηρετήσει την θητεία του το 1991 συνελήφθη ως «αντιρρησίας συνείδησης». Καταδικάστηκε μεν σε φυλάκιση 1 έτους, αλλά με 3ετή αναστολή, οπότε αφέθηκε ελεύθερος. Συνελήφθη εκ νέου τον Οκτώβριο του 1992, καθώς του είχε επιδοθεί φύλλο πορείας, αλλά μετά από 50 ημέρες «απεργίας πείνας» (εδώ γελάνε…) αφέθηκε ξανά ελεύθερος.
Τώρα, λοιπόν, τι σκοπό είχε η κλήση για να παρουσιαστεί στο Πεζικό; Για έναν, μάλιστα, επικίνδυνο τρομοκράτη και φυγόδικο, ο οποίος εκμεταλλευόμενος την κωλυσιεργία και την γραφειοκρατία μπορεί τώρα να συνεχίζει να σχεδιάζει τρομοκρατικά χτυπήματα και δολοφονίες.
Ζούμε, όντως, στην αποθέωση της γραφειοκρατίας, η οποία όμως δείχνει και την υποκρισία του Καθεστώτος. Ο Μαζιώτης κρίθηκε ακίνδυνος, για τις πράξεις του, αφέθηκε ελεύθερος και τώρα απειλεί. Ο Αρχηγός της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, οι Βουλευτές του Κινήματος και μέλη του κρίθηκαν ως επικίνδυνοι για το φρόνημά τους και συνεχίζουν να βρίσκονται στην φυλακή. Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Γιώργος Μάστορας
Υ.Γ.: Κακώς τον κάλεσαν στο Πεζικό. Κανονικά, λόγω «προϋπηρεσίας» και «πείρας» θα έπρεπε να τον βάλουν σε πιο βαρέα όπλα…
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/kratos-gia-ta-panhguria-kaloun-gia-thhteia-ton-tromokrath-maziwth#ixzz2pNSocjZo