Άρθρο από την εθνική εφημερίδα “Εμπρός“
Η άνανδρη πολιτική δολοφονία από τα εκπαιδευμένα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης έγινε κατά τη διάρκεια μαθητικών κινητοποιήσεων τον Ιανουάριο του 1991. Όλα ξεκίνησαν το φθινόπωρο του 1990, όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανακοινώνει πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία που προβλέπει μεταξύ άλλων, λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ, κατάργηση της δωρεάν παροχής συγγραμμάτων, επιβολή χρονικού ορίου στις σπουδές, πιθανό περιορισμό του πανεπιστημιακού ασύλου, επιβολή ομοιόμορφης ενδυμασίας, έπαρση της σημαίας κ.ά. Οι πρώτες καταλήψεις ξεκινούν στα τέλη Οκτωβρίου του 1990 ενώ, μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, τα υπό κατάληψη γυμνάσια και λύκεια φτάνουν το 70% του συνόλου. Ταυτόχρονα γίνονται πολλές πορείες διαμαρτυρίας με συμμετοχή μεταξύ 10.000 και 30.000 ατόμων, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής.
Στις 07.01.1991, ημέρα επανέναρξης των μαθημάτων μετά τις γιορτές, οι καταλήψεις συνεχίζονται ενώ η Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) κηρύσσει στάση εργασίας και καλεί τους καθηγητές να βρίσκονται έξω από τα σχολεία «για να συμβάλουν στην αποτροπή προκλήσεων που ίσως επιχειρηθεί να δημιουργηθούν». Και αυτό γιατί έχουν γίνει πλέον σε όλους αντιληπτές οι προθέσεις εκ μέρους της «εγκληματικής οργάνωσης» της Ν.Δ να χυθεί αίμα.
Έχει γίνει γνωστό ότι ο παρακρατικός κομματικός μηχανισμός της Νέας Δημοκρατίας έχει κινητοποιήσει οργανωμένες ομάδες ειδικά εκπαιδευμένων «αγανακτισμένων γονέων» για να «σπάσουν» τις καταλήψεις, αν χρειαστεί, ακόμα και με χρήση απροκάλυπτης βίας. Από το πρωί της 7ης Ιανουαρίου σημειώνονται επεισόδια μεταξύ «γονέων» και καταληψιών, καθηγητών και δημοτικών συμβούλων. Οι καθηγητές αρνούνται να βάλουν απουσίες στους μαθητές, και ο υπουργός αποφασίζει την πειθαρχική δίωξή τους, ενώ την επόμενη μέρα, ομάδες ροπαλοφόρων τραμπούκων της «εγκληματικής οργάνωσης» εισβάλλουν σε σχολεία και τραυματίζουν μαθητές, υπό τα απαθή βλέμματα των αστυνομικών οργάνων!
Στις 08.01.1991 στις 19:30 το απόγευμα, στην Πάτρα περί τα τριάντα στελέχη της «εγκληματικής συμμορίας» της ΟΝΝΕΔ Πάτρας, με επικεφαλής τον τοπικό πρόεδρο της οργάνωσης Ιωάννη Καλαμπόκα, επιτίθενται οπλισμένοι κατά των μαθητών στην κατάληψη του Πολυκλαδικού Λυκείου, χωρίς όμως να επιτύχουν να διώξουν τους νέους, παρά τα βίαια επεισόδια και τους τραυματισμούς που προκλήθηκαν από τους «εκπαιδευμένους και αδίστακτους εγκληματίες».
Μία ώρα αργότερα, η ίδια «δολοφονική ομάδα» επιτίθεται κατά του 3ου Λυκείου και καταφέρνουν να απωθήσουν τους ελάχιστους μαθητές που βρισκόταν στο χώρο τραυματίζοντας πολλούς από αυτούς. Σε λίγο, συγκεντρώνονται έξω από το λύκειο δεκάδες μαθητές, καθηγητές, γονείς, δημοτικοί σύμβουλοι της αντιπολίτευσης καθώς και ο δήμαρχος Πάτρας, Α. Καράβολας και ο βουλευτής Αχαΐας του ΠΑΣΟΚ, Α. Φούρας.
Γύρω στις 23.30 το βράδυ, ομάδα καθηγητών και γονέων επιχειρεί να μπει στο κτίριο. Με το άνοιγμα της πόρτας οι «πωρωμένοι» και «διψασμένοι για αίμα δολοφόνοι» της ΟΝΝΕΔ, όπως τους αποκαλούσαν τότε αρκετές εφημερίδες, επιτίθενται στον κόσμο με σιδερολοστούς, καδρόνια και τσιμεντόλιθους. Ο καθηγητής μαθηματικών και μέλος του Εργατικού Αντι-ιμπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ), Νίκος Τεμπονέρας, πέφτει θανάσιμα τραυματισμένος, με ανοιγμένο στα δύο το κρανίο του από το σιδερολοστό του «αδίστακτου εγκληματία εκτελεστή» της Νέας Δημοκρατίας Ι. Καλαμπόκα, όπως τουλάχιστον κατηγορήθηκε.
Ο Ν. Τεμπονέρας μεταφέρεται στο νοσοκομείο κλινικά νεκρός και το πρωί της 09.01.1991 παύουν όλες οι ζωτικές λειτουργίες του. Στο νοσοκομείο μεταφέρονται επίσης άλλα τέσσερα άτομα σε σοβαρή κατάσταση και δεκάδες με ελαφρότερα τραύματα. Η ομάδα του Καλαμπόκα εξαφανίζεται ανενόχλητη, αφού η αστυνομία κάνει την εμφάνισή της, (ως ήταν φυσικό…) όταν τα επεισόδια έχουν τελειώσει. Οι αυτόπτες μάρτυρες καταγγέλλουν ως φυσικούς αυτουργούς τον πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου Ι. Καλαμπόκα, το στέλεχος της ΟΝΝΕΔ Α. Μαραγκό και τον συντροφό τους Σ. Σπίνο.
Ο Νίκος Τεμπονέρας ήταν μαθηματικός και εκπαιδευτικός αριστερών πεποιθήσεων καθώς και στέλεχος του Εργατικού Αντί ιμπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ). Ήταν ο πρώτος νεκρός στη διάρκεια των μαθητικών κινητοποιήσεων ενάντια στο νομοσχέδιο του τότε Υπουργού Παιδείας Βασίλειου Κοντογιαννόπουλου, θα ακολουθούσαν όμως άλλοι τέσσερις νεκροί πολίτες στην Αθήνα, θύματα και αυτοί της «εγκληματικής οργάνωσης» από πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στο κατάστημα Κ. Μαρούσης κατά τη διάρκεια διαδήλωσης. Μετά από ημέρες συλλαμβάνεται και κατηγορείτε ως δράστης της εν ψυχρώ δολοφονίας ο Ιωάννης Καλαμπόκας, δημοτικός σύμβουλος της «εγκληματικής οργάνωσης» της Ν.Δ στην Πάτρα και πρόεδρος της τοπικής ΟΝΝΕΔ, ο οποίος χτύπησε θανάσιμα τον Τεμπονέρα με λοστό στο κεφάλι, στη διάρκεια των βίαιων αυτών επεισοδίων που σημειώθηκαν στο υπό κατάληψη Σχολικό Συγκρότημα 3ου & 7ου Γυμνασίου και Λυκείου Πάτρας.
Την επόμενη της δολοφονίας του Νίκου Τεμπονέρα, ο υπουργός Παιδείας Β. Κοντογιαννόπουλος παραιτήθηκε και η πρόταση νόμου για τις μεταρρυθμίσεις στην παιδεία αποσύρθηκε, όταν πλέον είχε βαφτεί με αίμα. Ο δράστης της πολιτικής δολοφονίας Ι. Καλαμπόκας δικάστηκε στο Βόλο έχοντας ως συνηγόρους υπεράσπισής του τρία κορυφαία ονόματα του τότε νομικού κόσμου, όλους προερχόμενους πολιτικά από το χώρο της εγκληματικής οργάνωσης της Ν.Δ. Αυτοί ήταν οι: Απόστολος Ανδρεουλάκος, Κώστας Κωνσταντινίδης (καθηγητής Ποινικού Δικαίου, γνωστός από τη δίκη για το Σκάνδαλο Κοσκωτά όπου συμμετείχε σαν δημόσιος κατήγορος), και Επαμεινώνδας Ζαφειρόπουλος (πρώην πρόεδρος του ΔΣΑ).
Ο Καλαμπόκας καταδικάστηκε πρωτόδικα για φόνο εκ προμελέτης σε ισόβια δεσμά (απόφαση 22-24/93 ΜΟΔ Βόλου), ενώ αργότερα η ποινή του μειώθηκε σε 17 χρόνια και 3 μήνες (απόφαση 59/94 ΜΟΕ Λάρισας). Αξίζει να σημειώσουμε ότι: Στις 10.01.1991 κατά τη διαδήλωση 50.000 ατόμων στο κέντρο της Αθήνας, επίσης μετά από εντολές της «εγκληματικής οργάνωσης» της Ν.Δ τα ΜΑΤ επιτίθενται με απίστευτη αγριότητα στον κύριο όγκο των διαδηλωτών. Οι συγκρούσεις διαρκούν όλη τη μέρα και, οι δυνάμεις καταστολής επιχειρούν να απωθήσουν τον κόσμο προς το Πολυτεχνείο, οι διαδηλωτές αντιστέκονται και έτσι οι συγκρούσεις κορυφώνονται.
Τότε είναι που βομβίδες ασφυξιογόνων αερίων των ΜΑΤ προκαλούν πυρκαγιά στο κτίριο που στεγαζόταν το κατάστημα ενδυμάτων «Κ. Μαρούσης», στην συμβολή Θεμιστοκλέους και Πανεπιστημίου. Οι πυροσβεστικές δυνάμεις που σπεύδουν στο σημείο για να σβήσουν τη φωτιά δέχονται επίθεση με χημικά αέρια από τα ΜΑΤ και αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις προσπάθειες, υποφέροντας από σπασμούς λόγω των χημικών. Όταν η πυρκαγιά σβήνει μετά τα μεσάνυχτα, ανασύρονται οι σωροί τεσσάρων πολιτών, μέσα από το κτίριο του καταστήματος.
Ο συγκατηγορούμενος για τη δολοφονία του Τεμπονέρα Α. Μαραγκός, απαλλάχτηκε με βούλευμα, ενώ ο Ι. Καλαμπόκας στις 2 Φεβρουαρίου 1998 αφέθηκε ελεύθερος λόγω «καλής συμπεριφοράς». Σήμερα ζει και εργάζεται στο Βόλο. Η «εγκληματική οργάνωση» της Νέας Δημοκρατίας εξακολουθεί να κυβερνάει την χώρα, συνεχίζοντας να βάφει τα «χέρια» της με αίμα αθώων Ελλήνων που αυτοκτονούν από την εξαθλίωση και την ανέχεια, ή καίγονται από σόμπες και μαγκάλια προσπαθώντας να ζεσταθούν
Η Δικαιοσύνη; Κάποιοι επίορκοι λειτουργοί της ΚΩΦΕΥΟΥΝ εντέχνως, ψάχνοντας και κατασκευάζοντας ενόχους εκεί που δεν υπάρχουν, προκειμένου να καλυφθούν οι δραστηριότητες των ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ εγκληματικών οργανώσεων.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/8-ianouariou-1991-to-chroniko-ths-dolofonias-temponera-apo-ta-tagmata-efodo#ixzz2pqlaT7nj