Η νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση της Ουκρανίας το φθινόπωρο του 2013 αποφάσισε να απορρίψει την συμφωνία ένταξής της στην Ε.Ε. και αντ’ αυτού δήλωσε ότι τα οικονομικά συμφέροντα της χώρας εξυπηρετούνται περισσότερο και καλύτερα δια της συμμαχίας της με την Ρωσία. Αντιδρώντας η ΕΕ, και κυρίως η Γερμανία, προχώρησε στην υποκίνηση οργανωμένων αντιδράσεων και διαδηλώσεων με στόχο την εκδίωξη από την εξουσία της ρωσόφιλης ουκρανικής κυβέρνησης.
Στην Ουκρανία, όπως εξ άλλου συμβαίνει και σε πολλές άλλες χώρες, μεγάλη μερίδα του λαού χειραγωγείται από ξένα κέντρα αποφάσεων. Μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, οι περιβάλλοντες την Ρωσία χώρες αποτελούν εστίες δυτικών προσπαθειών αποσταθεροποίησης. Το όχημα για αυτές τις προσπάθειες αποσταθεροποίησης είναι τα δήθεν αυθόρμητα ξεσπάσματα αγανάκτησης και λαϊκού θυμού που βλέπουμε να διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες στην Ουκρανία.
Οι πρόσφατες «επαναστάσεις» υπό διάφορα χρώματα της ίριδας στην Ουκρανία, αλλά και σε άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, δεν είχαν ως στόχο την εξυπηρέτηση λαϊκών αγώνων και προσδοκιών, αλλά ήταν μια προσπάθεια να αποσπαστούν αυτές οι χώρες από την ρωσική σφαίρα επιρροής και να ενταχθούν στην ζώνη επιρροής της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Οι «επαναστάσεις» αυτές χρηματοδοτούνται από ιδρύματα που ανήκουν σε γνωστούς σιωνιστές όπως οι Rockefeller και George Soros. Όπως είχε δηλώσει ο Soros: «Τα ιδρύματά μου βοήθησαν στην αλλαγή κυβερνήσεων στην Σλοβακία (1998), Κροατία (1999) και Γιουγκοσλαβία (2000) κινητοποιώντας τις κοινωνίες των αντίστοιχων χωρών για να απομακρυνθούν από την εξουσία οι Vladimir Meciar, Franco Tudman και Slobodan Milosevic. Αυτά είναι μόνο λίγα από τα επιτεύγματα των ιδρυμάτων μου. Ο ρόλος των ιδρυμάτων μου είναι να βοηθήσουν στην μετάβαση από τις κλειστές κοινωνίες στις ανοικτές». Τα ιδρύματα «Open Society Foundations» του Soros είναι πρωτεργάτες στην αποσταθεροποίηση εθνικών κυβερνήσεων που εναντιώνονται στην πολυπολιτισμικότητα και εισροή λαθρομεταναστών από ισλαμικές χώρες.
Τα ιδρύματα του Soros δηλώνουν στα ιδρυτικά τους καταστατικά ότι ο στόχος τους είναι οι «ανοικτές κοινωνίες» και για την εκπλήρωση αυτού του στόχου χρηματοδοτούν οργανώσεις ΜΚΟ τοπικής εμβέλειας που δύνανται να επιφέρουν αλλαγές προς αυτή την κατεύθυνση ανεκτικών κοινωνιών. Τα αναφερόμενα περί «ανοικτών κοινωνιών» και «ανεκτικών κοινωνιών» των ιδρυμάτων του Soros εμπεριέχουν αναμφισβήτητα την προσπάθεια και το τεκμήριο ανατροπής νόμιμα εκλεγμένων κυβερνήσεων. Αυτό που εννοούν οι Αμερικανοσιωνιστές με την επιγραφή ή τίτλο «ανεκτική δημοκρατία και κοινωνία» το βλέπουμε και το ζούμε στην μνημονιακή Ελλάδα αλλά και σε άλλες υποτελείς χώρες που βρίσκονται στα χέρια ή στα νύχια αυτής της μαφίας των ιδρυμάτων Soros. Ο στόχος της «ανοικτής κοινωνίας» δεν είναι η κοινωνία να είναι ανοικτή προς τα έσω, αλλά ανοικτή προς τα έξω, δηλαδή ανοικτή σε κάθε είδους επιρροή που προέρχεται από σιωνιστικά συμφέροντα.
Στους φίλους και συμπαραστάτες των ιδρυμάτων Soros ανήκουν νυν και πρώην κυβερνητικά στελέχη των ΗΠΑ, όπως π.χ. η πρώην υπουργός Εξωτερικών Madeleine Albright. Στις 17 Φεβρουαρίου 2002 η Albright σε εκδήλωση των ιδρυμάτων Soros στο Κίεβο ζήτησε από τους παρευρισκόμενους εκπροσώπους ΜΚΟ να αντισταθούν στην φιλορωσική πολιτική της τότε ουκρανικής κυβέρνησης. Για να επιτευχθεί και πρακτικά αυτό διοχετεύτηκαν κεφάλαια ύψους 5,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων στις αντικυβερνητικές ΜΚΟ ώστε να ξεκινήσει η λεγόμενη «πορτοκαλί επανάσταση» της μαριονέτας των ΗΠΑ και Γερμανίας Γιουστσένκο, που κατάφερε να αναρριχηθεί για λίγο διάστημα στην εξουσία της Ουκρανίας.
Οι «επαναστάτες» της Ουκρανίας είναι κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που ορίζει η ίδια η λέξη. Στην πραγματικότητα πρόκειται για επαναστάτες φιλοδυτικής νομενκλατούρας που χρηματοδοτούνται και οργανώνονται από τον Soros. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι και ο Λένιν δεν έφτιαξε το «επαναστατικό» του προφίλ δουλεύοντας ως κολίγος ή χύνοντας ποτάμια ιδρώτα στην φάμπρικα, αλλά ταξιδεύοντας πρώτη θέση σε ειδικό τρένο από την Ελβετία στην τότε Ρωσία με χρηματοδότη κάποιον αντίστοιχο Soros που δεν ήταν άλλος από τις μυστικές υπηρεσίες της Γερμανίας του Kaiser Wilhelm II, ο οποίος ήλπιζε έτσι να αποσταθεροποιήσει την τότε αντίπαλο Ρωσία.
Τις τελευταίες ημέρες βομβαρδιζόμαστε με ειδήσεις για τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στην πρωτεύουσα Κίεβο της Ουκρανίας. Το Κίεβο είναι η φωλιά των ΜΚΟ και των δυτικών μυστικών υπηρεσιών που αποσκοπούν στην αποσταθεροποίηση της εκλεγμένης φιλορωσικής ουκρανικής κυβέρνησης. Μερικές από τις ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από τον Soros είναι η «US-Ukraine Foundation» (USUF), που όπως αναφέρει στην ιστοσελίδα της σκοπός της είναι να υποστηρίξει την δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα , την ειρήνη και την ευημερία στην χώρα αυτή. Χρηματοδότες αυτής της ΜΚΟ, πέραν του Soros είναι οι εταιρίες Coca Cola, Exxon Mobil, Raytheon και η εφημερίδα Washington Times. Μια άλλη ΜΚΟ που χρηματοδοτείται επίσης από τον Soros είναι και η «Eurasia Foundation» που έχει ως συγχρηματοδότες τις εταιρίες Exxon Mobil, Coca Cola, Microsoft, Philip Morris, Chevron, Western Union κ.α. Η ΜΚΟ «Foundation for Effective Governance» με επίσης έντονη αντικυβερνητική δράση χρηματοδοτείται από το American Chamber of Commerce, την McKinsey and Co και την Price Waterhouse Coopers κ.α. Πέραν αυτών των ΜΚΟ υπάρχουν και πολλές άλλες που χρηματοδοτούνται από τα ιδρύματα Konrad Adenauer, Friedrich Ebert και Friedrich Neumann που ανήκουν στα γερμανικά κόμματα εξουσίας.
Ο ηγέτης των αντικυβερνητικών διαδηλωτών Vitali Klitschko έχει εκπαιδευτεί στο ίδρυμα Konrad Adenauer των Χριστιανοδημοκρατών της Γερμανίας και το κόμμα του UDAR (Ουκρανική Δημοκρατική Ένωση για Μεταρρυθμίσεις) έχει στο πρόγραμμά του την ένταξη της χώρας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Ο Vitali Klitschko λοιπόν οργανώνει τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις με την βοήθεια ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από ιδρύματα του Soros και άλλων πολυεθνικών εταιριών της ΕΕ και των ΗΠΑ. Το ερώτημα που προκύπτει είναι κατά πόσον οι μεταρρυθμίσεις που ευαγγελίζεται η ουκρανική αντιπολίτευση μπορούν να ονομάζονται ή να είναι δημοκρατικές όταν χρηματοδοτούνται και οργανώνονται από το εξωτερικό και τους σιωνιστές. Αλλά ούτως ή άλλως η ΕΕ και οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται τότε μόνο για την δημοκρατία, όταν αυτή εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους, τα οποία στην περίπτωση της Ουκρανίας είναι η απομάκρυνση της χώρας αυτής από την σφαίρα επιρροής της Ρωσίας. Ως προς τις γεωπολιτικές τάσεις επιρροής η Ε.Ε. όλο και περισσότερο ομοιάζει στην πρώην ΕΣΣΔ και πιθανότατα θα έχει το ίδιο τέλος όπως το πρότυπό της.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/h-cheiragwghmenh-antipoliteush-kai-h-dhthen-ejegersh-sthn-oukrania#ixzz2rmGAR5bw