Το 2010 το Ισραήλ ανακάλυψε στην Αποκλειστική Οικονομική του Ζώνη (ΑΟΖ) την ύπαρξη κοιτασμάτων φυσικού αερίου. Την ίδια εποχή ξεκίνησε ένα καινούργιο κεφάλαιο στην ισραηλινή ενεργειακή πολιτική. Μια πολιτική που είχε και θα έχει θανάσιμα αποτελέσματα για τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, ήδη τα πρώτα δείγματα αυτής της πολιτικής διαφάνηκαν και είχαν σχέση με την εισβολή ισλαμιστών μισθοφόρων στην Συρία το 2011.
Η ανακάλυψη το 2010 του τεράστιου κοιτάσματος στην ΑΟΖ του Ισραήλ, στην Λεκάνη Λεβαντίνη, δημιούργησε νέα δεδομένα για το Ισραήλ. Το κοίτασμα βρίσκεται 130 χιλιόμετρα δυτικά του λιμένα της Χάιφα σε ένα βάθος περίπου 5 χιλιομέτρων και ονομάστηκε Λεβάθιαν, από το γνωστό μυθολογικό τέρας της Παλαιάς Διαθήκης και της Βίβλου, πιθανόν για να μας θυμίζει την συμπεριφορά τέρατος του κράτους του Ισραήλ προς τους γείτονες του. Σε συνεργασία με την εταιρία Noble Energy του Τέξας ανακοινώθηκε από το Ισραήλ ότι αυτό το κοίτασμα περιέχει περίπου 500 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Για να έχουμε μια τάξη μεγέθους να τονίσουμε ότι το κοίτασμα αυτό μπορεί να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες του Ισραήλ για τα επόμενα εκατό χρόνια.
Από το 1948, έτος ίδρυσης του ισραηλινού κράτους, η χώρα αυτή δεν ήταν ποτέ ενεργειακά αυτάρκης, σε αντίθεση με τους γείτονές της που κυριολεκτικά κολυμπούν στο πετρέλαιο. Το Ισραήλ επί πολλά χρόνια προσπαθούσε να ανακαλύψει κοιτάσματα υδρογονανθράκων, ώσπου τελικά η Noble Energy το 2009 ανακάλυψε το Ταμάρ, περίπου 80 χιλιόμετρα δυτικά της Χάιφα. Το Ταμάρ περιέχει 250 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου πολύ καλής ποιότητας. Αμέσως μετά, το 2010, ανακαλύφθηκε και το κοίτασμα Λεβάθιαν που μαζί με το Ταμάρ είναι τα μεγαλύτερα κοιτάσματα φυσικού αερίου που έχουν ανακαλυφθεί παγκοσμίως τα τελευταία δέκα χρόνια σε υποθαλάσσια περιοχή.
Η αμερικανική Noble Energy μαζί με ισραηλινές εταιρίες κυριαρχούν πέραν της Λεκάνης Λεβαντίνη και στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων στις ακτές της Κύπρου και θα κυριαρχήσουν, εάν εξακολουθήσουν να μας κυβερνούν οι υπάλληλοι των τοκογλύφων, και στην εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων της Ελλάδας. Η ίδια κοινοπραξία που εκμεταλλεύεται τα κοιτάσματα της Λεκάνης Λεβαντίνη εκμεταλλεύεται και τα κοιτάσματα της Κύπρου. Πρόκειται για την κοινοπραξία του ομίλου Delek, ο οποίος ανήκει στον ισραηλίτη δισεκατομμυριούχο Yitzhak Tshuva, και της Noble Energy που κατέχουν και οι δυο μαζί τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων της Κύπρου και πιθανόν στο μέλλον και της Ελλάδας. Η κοινοπραξία ανήκει σε ποσοστό 64% στον προαναφερόμενο Ισραηλίτη και κατά 36% στην Noble Energy. Είναι η ίδια κοινοπραξία που έχει αναλάβει και την κατασκευή του σταθμού υγροποίησης του φυσικού αερίου στην Κύπρο αξίας περίπου 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Για να φτάσει όμως η κοινοπραξία αυτή να αναλάβει τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των κυπριακών κοιτασμάτων έπρεπε να προηγηθούν κάποια γεγονότα που σίγουρα δεν είναι τυχαία. Προηγήθηκε η οικονομική-τραπεζική κρίση και το κούρεμα των καταθέσεων που ενόχλησε σε μεγάλο βαθμό μεγάλους ρώσους καταθέτες και ρωσικές εταιρίες που είχαν την έδρα τους στην Κύπρο. Η κρίση έφερε στην εξουσία τον Αναστασιάδη, τον υποστηρικτή και υμνητή του σχεδίου Ανάν που αν γινόταν αποδεκτό θα διέλυε την Κύπρο και θα την παρέδιδε στους Τούρκους και Αγγλοαμερικανούς, έναν yes-man της ΕΕ και των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) της Γερμανίας. Η ανάδειξη του Αναστασιάδη στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας απομάκρυνε από το νησί τον Πούτιν και την Gazprom και έφερε στα πράγματα πολύ εύκολα τους Ισραηλινούς και την Noble Energy. Έτσι το Ισραήλ μπορεί με την εκμετάλλευση των δικών του κοιτασμάτων και αυτών της Κύπρου να αμφισβητήσει μέρος της κυριαρχίας της ρωσικής Gazprom στην αγορά φυσικού αερίου της ΕΕ.
Η ρωσο-ισραηλινή ενεργειακή σύγκρουση έχει σχέση και με την κρίση στην Συρία και το μέλλον αυτού του κράτους. Το 2011, λίγο πριν ξεσπάσει ο συμμοριτοπόλεμος στην Συρία, ο Άσσαντ είχε συμφωνήσει με το Ιράκ και το Ιράν να κατασκευαστεί αγωγός πετρελαίου που θα συνέδεε αυτές τις χώρες με κατάληξη λιμάνι της Συρίας. Την χρηματοδότηση του εγχειρήματος είχε αναλάβει η Ρωσία. Η συμφωνία υπεγράφη λίγες μόλις εβδομάδες πριν το ΝΑΤΟ, η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και το Ισραήλ ξεκινήσουν τον συμμοριτοπόλεμο φθοράς με αποτέλεσμα να διακοπεί η εξέλιξη αυτής της συμφωνίας. Το χάος που επικρατεί εδώ και τρία χρόνια στην Συρία ευνοεί και στον ενεργειακό τομέα τα σχέδια του Ισραήλ και τις ενεργειακές-γεωπολιτικές του φιλοδοξίες.
Μετά την Κύπρο αμερικανοσιωνιστικών συμφερόντων εταιρίες είναι βέβαιο ότι θα πάρουν και τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της Ελλάδας, τουλάχιστον αυτών των περιοχών που δεν «αμφισβητούνται» από την σύμμαχο του Ισραήλ Τουρκία, κυρίως δηλαδή αυτά τα κοιτάσματα που βρίσκονται νότια της Κρήτης. Όπως η τεχνικά επιβληθείσα οικονομική κρίση της Κύπρου οδήγησε στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων αυτής της χώρας από τους Ισραηλινούς, με παροχή μάλιστα και αμυντικής κάλυψης, έτσι θα οδηγήσει και η επιβληθείσα οικονομική κρίση της Ελλάδας στην εκμετάλλευση των ελληνικών κοιτασμάτων από κοινοπραξίες ισραηλίτικων και αμερικανικών εταιριών. Μην μας διαφεύγει ότι το ΔΝΤ είναι πλήρως ελεγχόμενο από το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ και το τελευταίο ελέγχεται πλήρως από το ισραηλινό λόμπι ενώ θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι το 80% των αγωγών υδρογονανθράκων παγκοσμίως είναι υπό το έλεγχο αμερικανοσιωνιστικών συμφερόντων.
Η αμυντική συνεργασία και η αεροναυτική κάλυψη που συμφώνησε το Ισραήλ με τους δουλοπρεπείς Κύπριους πολιτικάντηδες δεν έγινε για να προστατευτεί στρατιωτικά το νησί, αλλά για την προστασία της ισραηλινών συμφερόντων πλατφόρμας άντλησης φυσικού αερίου στην νότια ΑΟΖ της Κύπρου. Όπως επίσης η οποιαδήποτε αμυντική συνεργασία μεταξύ της ιδιοτελούς, κλεπτοκρατικής και αντεθνικής κυβέρνησης της Ελλάδας και του Ισραήλ δεν γίνεται για να προστατευτεί στρατιωτικά η χώρα μας από επιθετική δράση της Τουρκίας, αλλά για να προστατεύσει το Ισραήλ τα οικονομικά του συμφέροντα που θα προκύψουν από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της ελληνικής ΑΟΖ και ταυτόχρονα για να έχει στρατηγικό βάθος ο πολύ περιορισμένος σήμερα αμυντικός του χώρος.
Με την αμυντική συνεργασία Κύπρου-Ισραήλ και Ελλάδας-Ισραήλ τα δυο ελληνικά κράτη δένονται χειροπόδαρα στο άρμα των Αμερικανοσιωνιστών. Το Ισραήλ επιδιώκει με αυτή την συνεργασία οικονομικά και στρατηγικά οφέλη από μια αδύναμη και απομονωμένη Ελλάδα και Κύπρο. Τα μεσομακροπρόθεσμα συμφέροντα όμως της Κύπρου και της Ελλάδας στο γεωπολιτικό επίπεδο της Ανατολικής Μεσογείου μπορούν να συνδέονται μόνο με παραδοσιακά φίλες χώρες και λαούς και γεω-οικονομικά ανερχόμενα κράτη, όπως η Ρωσία.
Οι φυσικοί πόροι της Ελλάδας και Κύπρου αποτελούν στρατηγικό χώρο του Ελληνισμού και η γεωπολιτική υπεραξία αυτού του στρατηγικού χώρου πρέπει να χρησιμοποιηθεί έτσι ώστε να επανακτηθεί η κυριαρχία και η ανεξαρτησία του ελληνικού λαού και όχι η συνέχιση της επικυριαρχίας των διεθνών τοκογλύφων. Προϋπόθεση για την επωφελή για τον ελληνικό λαό εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της ΑΟΖ Κύπρου και Ελλάδας είναι η αποτίναξη όλων των αποικιοκρατικών γεωπολιτικών μνημονίων, αλλιώς η οποιαδήποτε εκμετάλλευση υπό μνημονιακές συνθήκες συνιστά λεηλασία ίση και όμοια με αυτήν του κατοχικού δανείου.
Οι στρατιωτικές συμφωνίες με το Ισραήλ και τα γεωπολιτικά μνημόνια με τους Αμερικανοσιωνιστές θέλουν να αποτελειώσουν τον Ελληνισμό και όσοι τα αποδέχονται και τα υπογράφουν είναι προδότες.
Γ.Λ.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/h-amuntikh-kai-energeiakh-sunergasia-me-to-israhl-sunista-prodosia#ixzz2sGN5rP00