Η πρόσφατη προσπάθεια δυσφήμησης από τους Αμερικανούς των χειμερινών ολυμπιακών αγώνων στο Σότσι της Ρωσίας ήταν μια παράπλευρη πράξη προπαγάνδας των ΗΠΑ που είχε και έχει στόχο την αδυσώπητη δαιμονοποίηση της Ρωσίας και του προέδρου της Πούτιν. Η χρηματική υποστήριξη όμως των ταραξιών διαδηλωτών της Ουκρανίας εκ μέρους της Ουάσιγκτον και του Βερολίνου δεν είναι μια παράπλευρη πράξη προπαγάνδας, αλλά απόδειξη της βασικής στρατηγικής σκέψης των ΗΠΑ. Όπως ομολόγησε η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Victoria Nuland, η χώρα της έχει «επενδύσει» πολλά δισεκατομμύρια δολάρια τα τελευταία 20 χρόνια για τον «εκδημοκρατισμό» της Ουκρανίας και όπως είναι τοις πάσι γνωστό οι Αμερικανοί «υπερασπίζονται» τις «επενδύσεις» τους σε ξένες χώρες και ιδιαίτερα σε αυτές που έχουν στρατηγική σημασία.
Μετά την Λιβύη και την Αίγυπτο, όπου η «ανθρωπιστική» βοήθεια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ δημιούργησε χαοτικές εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις και διέλυσε, τουλάχιστον στην Λιβύη, τις κρατικές δομές αυτών των χωρών, στα σχέδια των ΗΠΑ και των εντολοδόχων τους Αμερικανοσιωνιστών σειρά έχει η Συρία, η οποία τις επόμενες εβδομάδες θα ζήσει πάλι υπό την απειλή μιας εισβολής των προθύμων συμμάχων των ΗΠΑ, αφού οι ειρηνευτικές συνομιλίες της Γενεύης με ευθύνη των Αμερικανών και των συμμάχων τους ισλαμιστών τρομοκρατών βαίνουν προς αποτυχία.
Αναφορικά με την Συρία η ρωσική θέση είναι σταθερή και σαφής: Θα πράξει ότι χρειάζεται για να διατηρήσει το πάνω χέρι, που σημαίνει ότι αν απαιτηθεί θα εμπλακεί και στρατιωτικά, διότι γνωρίζει ότι τυχόν υποχώρησή της στην Συρία θα δώσει έναυσμα στους Αμερικανοσιωνιστές για επίθεση στο Ιράν. Η Συρία αποτέλεσε για την ρωσική διπλωματία και στρατηγική μέχρι στιγμής μια ξεκάθαρη νίκη. Δεν αποτελεί λοιπόν παραδοξότητα να θέλει η Ουάσιγκτον στην γεωστρατηγική σκακιέρα να ανταποδώσει με μια νίκη στην Ουκρανία. Η αμερικανική πολιτική στην Ουκρανία, ξεκινώντας από τη λεγόμενη «πορτοκαλί» επανάσταση το 2004, τις χρηματοδοτήσεις των εκατοντάδων ΜΚΟ με αντιρωσική δράση και προπαγάνδα έως την εγκατάσταση της λεγόμενης «αντιπυραυλικής ασπίδας» σε χώρες που συνορεύουν με την Ρωσία, αποσκοπούσε στην ενσωμάτωση αυτής της χώρας στην ΕΕ και στην αποδοχή της ηγεμονίας των ΗΠΑ. Το τελευταίο σχέδιο που εξυφαίνεται εκ μέρους των Αμερικανοσιωνιστών για αυτή την χώρα είναι η διχοτόμηση της σε μια «καλή» και μια «κακή» Ουκρανία, περιττό να ειπωθεί ποιους εννοούν ως κακούς Ουκρανούς οι Αμερικανοσιωνιστές.
Για τους Αμερικανούς η Ουκρανία, που σημειωτέον η λέξη στα ρωσικά σημαίνει παραμεθόριος χώρα, αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της στρατηγικής τους στην Ευρασία. Για τις ΗΠΑ η συμμαχία της χώρας αυτής με την Ρωσία ισοδυναμεί με την απόσχιση του Τέξας από την αμερικανική ομοσπονδία. Δυστυχώς για τους Αμερικανοσιωνιστές η προσπάθεια ενσωμάτωσης της Ουκρανίας στην ΕΕ είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Η Μόσχα έχει πολλές, πάρα πολλές, δυνατότητες να ασκήσει οικονομική επιρροή σε αυτή την χώρα και να την προσεταιριστεί ως σύμμαχο, ενώ παράλληλα έχει πρόσβαση σε πολύ καλές πληροφορίες, λόγω του σοβιετικού παρελθόντος. Σε αντίθεση οι σύμμαχοι της Ουάσιγκτον σε αυτή την χώρα δεν είναι παρά «γκρουπούσκουλα» από αναρχοαυτόνομους και μισθοδοτούμενους ταραξίες-δολοφόνους μιας θορυβώδους μειονότητας που δεν μπορεί να ανατρέψει την θέληση και απόφαση της πλειοψηφίας του ουκρανικού λαού.
Η Ουάσιγκτον δεν θα εγκαταλείψει βέβαια την στρατηγική της επιλογή και θα πράξει ότι είναι δυνατόν για να βλάψει τα οικονομικά και στρατηγικά συμφέροντα της Μόσχας. Όλα αυτά θυμίζουν την αντιπαράθεση μεταξύ της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και της Τσαρικής Ρωσίας για την κυριαρχία της Κεντρικής Ασίας, κυρίως για την κυριαρχία στο Αφγανιστάν το 1839 και 1878. Ως γνωστό οι τότε Αγγλοσιωνιστές δεν είχαν επιτύχει τον στόχο τους. Η σύγχρονη έκδοση του στρατηγικού παιγνίου αφορά την γεωπολιτική διαμάχη, σύγκρουση για την κυριαρχία στην Κεντρική Ασία, Καύκασο, Ευρασία μεταξύ των ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ και Ρωσίας-Κίνας-Ευρασιατικής Ένωσης-Οργάνωσης Συνεργασίας Σαγκάης. Ο νέος Ψυχρός Πόλεμος είναι ήδη εν εξελίξει.
Γ.Λ.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/h-anabiwsh-tou-psuchrou-polemou-sfodres-sugkrouseis-sthn-oukrania#ixzz2tluZ3Lsd