Το πρόσφατο πραξικόπημα των ΗΠΑ και της ΕΕ στο Κίεβο ενεργοποίησε την πλέον επικίνδυνη διεθνή κρίση των τελευταίων ετών, ίσως την πλέον επικίνδυνη από εποχής κρίσης πυραύλων στην Κούβα το 1962.
Οι ΗΠΑ και η ΕΕ κατηγορούν την Ρωσία για εμπλοκή και αποστολή στρατευμάτων στην Κριμαία και στα σύνορα με την Ανατολική Ουκρανία, μια ενέργεια που έγινε ως απάντηση στην εγκαθίδρυση πραξικοπηματικής αντιρωσικής κυβέρνησης ανδρεικέλων στο Κίεβο. Η κυβέρνηση Ομπάμα εξ αρχής θέλησε να κλιμακώσει την αντιπαράθεση με την Μόσχα απαιτώντας την απόσυρση όλων των ρωσικών δυνάμεων από την Κριμαία και την αποδοχή εκ μέρους του Κρεμλίνου της νέας ουκρανικής κυβέρνησης μαριονετών , ενώ ταυτόχρονα επέβαλε οικονομικές κυρώσεις εναντίον ρωσικών συμφερόντων στις ΗΠΑ, στοχεύοντας στον ολικό οικονομικό αποκλεισμό της Ρωσίας.
Ο υπουργός Εξωτερικών John Kerry απείλησε την Ρωσία, κατά την διάρκεια συνέντευξης τύπου στο Κίεβο, με «πολιτικό, διπλωματικό και οικονομικό αποκλεισμό», ενώ οι δηλώσεις του είχαν ευμενή απήχηση από την κυβέρνηση της Μέρκελ. Ο γερουσιαστής John McCain κατηγόρησε τον Πούτιν ως διπρόσωπο και ζήτησε από την κυβέρνησή των ΗΠΑ «να ενεργήσει για την προσχώρηση της Μολδαβίας και της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ».
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ προσποιείται ότι κατελήφθη εξ απήνης από την άμεση αντίδραση του Πούτιν στο πραξικόπημα του Κιέβου. Όμως αυτό δεν είναι παρά μια δόλια και παραπλανητική ομολογία. Ο Ομπάμα γνώριζε πολύ καλά ότι το πραξικόπημα των ΗΠΑ και της ΕΕ θα αξιολογούνταν από την Ρωσία ως μια βαριά και μεγάλη αλλαγή στο γεωστρατηγικό περιβάλλον της Ανατολικής Ευρώπης και ως εκ τούτου θα αποτελούσε μια ενεργή και υπαρξιακή απειλή για τα συμφέροντα της Ρωσίας. Ο Λευκός Οίκος, το Πεντάγωνο και η CIA, αν και ανιστόρητοι, είναι βέβαιο ότι γνώριζαν εκ των προτέρων την αντίδραση του Πούτιν στο πραξικόπημα του Κιέβου. Ουδείς σοβαρός αμερικανός αναλυτής θα μπορούσε να περιμένει ότι ο Πούτιν δεν θα αντιδρούσε έτσι όπως αντέδρασε ως τώρα και ότι θα αποχωρούσε από την Κριμαία, από το σπίτι ουσιαστικά του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας και του μοναδικού ναυτικού σημείου πρόσβασης στην Μεσόγειο. Ίσως κάποιοι ανιστόρητοι να περίμεναν από τον Πούτιν να γυρίσει και το άλλο μάγουλο και να αφήσει τους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ να εγκαταστήσουν βάσεις στην Ουκρανία εξοπλισμένες με πυραύλους πάνω στα δυτικά σύνορα της Ρωσίας, όμως μια τέτοια εξέλιξη θα αποδομούσε παντελώς την ρωσική αμυντική και εξωτερική πολιτική. Η Ουάσιγκτον λοιπόν γνώριζε πολύ καλά και περίμενε την αντίδραση της Ρωσίας.
Η πραγματική αιτία λοιπόν των γεγονότων στην Ουκρανία και την Συρία, το έχουμε επανειλημμένα αναφέρει, είναι η πρόθεση της Ουάσιγκτον να ελέγξει την Μέση Ανατολή, Ανατολική Ευρώπη και Κεντρική Ασία και η αποσταθεροποίηση των συνόρων της Ρωσικής Συνομοσπονδίας. Στην Συρία η Ρωσία βοήθησε και υπερασπίστηκε τον Άσσαντ εξαναγκάζοντας τις ΗΠΑ σε πρόσκαιρες ειρηνικές διαπραγματεύσεις στην Γενεύη, βάζοντας έτσι σε αναμονή τα σχέδια των Αμερικανοσιωνιστών για στρατιωτική εισβολή σε αυτή την χώρα, ενώ η άμεση ρωσική στρατιωτική αντίδραση στην Ουκρανία υποχρέωσε σε αναδίπλωση τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Τα σχέδια των Αμερικανοσιωνιστών έχουν ως στόχο την παγκόσμια αναδιάρθρωση και ανακατάταξη, συμπεριλαμβανομένης της περικύκλωσης της Ρωσίας και την διάσπαση της Ρωσικής Συνομοσπονδίας σε μικρότερα κρατίδια.
Η αμερικανοσιωνιστική πολιτική που εφαρμόζουν οι ΗΠΑ δεν έχει ως στόχο μόνο το πεδίο εξωτερικής πολιτικής, αλλά έχει ως στόχο και το εσωτερικό της χώρας αυτής. Η κοινωνική και οικονομική κατάσταση στις ΗΠΑ είναι τόσο έκρυθμη και εύθραυστη που απαιτεί συνεχείς πολέμους, ώστε να αποσπάζεται και να αποπροσανατολίζεται ο αμερικανικός λαός και ταυτόχρονα να δίδεται το απαραίτητο οξυγόνο στο σιωνιστικό στρατιωτικοβιομηχανικό και τραπεζικό κατεστημένο. Τα τελευταία πέντε χρόνια η αμερικανική οικονομία αντιμετωπίζει εντονότατα προβλήματα. Η ατελείωτη σειρά πολέμων, όπως στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στην Λιβύη, στην Σομαλία, στο Σουδάν, στην Συρία και πιθανώς και στην Ουκρανία, παρέχουν μια εξωτερική εκτόνωση και απελευθέρωση από τις εσωτερικές κοινωνικές πιέσεις, πέραν της εκπλήρωσης των γνωστών Αμερικανοσιωνιστικών σχεδίων.
Αυτή όμως η τοξική αλληλεπίδραση μεταξύ Αμερικανοσιωνιστικών συμφερόντων, σχεδίων και φιλοδοξιών και του φόβου εσωτερικής οικονομικής και κοινωνικής ανωμαλίας δημιουργεί το εμπύρευμα ενός παγκόσμιου πολέμου, που πιθανόν να είναι και επιδιωκόμενος από τους εντολοδόχους του Ομπάμα. Η κατάσταση που δημιούργησαν οι Αμερικανοσιωνιστές στην Ουκρανία και στην Συρία είναι τέτοια που οποιαδήποτε στιγμή θα μπορούσε να πυροδοτηθεί το εμπύρευμα, ακόμη και άνευ προθέσεως, και αυτή η πυροδότηση θα ήταν δυνατό να οδηγήσει σε παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/oukrania-suria-to-emporeuma-enos-pagkosmiou-polemou#ixzz2vBKKQ6BW
