Ο Iskander-M (κατά ΝΑΤΟ SS-26 Stone) είναι ένας κινητός βαλλιστικός πύραυλος που κατασκευάζεται από την αμυντική βιομηχανία της Ρωσίας. Ανήκει στην κατηγορία των πυραύλων TBM (Theater Ballistic Missile), ήτοι είναι ένας στρατηγικός βαλλιστικός πύραυλος μικρού βεληνεκούς, ο οποίος χρησιμοποιείται εναντίον στόχων «in-theater», δηλαδή στόχων που βρίσκονται σε στρατηγικά σημεία-περιοχές όπου πραγματοποιούνται πολεμικές επιχειρήσεις. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί π.χ. εναντίον κέντρων διοίκησης και ελέγχου, αεροδρομίων, συστοιχιών αντιαεροπορικής άμυνας, συστοιχιών πυραύλων εδάφους-εδάφους, ραντάρ, μηχανοκίνητων και άλλων σχηματισμών.
Ο Iskander-M (Αλέξανδρος-Μ) είναι υψηλότατης ακριβείας με CEP (Circular Error Probability) 5-7 μέτρα. Ως CEP ορίζεται η ακτίνα ενός κύκλου που με πιθανότητα 50% θα πληγεί ο στόχος. Το μέγιστο βεληνεκές του πυραύλου είναι 500 χιλιόμετρα και φέρει συμβατική πολεμική κεφαλή 480 κιλών, μοναδιαία ή διασποράς πυρομαχικών, κινείται δε με όχημα εκτόξευσης το οποίο έχει δυνατότητα κίνησης και εκτός δρόμου και μεταφέρει δυο πυραύλους που μπορούν να πυροδοτηθούν με διαφορά περίπου ενός λεπτού.
Ο επιχειρησιακός και στρατηγικός αυτός πύραυλος που αναπτύσσει υπερηχητική ταχύτητα 2100 μέτρων ανά δευτερόλεπτο ανήκει στα πλέον μυστηριώδη οπλικά συστήματα του ρωσικού στρατού. Τα λεπτομερή τεχνικά στοιχεία που υπάρχουν για αυτό το σύστημα είναι σχετικά λίγα, ενώ στο ΝΑΤΟ τέτοιου τύπου πυραυλικά συστήματα δεν είναι διαδεδομένα. Το ΝΑΤΟ στις περιπτώσεις τοπικών-περιφερειακών συγκρούσεων βασίζεται κυρίως στην πολεμική αεροπορία και στα όπλα ακριβείας των μαχητικών αεροσκαφών.
Η Ρωσία δίνει, σύμφωνα με τις απόψεις ειδημόνων, πολύ μεγάλη βαρύτητα σε αυτό το οπλικό σύστημα. Σύμφωνα με πληροφορίες τα αρχικά κίνητρα ανάπτυξης αυτού του οπλικού συστήματος ήταν η σκέψη ότι ένας πύραυλος εδάφους-εδάφους μπορεί να εκτοξευτεί υπό οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, σε αντίθεση με ένα βομβαρδιστικό μαχητικό που δεν μπορεί να πετάξει υπό πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες.
Ο Iskander-M τέθηκε σε επιχειρησιακή υπηρεσία το 2004 και αύξησε δραστικά την στρατιωτική απόδοση των ρωσικών πυραυλικών ταξιαρχιών, είναι δε ως πυραυλικό σύστημα εντός των συμβατικών ορίων του συμφώνου INF (Intermediate Range Nuclear Forces), συμφώνου μεταξύ ΗΠΑ-Ρωσίας που απαγορεύει την χρήση βαλλιστικών πυραύλων εμβέλειας 500 έως 5.500 χιλιομέτρων.
Τον Δεκέμβριο του 2013 οι Ρώσοι ανέπτυξαν συστοιχίες αυτών των πυραύλων, που δύνανται να φέρουν και πυρηνική κεφαλή, στο Kaliningrad, ως απάντηση στην ανάπτυξη της αντιπυραυλικής ασπίδας του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη. Είναι βέβαιο ότι το πυραυλικό αυτό σύστημα, εάν απαιτηθεί, θα παίξει τον σπουδαίο στρατηγικό ρόλο που του αποδίδουν οι Ρώσοι στο θέατρο επιχειρήσεων της Ουκρανίας, διότι όπως δήλωσαν ρωσικές στρατιωτικές πηγές ο Iskander μπορεί να χρησιμοποιηθεί όχι μόνο εναντίον ενός τεχνολογικά προηγμένου αντιπάλου, αλλά και εναντίον υποδεέστερων εχθρών σε τοπικές-περιφερειακές συγκρούσεις.
Γ.Λ.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/h-strathgikh-spoudaiothta-twn-puraulwn-iskander-se-topikes-sugkrouseis#ixzz2vGYXrje5