Η Κούβα στο τέλος του 19ου αιώνα είχε επαναστατήσει εναντίον των Ισπανών ηγεμόνων της. Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ William McKinley ήθελε να επέμβει στρατιωτικά στο νησί, το οποίο απέχει μόλις 150 χιλιόμετρα από τις αμερικανικές ακτές, για να αποκαταστήσει την τάξη και να εκδιώξει τους αποικιοκράτες Ισπανούς. Πριν όμως εφαρμόσει τα σχέδιά του ζήτησε την γνώμη της τότε υπερδύναμης Μεγάλης Βρετανίας. Η απάντηση του τότε βρετανού πρωθυπουργού και λόρδου Salisbury μέσω του αμερικανού πρέσβη ήταν η εξής: «Αναγνωρίζουμε την θλιβερή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Κούβα. Ελπίζουμε ότι η κυβέρνηση της Ισπανίας θα κάνει ότι μπορεί για να αποκαταστήσει την τάξη. Η Μεγάλη Βρετανία δεν έχει κανένα ενδιαφέρον στο θέμα αυτό, πέραν των οικονομικών και εμπορικών συναλλαγών, και θα εξετάζαμε ευμενώς κάθε προσπάθεια που θα οδηγούσε σε αποκατάσταση της ηρεμίας και της ευημερίας στην Κούβα». Σε ενημερωτικό του σημείωμα ο πρέσβης των ΗΠΑ αναφέρει στον πρόεδρό του τα εξής: «Έχω την εντύπωση ότι η Μεγάλη Βρετανία δεν θα παρέμβει εάν οι ΗΠΑ αναλάβουν δράση στην Κούβα».
Είναι πολύ ενδιαφέρον να συγκρίνουμε την απάντηση της τότε Βρετανίας προς την αμερικανική κυβέρνηση με τα σημερινά γεγονότα στην Ουκρανία. Οι ΗΠΑ στο τέλος του 19ου αιώνα ήθελαν να εντάξουν την Κούβα στην σφαίρα επιρροής τους. Η Ουκρανία του 21ου αιώνα ανήκει πέραν πάσης αμφιβολίας στην σφαίρα επιρροής της Ρωσίας. Η υπερδύναμη του 19ου αιώνα Βρετανία δεν ήθελε να προκαλέσει τις ΗΠΑ και να αμφισβητήσει την σφαίρα επιρροής της, αν και διέθετε όλη την δύναμη για να ανατρέψει τα σχέδια των ΗΠΑ για την Κούβα. Για την Μεγάλη Βρετανία οι σφαίρες επιρροής των μεγάλων δυνάμεων είχαν πολύ μεγάλη σημασία και είναι βέβαιο ότι ο βρετανός πρωθυπουργός είχε υπόψη του την θεωρία του Μακιαβέλι περί «ισορροπίας των συμφερόντων» που διδάσκει ότι η ισορροπία αυτή έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από οποιαδήποτε πρόσκαιρα οφέλη στην εξωτερική και οικονομική πολιτική των μεγάλων δυνάμεων, αλλά και των μικρών.
Όταν ο σοβιετικός ηγέτης Νικήτα Χρουστσόφ προσπάθησε το 1962 να εγκαταστήσει βάσεις πυραύλων στην Κούβα υπολόγισε τελείως εσφαλμένα την ισορροπία συμφερόντων ή άλλως την αποφασιστικότητα των ΗΠΑ να εμποδίσουν μια μεταβολή σε αυτή την ισορροπία εντός της σφαίρας επιρροής των. Κατά όμοιο τρόπο σήμερα οι ΗΠΑ και η ΕΕ υπολόγισαν τελείως εσφαλμένα την δύναμη της Ρωσίας, όταν προσπάθησαν να εντάξουν την Ουκρανία στην ΕΕ και να την αποσπάσουν από την σφαίρα επιρροής της Ρωσίας, μεταβάλλοντας έτσι την ισορροπία συμφερόντων.
Στο παράδειγμα της Κούβας η γεωπολιτική που εφάρμοσε η Μεγάλη Βρετανία τον 19ο αιώνα βασιζόταν στα εξής χαρακτηριστικά ή άλλως δόγματα. Πρώτον οι μεγάλες δυνάμεις πρέπει να αποφεύγουν συγκρούσεις και κρίσεις οι οποίες δεν επηρεάζουν τα εθνικά τους στρατηγικά σχέδια. Απορρέουσα αρχή εξ αυτού είναι ότι πρέπει να αποφεύγουν ηθικές προεκτάσεις και δικαιολογίες στην πολιτική τους, που υποκρύπτουν σχεδόν πάντα υποκρισία και αλαζονεία. Δεύτερον ποτέ δεν πρέπει οι μεγάλες δυνάμεις να παραβλέπουν την θεωρία του Μακιαβέλι περί «ισορροπίας των συμφερόντων».
Όταν μια παγκόσμια δύναμη ενοχλεί τα συμφέροντα και προσπαθεί να διεισδύσει στην σφαίρα επιρροής μιας άλλης παγκόσμιας δύναμης, το αποτέλεσμα είναι πάντα η αλλοίωση της ικανότητας των αντιπάλων πλευρών να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά μια κρίση με συνομιλίες και διπλωματικό τρόπο και να αυξηθεί η πιθανότητα πολεμικής σύγκρουσης. Ακριβώς αυτό δηλαδή που συμβαίνει στις σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας σχετικά με την κρίση στην Ουκρανία και ίσως ακόμη πιο σημαντικό, κάτι που αγνοούν οι περισσότεροι αναλυτές, αυτό που συμβαίνει στην Ασία και τον Ειρηνικό με την προσπάθεια των ΗΠΑ να εφαρμόσουν το Αμερικανοσιωνιστικό σχέδιο «Ασιατικός Πυρήνας».
Τρίτον ποτέ μια μεγάλη δύναμη δεν πρέπει να ξεχνά ότι η διεθνής σταθερότητα προέρχεται πάντα από την ισορροπία δυνάμεων, όχι από την τάση ηγεμονισμού. Η σταθερότητα εξασφαλίζεται μέσω εποικοδομητικής διπλωματίας και δυναμικής στρατιωτικής παρουσίας. Ο ηγεμονισμός είναι εξόχως ασταθής διότι εξοργίζει μικρές και μεγάλες δυνάμεις και εγκυμονεί πάντα την δημιουργία αντίρροπων δυνάμεων.
Όλες οι ανωτέρω αναφερθείσες αρχές έχουν συστηματικά παραβιαστεί και ποδοπατηθεί από τις ΗΠΑ, που δρουν κατόπιν εντολών των Αμερικανοσιωνιστών, στην κρίση της Ουκρανίας. Οι αρνητικές επιπτώσεις για τις ΗΠΑ και την ΕΕ σίγουρα θα είναι σημαντικές και ουσιώδεις και θα έχουν ως πιθανό αποτέλεσμα την, προσωρινή έστω, οπισθοχώρηση των ΗΠΑ από την μεγαλεπήβολη εφαρμογή των σχεδίων των Αμερικανοσιωνιστών στην Ανατολική Ευρώπη, Ανατολική Μεσόγειο και Ασία.
Σημ.: Είχαμε αναφέρει σε προηγούμενες αναλύσεις ότι οι Αμερικανοί (τουλάχιστον η ηγεσία τους) είναι ανιστόρητοι, αποδεικνύεται ότι είναι και αμόρφωτοι.
Γ.Λ.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/oukrania-ta-didagmata-ths-istorias-kai-h-isorropia-sumferontwn#ixzz2w71mT8KD