Πολλοί αφελείς περί των πολιτικών ζητημάτων αναρωτιούνται, ευλόγως, πως γίνεται η ελλαδική και η κυπριακή κυβέρνηση να προωθούν εκ νέου σχέδιο επίλυσης του Κυπριακού στα χνάρια του «σχεδίου Ανάν», από τη στιγμή που ο κυπριακός Ελληνισμός το έχει ήδη απορρίψει, με ποσοστό που δεν επιτρέπει δεύτερες σκέψεις πάνω στο ζήτημα. Θεωρητικώς οι κυβερνήσεις σεβόμενες την απόφαση του Λαού, θα έπρεπε να επιζητήσουν λύση σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Όμως, όπως έχουμε πολλάκις πει η «δημοκρατία» των διεθνών επικυρίαρχων είναι αλά καρτ και σέβεται την λαϊκή ετυμηγορία, μόνο όταν αυτή συμφωνεί με τα συμφέροντα τους. Το τι γίνεται όταν δεν υπάρχει η παραπάνω συμφωνία, μπορεί να το δει κανείς κοιτάζοντας την ιστορία με τις πολιτικές διώξεις εναντίον της Χρυσής Αυγής.
Οι θιασώτες της «ελληνοϊσραηλινής προσέγγισης» και του «άξονα Ελλάδος – Κύπρου – Ισραήλ», μας είχαν βομβαρδίσει επικοινωνιακά με την ανάγκη αυτής της κατευθύνσεως της εξωτερικής πολιτικής, έτσι ώστε «να υποβαθμιστεί η Τουρκία» και ως εκ τούτου να «αναβαθμιστεί η Ελλάδα». Η Χρυσή Αυγή από την πλευρά της είχε αποδείξει με επιχειρήματα ότι αυτή η πολιτική είναι καταστροφική, γιατί θα καταστήσει την Ελλάδα ενεργειακό δορυφόρο της Τουρκίας και θα υποβαθμίσει την Ελλάδα στον γεωπολιτικό χάρτη.
Την ώρα που διεξάγεται στην Ουκρανία ένας μεγάλος αγώνας για τους αγωγούς φυσικού αερίου, το επιχειρηματικό περιοδικό Forbes περιλαμβάνει ένα άρθρο που αφορά άμεσα και την κατάσταση στην Ουκρανία και το «σχέδιο Ανάν ΙΙ» που ετοιμάζουν οι πολιτικάντηδες. Το συγκεκριμένο άρθρο περιλαμβάνει δηλώσεις τούρκου αξιωματούχου του κατοχικού ψευδοκράτους, στο οποίο τα πράγματα γίνονται εξόχως σαφή. Το άρθρο τιτλοφορείται «Το μυστικό όπλο του Ομπάμα ενάντια στον Πούτιν» και θα σας παραθέσουμε μερικά επίμαχα αποσπάσματα:
«Ο υπουργός εξωτερικών της Βορείου Κύπρου, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στις συνομιλία επανενοποίησης του 2008 – 2010, μου είπε ότι προτιμά έναν αγωγό αξίας ενός δισεκατομμυρίου που θα παραδίδει το φυσικό αέριο στην Τουρκία και από εκεί στην Ευρώπη.»
«Το φυσικό αέριο της Κύπρου δεν θα υπονόμευε την δύναμη τιμολόγησης που έχει η Ρωσία και θα έκανε την Ευρώπη περισσότερο ενεργειακά ανεξάρτητη; Ο υπουργός εξωτερικών της Βορείου Κύπρου, Ναμί, δεν ήθελε να μιλήσει για γεωπολιτική, όμως ομολόγησε ότι η κρίση στην Κριμαία «μπορεί να έχει αυξήσει το ενδιαφέρον» από διπλωμάτες στην Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες.»
Είναι σαφές, λοιπόν, ότι οι αμερικανοί θέτουν ως ύψιστη προτεραιότητα την προδοσία του Κυπριακού για να μπορέσουν να μεταφέρουν φυσικό αέριο, ενώ η γεωπολιτική υποβάθμιση της Ελλάδας, είναι επίσης σημαντική γι’ αυτούς, αφού θέλουν να μεταφέρουν αυτό το αέριο μέσω Τουρκίας.
Βεβαίως μπορεί να πει κανείς ότι όλα αυτά είναι στα πλαίσια ενός άρθρου, ενός συντάκτη, ενός περιοδικού, μετά από συζήτηση που είχε με έναν τούρκο. Πάμε να δούμε, λοιπόν, ένα σχετικό ρεπορτάζ από την συνάντηση Βενιζέλου – Λίμπερμαν:
«Σε συνάντηση του Ευάγγελου Βενιζέλου, υπουργού Εξωτερικών, με τον Ισραηλινό ομόλογό του, Άβιγκντορ Λίμπερμαν, τονίστηκε το πόσο σημαντική είναι η ενεργειακή συνεργασία που απασχολεί την Ελλάδα και το Ισραήλ. Μεταξύ άλλων συζητήθηκε η μεταφορά του ισραηλινού και κυπριακού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη.
Ο Λίμπερμαν, στις δηλώσεις του, άφησε όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά για το πώς θα μεταφερθεί το φυσικό αέριο, είτε μέσω σταθμού υγροποίησης είτε μέσω αγωγού, και για το εάν αυτός ο αγωγός θα περνάει μέσα από την Ελλάδα ή την Τουρκία, ενώ απέδωσε πολύ μεγάλο βάρος στον ιδιωτικό τομέα, στους επενδυτές δηλαδή που κάνουν την εξόρυξη του φυσικού αερίου, λέγοντας ότι περιμένει τη μελέτη.»
Ο Λίμπερμαν ουσιαστικά άφησε ανοιχτό το ερώτημα της διαδρομής που θα ακολουθήσει ο αγωγός, λέγοντας ότι αυτό θα το αποφασίσουν οι ιδιώτες επενδυτές, δηλαδή οι αμερικανικές εταιρίες. Μπορούμε, λοιπόν, με ασφάλεια να προβλέψουμε ότι ο αγωγός θα περνάει πρώτα από την Τουρκία…
Αυτό, βέβαια, θα καταστήσει την Ελλάδα δορυφόρο της Τουρκίας, όπως αντιστοίχως οι παλαιότεροι αγωγοί είχαν καταστήσει την Ουκρανία δορυφόρο της Ρωσίας.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/h-prodosia-ths-kuprou-ws-gewpolitikh-kinhsh-twn-amerikanwn#ixzz2wbrS95Jt