Με το ακόλουθο «ειρωνικό» παράδειγμα θα προσπαθήσουμε να φωτίσουμε την οικονομική και νομισματική πολιτική των διεθνών τοκογλύφων και των εν Ελλάδι υπαλλήλων τους, ήτοι της μνημονιακής κυβέρνησης.
«Ο χωρικός κυρ-Μήτσος θέλει να μεθύσει στο μπαρ της περιοχής του για να διώξει από το μυαλό του κάποια προβλήματα που τον ταλαιπωρούν. Δεν έχει όμως χρήματα και γι αυτό πηγαίνει στον τοκογλύφο Μορδεχάϊ , που είναι γνωστός στην περιοχή ότι δανείζει έναντι ενεχυρίασης και τοκισμού. Συμφωνούν τους όρους του δανεισμού, οι οποίοι είναι οι εξής: Ο κυρ-Μήτσος θα δανειστεί 100 ευρώ και σε τρεις μήνες θα επιστρέψει στον δανειστή 200, ενεχυριάζοντας ταυτόχρονα και το κυνηγετικό του όπλο. Αφού πήρε τα 100 ευρώ και έδωσε το όπλο του φεύγει για να πάει στο μπαρ, αλλά τον σταματά ο Μορδεχάϊ λέγοντάς του ότι έχει να του κάνει καλύτερη πρόταση: Θα σου είναι δύσκολο να αποπληρώσεις το ποσό των 200 ευρώ σε τρεις μήνες, αλλά σίγουρα σου είναι εύκολο να μου δώσεις τώρα τα 100 και τα άλλα μισά σε τρεις μήνες. Ο κυρ-Μήτσος συμφωνεί χωρίς να το πολυσκεφτεί και δίνει τα 100 ευρώ πίσω στον Μορδεχάϊ. Όταν καταλαβαίνει τι έκανε μουρμουρίζει: Περίεργο, τα 100 που ήθελα να δανειστώ δεν τα πήρα, έδωσα ενέχυρο το όπλο μου και χρωστάω άλλα 100 και εκτός αυτού ο Μορδεχάϊ έχει και δίκιο».
Ακριβώς έτσι λειτουργεί το διεθνές τοκογλυφικό σύστημα των ιδιωτικών κεντρικών τραπεζών. Οι λαοί παράγουν τον πλούτο τους και τον μετατρέπουν σε χρήμα μέσω της κεντρικής τους τράπεζας (π.χ. Τράπεζα Ελλάδος). Η κεντρική τράπεζα διαθέτει το παραχθέν χρήμα στις «διεθνείς αγορές», που όμως ανήκουν στον ιδιωτικό τραπεζικό τομέα και ο οποίος εκ των υστέρων δανείζει αυτό το χρήμα ως δανειακό κεφάλαιο σε αυτούς που του το έδωσαν. Το ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα, οι «αγορές» δηλαδή, έχει δημιουργήσει και τους λεγόμενους οίκους αξιολόγησης, οι οποίοι πιστοποιούν αν τα κράτη είναι φερέγγυα. Δηλαδή τα κράτη όχι μόνο παραχωρούν στις ιδιωτικές τράπεζες το κεφάλαιο το οποίο δανείζονται εκ των υστέρων, αλλά εκλιπαρούν από αυτές τις τράπεζες και τους οίκους αξιολόγησης την ταξινόμηση της φερεγγυότητάς τους, ώστε να πληρώσουν λιγότερο ή περισσότερο τόκο.
Ο καθηγητής Οικονομίας του Πανεπιστημίου Missouri-Kansas Michael Hudson δίνει την δική του θεώρηση για αυτό το ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα λέγοντας ότι: «Το σύστημα των ιδιωτικών κεντρικών τραπεζών φέρει την κύρια ευθύνη για τα δεινά της ανθρωπότητας. Στο σύστημα των ιδιωτικών κεντρικών τραπεζών το κράτος παραχωρεί το χρήμα που το ίδιο έχει παράγει στις «αγορές» και μετά δανείζεται το ίδιο αυτό χρήμα με τόκο. Οι δανειστές δεν αποσκοπούν στο να πάρουν πίσω το δανειακό κεφάλαιο. Προτιμούν μια στάση πληρωμών ώστε να οικειοποιηθούν τα ενέχυρα όπως κρατικές βιομηχανίες, αυτοκινητοδρόμους, αεροδρόμια, λιμάνια και βέβαια τον ορυκτό πλούτο αυτών των κρατών ή οτιδήποτε άλλο έχει ενεχυριαστεί. Έτσι οι ιδιωτικές τράπεζες γίνονται με το χρήμα των κρατών πλουσιότερες, ενώ οι λαοί αυτών των κρατών φτωχότεροι. Κλασσικό παράδειγμα αυτής της οικονομικής πολιτικής είναι η Ελλάδα, η οποία ξεπουλά τα πάντα για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της έναντι αυτού του συστήματος.»
Η λεγόμενη Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν είναι παρά ένα παράρτημα της ιδιωτικής Goldman-Sachs και των Rothschild. Όπως τονίζει ο καθηγητής Hudson: «Τα τελευταία πέντε χρόνια η Goldman-Sachs έχει αυξήσει στο έπακρο την επιρροή της στις κυβερνήσεις αυτών των κρατών που έχουν δανειστεί από το ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα, ενώ ταυτόχρονα απολαμβάνει από την αμερικανική και ευρωπαϊκή δικαιοσύνη πλήρη ατιμωρησία. Η Goldman-Sachs ήταν αναμεμειγμένη στην οικονομική κρίση της Ελλάδας. Εξ άλλου η παγκόσμια οικονομική κρίση δεν προήλθε εξ ουρανού. Οι ιδιοκτήτες της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας Fed, της πιο ισχυρής τράπεζας του κόσμου, εδώ και δεκαετίες εργάζονται προς αυτό τον σκοπό. Η Fed είναι ιδιωτική τράπεζα».
Οι ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες όπως και οι αντίστοιχες τράπεζες πολλών κρατών παγκοσμίως ελέγχονται από το διεθνές τοκογλυφικό τραπεζικό λόμπι. Η μοναδική λύση που θα επιτρέψει την ευημερία των λαών, εν προκειμένω του ελληνικού λαού, είναι η κρατικοποίηση, ο δημόσιος έλεγχος, των κεντρικών τραπεζών και η επένδυση του εθνικού πλούτου και των ιδίων χρημάτων στις εθνικές υποδομές χωρίς την παρεμβολή των τοκογλύφων των ιδιωτικών τραπεζών. Η μνημονιακή κυβέρνηση ως υπάλληλος των διεθνών τοκογλύφων της Goldman-Sachs και των Rothschild δεν θέλει και δεν μπορεί να εφαρμόσει μια ελληνοκεντρική οικονομική πολιτική. Ο εξοντωτικός και βρώμικος πόλεμος του συγκεκριμένου λόμπι εναντίον της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ έχει τις ρίζες του στην μάχη που δίνει το κίνημα για να απελευθερωθεί η Ελλάδα από τους διεθνείς τοκογλύφους και τους υπαλλήλους αυτών, τους Σαμαροβενιζέλους.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/to-oikonomiko-susthma-ths-diethnous-tokoglufias#ixzz2xAFlSKAa
