Φανταστείτε τι έχουν να γράψουν μετά τις Δημοτικές εκλογές στην Ελλάδα
Ανάλυση επί του αποτελέσματος των δημοτικών εκλογών στην Γαλλία και του βεβαίου αντίλαλου που θα υπάρξει στην Ελλάδα, με την επέλαση των Εθνικιστών της Χρυσής Αυγής, επιχείρησε ο Πάσχος Μανδραβέλης στην «Καθημερινή». Η ανάλυση του Πάσχου, βεβαίως, γίνεται από την νεοφιλελεύθερη σκοπιά και κινείται αυστηρά στα πλαίσια της αναζήτησης των αιτίων της ανόδου των Εθνικιστών, έτσι ώστε το σύστημα να καταφέρει να την καταπολεμήσει. Παρόμοιες αναλύσεις έχουν πραγματοποιηθεί από μαρξιστές και φιλελεύθερους, οι οποίοι από κοινού και εν πλήρη πανικό ψάχνουν να βρουν λύση, ώστε να συνεχιστεί η παρακμή, η μίζα, η ρεμούλα και η κλεψιά.
Το ενδιαφέρον της ανάλυσης του Πάσχου Μανδραβέλη δεν είναι ότι ψάχνει να βρει τα αίτια στην άνοδο του εθνικοσοσιαλισμού και του φασισμού. Αυτό το λάθος το κάνουν όλοι οι αναλυτές, προσπαθώντας εν μέρει να αποδώσουν αρνητική χροιά στην Εθνικιστική άνοδο και παραλλήλως υποκύπτοντας στην δική τους μυωπική λογική που προστάζει να ονομάζεται «φασιστικό» οτιδήποτε μη υλιστικό και συνάδων με την νέα τάξη πραγμάτων της παγκοσμιοποίησης. Το ενδιαφέρον στην ανάλυση του Μανδραβέλη είναι ότι η ανάλυση γίνεται μέσα από τα γραπτά του «γκουρού» του φιλελευθερισμού, Φρίντριχ Φον Χάγιεκ.
Τα γραπτά του Χάγιεκ όντως αποτυπώνουν τους λόγους της ανόδου του Εθνικισμού. Όμως η απάντηση δεν βρίσκεται στα αποσπάσματα του μεσοπολέμου, που εντέχνως συρράβει στο κείμενο του ο Μανδραβέλης. Το βέβαιο είναι ότι ο αρθρογράφος της «Καθημερινής» όντας βαθύς γνώστης της φιλελεύθερης και νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας γνωρίζει και το βιβλίο και το απόσπασμα που ενδεικτικώς θα χρησιμοποιήσουμε για την ανάπτυξη της σκέψεως μας, όμως σκοπίμως το αποσιωπά, αφού και τραγικά επίκαιρο είναι και δίνει πολλές απαντήσεις.
Ο Μανδραβέλης χρησιμοποιεί στην σκέψη του το βιβλίο του F.A. Hayek, «Ο δρόμος προς τη δουλεία». Εμείς αντιστοίχως θα χρησιμοποιήσουμε ένα άλλο βιβλίο του ιδίου, το εμβληματικό για τον φιλελεύθερισμό, «Σύνταγμα της Ελευθερίας». Εκεί στην σελίδα 299 της έκδοσης του 1978 από το University of Chicago Press, ο Χάγιεκ γράφει:
«Τα προβλήματα που ανακύπτουν από ένα δωρεάν σύστημα υγείας γίνονται ακόμα πιο δύσκολα από το γεγονός ότι η πρόοδος της Ιατρικής έχει την τάση να αυξάνει τις προσπάθειες της όχι κυρίως στην αποκατάσταση της εργασιακής ικανότητας, αλλά στην ανακούφιση από τον πόνο και την επέκταση του προσδόκιμου ζωής»
Στο ομολογουμένως ανατριχιαστικό αυτό απόσπασμα αποτυπώνεται επακριβώς ο λόγος για τον οποίο ο φιλελευθερισμός του Χάγιεκ, της ΝΔ και των ομοίων τους είναι καταδικασμένος να νιώσει την απαξία που θα του δείξουν οι πολίτες σε οποιαδήποτε χώρα. Πρόκειται για μία ιδεολογία που κοιτά τους ανθρώπους ως γρανάζια που κινούν την μηχανή της πλουτοκρατίας. Τους απαξιώνει και τους υπολογίζει μόνο ως εργασιακή δύναμη προς εξαργύρωση από τους εκάστοτε διεθνείς τοκογλύφους. Είναι μοιραίο λοιπόν ότι ο Λαός δεν μπορεί να ασπασθεί μία ιδεολογία που τον θεωρεί αναλώσιμο και μέμφεται την ιατρική επειδή αντί να τον «φτιάχνει» ως εργάτη, τον ανακουφίζει από τον πόνο.
Παρόμοια ανάλυση θα μπορούσαμε να κάνουμε και από τα «αριστερά», όμως οι ιστορίες της Σοβιετίας με τα γκούλαγκ, τους λιμούς και τις μαζικές εκτελέσεις αντιφρονούντων είναι θεωρητικώς αρκετές.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/panikos-kai-analuseis-gia-thn-anodo-tou-ethnikismou-meta-tis-ekloges-sthn-g#ixzz2xdeYnAW2