Η δουλεία των Ανθρώπων και η δουλεία του χρήματος

Το θέμα είναι πολύ παλαιό, και θα ήταν μακροσκελέστατο να το αναπτύξει κανείς σε όλη του την έκταση, οπότε θα περιοριστώ αποσπασματικά σε διάφορα ιστορικά δεδομένα και φράσεις που κατά κάποιον τρόπο δένουν μεταξύ τους, αν και εκ των πραγμάτων θα αναγκασθώ να μην ακολουθήσω χρονολογικά τα διάφορα γεγονότα.

Ξεκινώ πρώτα με μία φράση των Rothschild: «Δώστε μου την δυνατότητα να εκτυπώνω και να ελέγχω το χρήμα ενός κράτους και μου είναι αδιάφορο το ποιός το κυβερνά».

Πηγαίνουμε πρώτα στην ανακάλυψη και μετέπειτα εποίκηση της Αμερικής. Στο τμήμα που αποτελούσε αποικία της Αγγλίας, μετά την «ανεξαρτησία» της, έχουμε επί Αβραάμ Λίνκολν τον εμφύλιο Βορείων – Νοτίων την σημαντικότατη φράση του: «Έχω δύο μεγάλους εχθρούς, τον στρατό των Νοτίων μπροστά μου και τον στρατό των τραπεζιτών πίσω μου, από τους δύο αυτούς εχθρούς, ο χειρότερος είναι ο πίσω μου». Μετά την νίκη του επί των Νοτίων, είχε να λύσει δύο προβλήματα: το ένα φυσικά ήταν το να τυπώνει το ίδιο το Αμερικάνικο κράτος το νόμισμά του και να μην πληρώνει τους τόκους στους τραπεζίτες, αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Είναι γνωστό ότι απελευθέρωσε και τους δούλους που δούλευαν στις βαμβακοφυτείες των Νοτίων.

Το ζήτημα είναι το εξής: Από τον πόλεμο και την τοκογλυφία των τραπεζιτών το κράτος βγήκε κατεστραμμένο, τεράστιες γεωργικές εκτάσεις είχαν καταστραφεί από καμένα σπαρτά και βαμβάκια. Κάτι που ελάχιστα αναφέρεται σε βιβλιογραφίες, ήταν το θέμα της απελευθέρωσης των δούλων, που προφανώς δεν ήταν οι ιθαγενείς της Αμερικής αλλά μαύροι που τους είχαν φέρει δουλέμποροι, αιχμαλωτίζοντάς τους από το φυσικό τους περιβάλλον, που ήταν η Αφρικανική Ήπειρος.

Λαμβάνοντας υπόψη την αυτάρκεια του κράτους του, είχε σκοπό να βάλει σε πλοία τους δούλους και να τους επαναφέρει στο φυσικό τους περιβάλλον, την Ήπειρο τους. Από ότι γνωρίζουμε, δολοφονήθηκε στο θέατρο «από έναν τρελό» το 1865.

Το θέμα της δουλείας των τόκων πήγε να το ανατρέψει με εκτύπωση του δολαρίου εκ μέρους του αμερικανικού κράτους και ο Κένεντι το 1963, που δολοφονήθηκε μετέπειτα στο Ντάλας. Οι δε δολοφόνοι αμφοτέρων δολοφονήθηκαν πριν δικασθούν.

Το θέμα της δουλείας των τόκων το είχε τονίσει και άλλος μεγάλος Αμερικάνος Πρόεδρος, ο Τόμας Τζέφερσον του τότε αληθινού Αμερικάνικου θαύματος με τα λόγια, που είναι επίκαιρα και για την σημερινή Ελλάδα. «Αν ποτέ στο μέλλον ο Αμερικάνικος λαός επιτρέψει στους τραπεζίτες να ελέγξουν την έκδοση του χρήματος, οι χρηματοδοτικοί οικονομικοί οργανισμοί που θα γιγαντωθούν, πρώτα με πληθωρισμό και μετά με ύφεση, θα στερήσουν από τους ανθρώπους την ιδιοκτησία τους, έως ότου τα παιδιά τους ξυπνήσουν μια μέρα άστεγα στην γη που οι πατεράδες τους κατέκτησαν». 

Σημειώνω για την σύσταση του πληθυσμού της Αμερικής, ότι παρά το γεγονός ότι ο Εβραϊκός πληθυσμός στην Αμερική αποτελεί το 1%, στο Κογκρέσο, οι Εβραίοι κατέχουν το 16% των εδρών, χωρίς φυσικά να είναι εμφανής ο αριθμός των ατόμων που επηρεάζουν εντός αυτού – πιθανολογώ την πλειοψηφία – με τις χρηματοδοτήσεις των εκλογικών εκστρατειών, και προφανώς επηρεάζουν με τις αποφάσεις τους και ενέργειες που στρέφονται εις βάρος του Αμερικάνικου λαού, τηρώντας φυσικά πάντα τα προσχήματα προς τον Αμερικάνικο λαό για τις αιτιολογίες των δράσεων τους επί των θεμάτων της παγκοσμιοποίησης.

Μην Ξεχνάμε ότι ο Ρούσβελτ εξελέγη υποσχόμενος στους Αμερικάνους την μη συμμετοχή του σε πολέμους και με το πρόσχημα του Πέρλ Χάμπορ μπήκε στον πόλεμο. Όπως και λόγω των Δίδυμων πύργων κήρυξαν τον πόλεμο στην διεθνή τρομοκρατία και βρέθηκαν μέχρι το Αφγανιστάν και τα υπόλοιπα κράτη της Ασιατικής και Αφρικανικής Ηπείρου, υποκινώντας πολέμους «χάριν της ειρήνης», φθάνοντας το δημοσιονομικό τους έλλειμμα στα 16,5 δις δολάρια, τα οποία τυπώνουν πλέον εικονικά, χωρίς αντίκρισμα εις χρυσόν.

Κοινώς η Αμερική αυτήν την στιγμή εργάζεται αποκλειστικά εκτελώντας τις εντολές του Διεθνούς Σιωνισμού. Με μοναδικούς εχθρούς τα καθαρά εθνικιστικά κινήματα, και όχι αυτά που κατασκευάζουν αυτοί όπως πρόσφατα στην Ουκρανία.

Ι. Ιωαννίδης – Τ.Ο. Θεσσαλονίκης