του Βασιλείου Πετρομιχελή, υποψηφίου Περιφερειακού Συμβούλου με την “Ελληνική Αυγή για την Αττική”
Μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, οι ηγέτες του κόσμου προσπάθησαν να θεμελιώσουν την ειρήνη πάνω στη δικαιοσύνη και στην αλληλεγγύη των λαών. Υποσχέθηκαν έναν καινούργιο κόσμο, διαφορετικό από τον προηγούμενο απαλλαγμένο από το φόβο και την ανάγκη.
Ο αγώνας δρόμου για την αύξηση των εξοπλισμών είχε σαν συνέπεια έναν παράλληλο αγώνα δρόμου για την αύξηση του ποσοστού της οικονομικής ανάπτυξης. Οι μεγάλες βιομηχανικές χώρες του κόσμου συναγωνίζονταν η μία την άλλη ποια θα είναι πρώτη σε οικονομική ανάπτυξη.
Έτσι χωρίς καλά-καλά να το καταλάβουν είχαν φτάσει, σε έναν αγώνα για την καταστροφή του πλανήτη.
Το χάσμα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών περιοχών της γης έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις.
Και το αποτέλεσμα του αγώνα δρόμου για την περισσότερη ανάπτυξη ήταν καταστρεπτικό.
Στον μισό πλανήτη μας υπήρχαν εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι, άστεγοι, πεινασμένοι και άρρωστοι, χωρίς την δυνατότητα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Υπήρχαν παιδιά τα οποία γίνονταν σωματικά και πνευματικά ανάπηρα γιατί δεν είχαν τις απαραίτητες πρωτεΐνες για την ανάπτυξή τους. Ταυτόχρονα στον άλλο μισό πλανήτη υπήρχαν εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι που ήταν άρρωστοι γιατί έκαναν κατάχρηση πρωτεϊνών.
Έτσι όπως πορεύονταν ο κόσμος οδηγούνταν σαν ένα ακυβέρνητο σκάφος, προς την καταστροφή. Το μέλλον της ανθρωπότητας εμφανίζονταν σκοτεινό. Για να προληφθεί η καταστροφή που έρχονταν χρειάστηκε ένα γενικότερο σχέδιο που να αντιμετωπίζει τα προβλήματα σε παγκόσμια κλίμακα.
Λίγο μετά το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, φαινόταν καθαρά πως ο κόσμος πορευόταν προς την πόλωση μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων, Μόσχας και Ουάσιγκτον.
Οι Ευρωπαϊκοί λαοί, που σε πληθυσμό ήταν περισσότεροι από τους πληθυσμούς της Μόσχας και της Ουάσιγκτον, κατάλαβαν πως η επιβίωσή τους, εξαρτιόταν από τις συμφωνίες ή τις διαφωνίες των δύο ως άνω υπερδυνάμεων.
Για να προληφθεί η καταστροφή που ερχόταν χρειάστηκε ένα γενικότερο σχέδιο που να αντιμετωπίζει τα προβλήματα σε παγκόσμια κλίμακα.
Αυτό υποτίθεται ότι ήταν η ενοποίηση της Ευρώπης.
Σήμερα στην σύγχρονη εποχή παρόλο που η Πατρίδα μας είναι ισότιμο Κράτος, Μέλος της Ενωμένης Ευρώπης τίποτα φυσικά δεν έχει αλλάξει. Κάλλιστα θα μπορούσαμε να μιλήσουμε πως η κατάσταση έχει φτάσει, πέρα από το απροχώρητο. Η Πατρίδα μας είναι σε πλήρη υποδούλωση.
Η νεοφιλελεύθερη φοροεισπρακτική οικονομία καθώς και η ανάλγητη Πολιτική του Συμβουλίου της Ενωμένης Ευρώπης, κάθε άλλο πάρα ως εγγυήτρια θα μπορούσε να είναι.
Ακατάλληλη και ανίκανη να προστατέψει τους πολίτες της, ακόμα και τα σύνορά της. Χιλιάδες ευρωπαίοι χάθηκαν από αυτοκτονίες, άλλοι από αρρώστιες, υποκατάστατα της τεχνικοοικονομικής δήθεν κρίσης. Πόσοι έχασαν τα σπίτια τους, πόσοι έφυγαν για τα ξένα. Οι λαθρομετανάστες (εισβολείς) έφτασαν να είναι δεκάδες εκατομμύρια στα Κράτη/Μέλη, με αποτέλεσμα να αυξηθεί η τρομοκρατία αλλά και η εγκληματικότητα. Για να μην αναφέρουμε τις συνεχόμενες εχθρικές εναέριες παραβιάσεις των τούρκων προς την Ε.Ε. από αέρα και θάλασσα.
Εγκληματική Οργάνωση δεν θα μπορούσε να είναι μόνο τα δύο πολιτικά εκτρώματα που μας κυβερνούν, αλλά και αυτοί που τους δίνουν τις εντολές.
Ελληνίδες και Έλληνες, σε αυτές οι εκλογές του Μαΐου σας δίνετε η ευκαιρία εν μέσω του “ΚΑΛΕΣΜΑΤΟΣ” σας, να αποκτήσουμε μια άλλη Ελλάδα, μια Ελλάδα που θα είναι δική μας και των παιδιών μας.
Εμπρός, όλοι μαζί για την Νίκη
Ζήτω ο Αρχηγός
Ζήτω η Χρυσή Αυγή
Ζητώ η Ελλάς
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/h-katantia-ths-enwmenhs-eurwphs#ixzz317dT0EYX
