Ποδόσφαιρο, πολιτική και παγκοσμιοποίηση

Η πρόσφατη ανάδυση ποδοσφαιρικών παραγόντων στην πολιτική κονίστρα της χώρας εν όψει των αυτοδιοικητικών και ευρωνοινοβουλευτικών εκλογών του Μαΐου του 2014, με εμφανή στόχο την πολιτική προσέλκυση συλλογικοτήτων που διαμορφώνονται και σχηματοποιούνται κάτω από την επίδραση του μαγνητικού πεδίου που περιβάλλει τα δρώμενα της ομάδας τους (εντός και εκτός γηπέδων), αλλά και η επικείμενη τηλεδιοργάνωση του παγκόσμιου ποδοσφαιρικού τουρνουά στη Βραζιλία τον Ιούνιο του 2014, απτό παράδειγμα της «παγκοσμιοποίησης» των πάντων και πασών, επαναφέρει στο προσκήνιο την ανάγκη μιας κοινωνιολογικής και ανθρωπολογικής μελέτης της ποδοσφαιρικής, και όχι μόνον, σημειολογίας.

Η βαθύτερη ανάγκη του ανθρώπου στο «συνανήκειν», στην οργανική δηλαδή συμμετοχή του σε μία πολυπληθέστερη κοινωνική ομάδα, μέσα από την οποία αποκτά μια ευρύτερη συλλογική ταυτότητα, πέραν και έξω από την ατομική του ιδιοπροσωπία, γεννά «φυλές», ομίλους, συνδέσμους, συλλόγους, εταιρείες, συνδικάτα, κόμματα, δίκτυα, έθνη, και σε τελευταία ανάλυση «κράτη εν κράτει». Γεννά συσπειρώσεις αλληλεγγύης και ομοϊδεατισμού και χάσματα ετερότητας και αντιπαλότητας. Γεννά εσωτερικές ιεραρχίες και εξωτερικές συγκρούσεις. Σηματοδοτεί κώδικες συμπεριφοράς και επικοινωνίας. Αναμειγνύει πολιτισμικά πρότυπα με πολιτικές και εθνικές επιδιώξεις. Κηρύσσει πολέμους δι’ αντιπροσώπων, δια των ποδοσφαιρικών ομάδων εν προκειμένω, και αναδεικνύει το τοπικιστικό ή και εθνικό πνεύμα μέσα από τον αγωνιστικό παλμό και την νοητική αλληλεπίδραση παικτών και φιλάθλων. Ανάγει την ζωή σε παιχνίδι και το παιχνίδι σε ζωή. Δημιουργεί τον homo ludens, προσδίδοντάς του το διπλό πρόσωπο του Ιανού, αυτό του αγωνιστή και ταυτόχρονα του παίκτη, την μυστηριακή αυτή σύμφυση της ανθρώπινης ελεγχόμενης δεξιότητας με την θεϊκή ανεξέλεγκτη τύχη.

Στην ζωή πάντα κανείς χρειάζεται την «καλή ζαριά». Γι’ αυτό και το τάβλι παραμένει μια ρεαλιστικότερη προσομοίωση της ζωής σε σχέση με το σκάκι. Πέραν του ότι απαλύνει την ήττα, φορτώνοντάς την στην κακή μας τύχη και όχι στην δική μας βλακεία ή, ακόμη χειρότερα, στην υπέρτερη ευφυΐα του αντιπάλου. Το «μπάλα είναι και γυρίζει» ή ακόμα ο «διαιτητής» της έκβασης ενός αγώνα, είναι πάντα πρόσφοροι να επωμισθούν τον ψόγο για την ήττα μας. Εμείς πάντα θα πρέπει να είμαστε, «κάπου, κάπως, κάποτε», οι νικητές…

Μολονότι η συνολική αποτίμηση του ρόλου των ομαδικών αθλημάτων στην διαμόρφωση της ανθρώπινης κοινωνικής δυναμικής αποτελεί ακόμη ένα ανοικτό πεδίο έρευνας, κάποιες επιμέρους επισημάνσεις μπορεί να αποτελέσουν έναυσμα προβληματισμού και σκέψεων γύρω από την καταλυτική τους επίδραση σε ποικίλους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Σε τοπική κλίμακα, μία διάσταση εγγενώς συνδεδεμένη με την αναπόφευκτη επιθετικότητα των ομαδικών αθλημάτων είναι η διάχυση εκτεταμένης και μαζικής βίας σε επίπεδο οπαδών, οι οποίοι υπόκεινται τότε σε νόμους που διέπουν την συμπεριφορά όχλων ηλεκτρισμένων από την ταύτισή τους με τις συντεταγμένες φίλιες «στρατιωτικές» δυνάμεις που αγωνίζονται στο «πεδίο της μάχης». Η έκρηξη βίας στα γήπεδα μεταξύ των «φυλών» του ποδοσφαίρου, που αποτελεί τον κατεξοχήν πόλο έλξεως μεγάλων ανθρώπινων μαζών, ή του όποιου ανάλογου ομαδικού αθλήματος, σε μικρότερη κλίμακα, τείνει να γίνει όχι μόνον «θεσμικά» αποδεκτή από την πολιτική εξουσία, αλλά και κατά κάποιον τρόπο «επιθυμητή» ως βαλβίδα εκτόνωσης κοινωνικών πιέσεων, που διαφορετικά θα έβρισκαν άλλες διεξόδους, ή, αν θέλετε, θα εστρέφοντο τελικά κατά των πραγματικών αιτίων και υπευθύνων που τις προκαλούν με τις πολιτικές πράξεις  ή παραλείψεις τους.

Η μετατροπή της λαϊκής οργής σε «γηπεδικό χουλιγκανισμό» εξυπηρετεί το «σύστημα» διότι και αποπροσανατολίζει, και εκτονώνει, και σε τελευταία ανάλυση ελέγχεται από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, λόγω του περιορισμένου γεωγραφικού χώρου μέσα στον οποίο εκτυλίσσεται. Η μαζική βία αυτής της μορφής είναι και οριοθετημένη και προβλέψιμη και διαχειρίσιμη από τους μοχλούς της εξουσίας, η οποία παραμένει έτσι αλώβητη και αθώα, παρέχοντας στο φανατισμένο «πόπολο» επαρκές έδαφος εκτόνωσης μέσα από τον  αλληλοσπαραγμό του. Είναι το ίδιο αυτό «πόπολο» που με την ψήφο του χρησιμοποιείται κατά περίπτωση ως εφαλτήριο για την ανάδειξη δημοφιλών παικτών και παραγόντων σε πρωταγωνιστές ή έστω κομπάρσους, της θεατρικής πολιτικής σκηνής, οι οποίοι  αλλού στοχεύουν και αλλότριους προσωπικούς σκοπούς εξυπηρετούν, άσχετους με την πλατωνική «ιδέα» του αθλήματος ή τον «θρύλο» της ομάδας, με τα χρώματα της οποίας ενδύονται στα μυαλά των οπαδών της.

Σε ανθρωπολογικό επίπεδο, ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα είναι η παρατήρηση και η καταγραφή του βαθειά ριζωμένου ανθρώπινου ρατσισμού, ο οποίος αναδύεται πολυμορφικά στα γήπεδα, ακόμη και στις λεγόμενες πολιτισμένες χώρες, για να μην πούμε κυρίως σε αυτές, μέσα στα πλαίσια της ψυχολογίας και της δύναμης των λαϊκών μαζών, που περιβάλλουν τους μονομάχους στην αρένα  υπό μορφή ανθρώπινου δακτυλίου στις κερκίδες. Ακόμα θυμάμαι στα γήπεδα του Μάντσεστερ την δεκαετία του 1970, πέραν των συνήθων αποδοκιμασιών των «φιλάθλων» ενάντια στις αντίπαλες ομάδες και των εν χορώ απαξιωτικών κραυγών τους ενάντια στους ελάχιστους τότε μαύρους παίκτες τους (του τύπου «Μόγλη», «παιδί της ζούγκλας» και τα όμοια), την υποδοχή που επεφύλασσαν όταν αντίπαλη ήταν η λονδρέζικη ομάδα της Τότεναμ, της οποίας η διοίκηση εθεωρείτο εβραϊκής καταγωγής. Μόλις οι παίκτες της έβγαιναν στο γήπεδο, οι Μανκιούνιανς (έτσι τους λένε οι Άγγλοι τους Μαντσεστεριώτες) οπαδοί των τοπικών ομάδων, της Γιουνάϊτεντ και της Σίτυ, τους υποδέχονταν με ένα παρατεταμένο μαζικό μακρόσυρτο συριστικό «σσσσσσσσσς». Κι όταν έκπληκτος ρώτησα τι σημαίνει αυτού του είδους η αντίδραση, μου είπαν καγχάζοντας: «φίλε μου, είναι ο ήχος που θα ακούνε όταν θα τους βάζουμε στους θαλάμους αερίων και θ’ ανοίγουμε την στρόφιγγα». Αυτά στην φιλελεύθερη Αγγλία!!!

Σε διεθνές επίπεδο, ο «πλανήτης-μπάλα», που περιστρέφεται δαιμονιωδώς σε ποδοσφαιρικούς ρυθμούς, χωρίς ακόμη, ευτυχώς, να υφίσταται εξωγήϊνα λακτίσματα, έχει επιβάλει την παγκοσμιότητα της γλώσσας του. Το «γκολ», το «φάουλ», το «φαίρ πλαίυ», το «πέναλτυ», το «όφσάϊντ» και τα συναφή, αποτελούν λέξεις-κλειδιά ενός λακωνικού υπερεθνικού λεκτικού κώδικα παγκόσμιας χρήσης, ο οποίο διαχέεται, ελέγχει και εκφράζει συμπεριφορές σε επίπεδα καθημερινότητας. Ενός κώδικα εντολών θηριοδαμαστού στο τσίρκο των γηπέδων, μιας λανθάνουσας πλανητικής γλώσσας στην υπηρεσία της «παγκοσμιοποίησης», των διαφημιστών της υπερκατανάλωσης του περιττού, του άχρηστου και του επικίνδυνου, των λαθρέμπορων του τζόγου και των στοιχημάτων, των τοκογλύφων της ανήθικης χρηματοπιστωτικής φούσκας, και των εν γένει  τηλεδιαχειριστών της συμπεριφοράς των ανθρώπινων μαζών, τις οποίες στην ιδιόλεκτο «αργκό» τους ονομάζουν απαξιωτικά, «κοπάδια».

Η παροχή «άρτου και θεάματος» αποτελούσε διαχρονικά την πεμπτουσία της πολιτικής εξουσίας, η οποία επειδή συνήθως αποτυγχάνει στην διανομή άρτου, ακόμη και όταν καταφεύγει στο «παντεσπάνι», είναι αναγκασμένη να τροφοδοτεί τον λαό με θεάματα, πάσης φύσεως, παρά φύσιν και κατά φύσιν. Και να τα χρησιμοποιεί ως παραπλανητικές σειρήνες για τον αποπροσανατολισμό και την αποχαύνωση, αν όχι το ντοπάρισμα, του καθεύδοντος λαού. Όμως τα ναρκωτικά του θεάματος έχουν πάντα ημερομηνία λήξεως. Κάποια στιγμή ο λαός αφυπνίζεται. Και τότε, όλοι εκείνοι οι διαχειριστές, οι αναρριχητές, και οι γλειφίτζουρες της εξουσίας, οι περιβαλλόμενοι από σμήνος κηφήνων, γελωτοποιών, παπατζήδων, βιολιτζήδων και αεριτζήδων, όσοι τουλάχιστον εξ’ αυτών είχαν ποτέ τον χρόνο, την ικανότητα, και την διάθεση να διαβάσουν ποίηση, θα ανακαλούν καθυστερημένα την αλήθεια των στίχων του Σεφέρη:

Στήνουμε θέατρα και τα χαλνούμε
όπου σταθούμε κι όπου βρεθούμε
στήνουμε θέατρα και σκηνικά,
όμως η μοίρα μας πάντα νικά

και τα σαρώνει και μας σαρώνει
και τους θεατρίνους και το θεατρώνη
υποβολέα και μουσικούς
στους πέντε ανέμους τους βιαστικούς.

ΧΡΗΣΤΟΣ  ΓΟΥΔΗΣ, Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με την «Ελληνική Αυγή για την Αθήνα»

Με το σκεπτικό ότι οι πολίτες της Αθήνας θα πρέπει να γνωρίζουν το παρελθόν εκείνων που ζητούν την ψήφο του, σας εκθέτω μία σκιαγραφία των σπουδών, των έργων και της εν γένει πορείας και δράσης μου

Βιογραφικό Σημείωμα

Ο Χρίστος Γούδης είναι Καθηγητής Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών. Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1947. Αποφοίτησε από το Α΄ Πρότυπο Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών το 1964 και το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1969. Μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων ως έφεδρος σημαιοφόρος του Πολεμικού Ναυτικού (1969-1971), έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Αστροφυσική στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ στην Αγγλία απ΄ όπου έλαβε Μάστερ (M.Sc.) και Διδακτορικό (Ph.D.) το 1972 και 1974 αντιστοίχως. Στη συνέχεια εργάστηκε ως ερευνητής στο Τμήμα Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ στην Αγγλία έως το 1979 και στο Ινστιτούτο Αστρονομίας Max-Planck της Χαϊδελβέργης στη Γερμανία έως το 1981. Ως παρατηρησιακός αστρονόμος έλαβε μέρος σε πολυάριθμες ερευνητικές αποστολές σε μεγάλα αστεροσκοπεία σ΄ ολόκληρο τον κόσμο. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1981 μετά την εκλογή του ως Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών το 1981 όπου υπηρετεί μέχρι σήμερα, ενώ παράλληλα από το 2001 έως το 2012 ήταν Διευθυντής του Ινστιτούτου Αστρονομίας και Αστροφυσικής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών.

Διετέλεσε Πρόεδρος του Τμήματος Φυσικής κατά τις διετίες 1985-1987 και 1987-1989 και Διευθυντής του Τομέα Θεωρητικής και Μαθηματικής Φυσικής, Αστρονομίας και Αστροφυσικής τα ακαδημαϊκά έτη 1999-2000 και 2000-2001. Κατά την περίοδο 2001 έως 2004 υπήρξε εκπρόσωπος της Ελλάδος στην Συμβουλευτική Ομάδα  Κοινής Διαστημικής Πολιτικής (JSSAG: Joint Space Strategy Advisory Group) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος [EC / ESA (European Commission / European Space Agency)] στις Βρυξέλλες και στο Παρίσι, η οποία επεξεργάστηκε και συνέταξε το ρυθμιστικό πλαίσιο της επίσημης συνεργασίας τους. Κατά την περίοδο 2004-2005 διετέλεσε εθνικός εκπρόσωπος στην επιτροπή Αεροναυτικής και Διαστήματος του 6ου Προγράμματος Πλαισίου, στις Βρυξέλλες. Επίσης διετέλεσε Αντιιπρόεδρος του ΔΣ του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατά την περίοδο 2003-2007. Ως Διευθυντής του Ινστιτούτου Αστρονομίας και Αστροφυσικής υπήρξε ο υπεύθυνος της κατασκευής, των δοκιμών, και της εγκατάστασης του μεγάλου υπερσύγχρονου ελληνικού τηλεσκοπίου «Αρίσταρχος» (περίοδος 2001-2007), το οποίο λειτουργεί στο όρος Χελμός, σε ύψος 2.340 μέτρων. Επιπλέον, από το 2008 έως το 2012, ήταν Πρόεδρος της Εθνικής Αστρονομικής Επιτροπής.

Υπήρξε ιδρυτής και Διευθυντής Σπουδών του Ελεύθερου Δημοτικού Πανεπιστημίου (ΕΛ.ΔΗ.ΠΑ) του Πειραιά, επί Δημαρχίας Ανδρέα Ανδριανόπουλου (1987–1989) και ιδρυτής και Διευθυντής του Γραφείου Επικοινωνίας του Δήμου Πατρέων, επί Δημαρχίας Ευάγγελου Φλωράτου (1999–2000). Διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου (ΔΗΠΕΘΕ) Πάτρας (1999 – 2002). Από το 2011 είναι Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής (εκλεγείς για την περίοδο 2011-2014).

Γνωρίζει επτά ξένες γλώσσες  (Αγγλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Ρωσικά, Γαλλικά, Ιταλικά και Πορτογαλικά). Γράφει και δημοσιεύει ποίηση από το 1968.

Εργογραφικό Σημείωμα

Η επιστημονική εργογραφία του Χρίστου Γούδη περιλαμβάνει άνω των ογδόντα (80)  επιστημονικών δημοσιεύσεων σε διεθνή περιοδικά της ειδικότητάς του, και επιπλέον το διεθνές σύγγραμμα «The Orion Complex: A Case Study of Interstellar Matter» (Reidel, 1982), τα πανεπιστημιακά συγγράμματα: «Φυσική των Αστέρων» (Πάτρα, 1982), «Φυσική της Μεσοαστρικής Ύλης» (Πάτρα , 1982), «Βιοαστρονομία», (Εκδόσεις Παπασωτηρίου, 1984), «Βασικές Έννοιες Αστροφυσικής» (ΟΕΔΒ, 1985), «Ηλιακό Σύστημα» (ΟΕΔΒ, 1985), «Εφαρμοσμένη Οπτική», Εκδόσεις Πανεπιστημίου Πατρών, 1985), «Αστέρες και Μεσοαστρική Ύλη» (Εκδόσεις Πανεπιστημίου Πατρών, 1986), «Εργαστηριακή Αστροφυσική» (Εκδόσεις Πανεπιστημίου Πατρών, 1986), «Κύματα Shock» (Εκδόσεις Πανεπιστημίου Πατρών, 2007), «Δυναμικά Αστροφυσικά Φαινόμενα» (Εκδόσεις Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, 2007), «Στοιχεία Κλασικού Ηλεκτρομαγνητισμού» (Εκδόσεις Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, 2007), και με την Ε.-Π. Χριστοπούλου το μεγάλο δίτομο έργο «Αστροφυσική» (Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, 2004). Επίσης συνέγραψε για το ευρύτερο κοινό τα έργα: «Κοσμικές Διαδρομές» (Κωσταράκης, 1991 και αναθεωρημένη έκδοση Εκάτη, 2005), «Εραστές των Άστρων» (Λιβάνης, 2007), «Αστροθεολογία» (Δίαυλος, 2008), και σε συνεργασία με την Ε.-Π. Χριστοπούλου τα έργα «Περί Αστρολογίας»  (Δίαυλος, 1993) και «Οι Πρωτοπόροι της Επιστήμης και της Τεχνολογίας» (Δίαυλος, 1997). Το επιστημονικό του έργο έχει τύχει ευρύτατης αναγνώρισης από την διεθνή αστρονομική κοινότητα, όπως συνάγεται από την ποιότητα και τον αριθμό των αναφορών σε αυτό (της τάξεως των 1000).

Έχει επίσης συγγράψει τα πολιτικά, κοινωνιολογικά, και ιστορικά έργα:  «Η Κουλτούρα της Δεξιάς» ( Εκδόσεις Άγνωστο, 2005), «Οδός Ελλήνων» (Κάκτος, 2006), «Ανατομία της Δεξιάς» (Κάκτος, 2007), «Ιστορία της Νεότερης Ελλάδας: Από την Πτώση στην Ανεξαρτησία» (Κάκτος 2007), «Λόγος για την Μάνη» (Εκδόσεις Αδούλωτη Μάνη, 2008)  «Το Σήμερα ως Αύριον και ως Χθες» (Κάκτος, 2009), «Αλλού και Κάπως» (Patria, 2009), «Η Αλήθεια για τον Μακεδονικό Αγώνα 1904-1908», (Patria, 2010), «Νέος Πατριωτισμός» (Πελασγός, 2011), «Βαϊμάρης και Θούλης (Α)γωνία» (Εκδόσεις Νέα Θέσις, 2012), «Πατριωτική Λαϊκή Θέληση» (Εκδόσεις Mpress, 2014) και σε συνεργασία με την Μ. Καλλινάκη «1821: Εικονογραφία της Ελληνικής Επανάστασης» (Κάδμος 2012). Επίσης, έχει δημοσιεύσει πάνω από τριακόσια (300) άρθρα στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο γύρω από θέματα επιστήμης, πολιτισμού και πολιτικής φιλοσοφίας ενώ παράλληλα έχει επανειλημμένως αναπτύξει τις θέσεις και τις απόψεις του γύρω από μείζονα επιστημονικά, κοινωνικά, και εθνικά θέματα, σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές.

Στην ποιητική του εργογραφία περιλαμβάνονται οι ποιητικές συλλογές «Μνήμες» (Εποπτεία, 1988), «Λιγεία» (Εποπτεία, 1988), «΄Ισις» (Εποπτεία, 1988), «Αλέξανδρος» (Αχαϊκές Εκδόσεις, 2000), «Ιερή Συνεύρεση» (Τραυλός, 2001), «Anáhuac» (Τραυλός, 2001), «Παλίμψηστο» (Περί Τεχνών, 2002), «Η Σελήνη των Νεκρών» (Εκάτη, 2005), «Έλληνες» (Μέτρον, 2006),  «Καινοφανή και Αστερόεντα» (Κάκτος, 2006), «Εκλάμψεις» (Κουλτούρα, 2011) και «Μαρία της Μάνης» (Κουλτούρα, 2011).

Επί πλέον μετέφρασε, σχολίασε και παρουσίασε σε δίγλωσσες εκδόσεις τα μείζονα ποιητικά έργα του Federico Garcia Lorca στο δίτομο έργο «ΛΟΡΚΑ: Ποιήματα της Ανδαλουσίας» (Τραυλός, 2003) και «ΛΟΡΚΑ: Ποιητής στη Νέα Υόρκη» (Τραυλός, 2005) όπως και ποιήματα Βρετανών και Ιρλανδών ποιητών που δημοσιεύθηκαν στο αφιέρωμά που ο ίδιος επιμελήθηκε «Ποίηση και Αστρονομία» (Περί Τεχνών, 2003) και σε πολύγλωσση έκδοση ποιήματα από εννέα διαφορετικές γλώσσες στο έργο «τα Ωραιότερα Ποιήματα του Κόσμου» (Εκδόσεις Άγνωστο, 2011). Επίσης τα έργα: «ΕΖΡΑ ΠΑΟΥΝΤ: Οι ιδέες, η ζωή, και τα ποιήματα» (Εκδόσεις Νέα Θέσις, 2012) και, σε δίγλωσση έκδοση, «ΕΖΡΑ ΠΑΟΥΝΤ: Ποιήματα» (εκτενής επιλογή και μετάφραση ποιημάτων του Έζρα Πάουντ, Εκδόσεις Νέα Θέσις, 2012).

Πολιτική Δράση

Συνεργάτης του Κέντρου Πολιτικής Ερεύνης και Επιμορφώσεως (ΚΠΕΕ), τακτικός αρθρογράφος στο περιοδικό του Κέντρου «Επίκεντρα» και προσκεκλημένος ομιλητής σε εκδηλώσεις του ΚΠΕΕ (1982-1986).

Ιδρυτικό μέλος και ενεργό στέλεχος της Κίνησης για τον Πολυμερή Αφοπλισμό, την Ειρήνη και την Ασφάλεια της Ευρώπης (ΚΙΠΑΕΑ) υπό την προεδρία των Ανδρέα Ανδριανόπουλου και Κώστα Καραμανλή  και τακτικός αρθρογράφος σε θέματα σχετικά με τον «Πόλεμο των Άστρων» στα περιοδικά «Εποπτεία» και «Πολιτικά Θέματα» (1984-1986).

Μέλος της επιτροπής Ανωτάτης Παιδείας της Ν.Δ. συσταθείσας από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη επί προεδρίας του στην Ν.Δ. (1984-1985).

Πρόεδρος του παραρτήματος στην Πάτρα της Εταιρείας Μελέτης Προβλημάτων Συλλογικών (ΕΜΠΡΟΣ) η οποία ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του Μιλτιάδη Έβερτ και τακτικός αρθρογράφος στο περιοδικό της «Ελεύθερη Κοινωνία» (1984-1985).

Εισηγητής του προγράμματος της Ανωτάτης Παιδείας στην Α’ Συνδιάσκεψη της Δημοκρατικής Ανανέωσης επί προεδρίας Κωστή Στεφανόπουλου (1986).

Μέλος της επιτροπής Ανωτάτης Παιδείας του Ιδρύματος Πολιτικών Μελετών και Επιμόρφωσης (ΙΠΟΜΕ) για τη σύνταξη εισηγητικής έκθεσης που υπεβλήθη στη Ν.Δ. (1986-1987).

Ιδρυτικό μέλος του Φιλελεύθερου Φόρουμ του Ανδρέα Ανδριανόπουλου (1992)

Μέλος του Κέντρου Μελέτης Προβλημάτων του Ελληνισμού (ΚΕΜΕΠΕ) της Πολιτικής Άνοιξης του Αντώνη Σαμαρά (1993)

Πρόεδρος  (από το 1995) της «Εταιρείας Πολιτικής και Πολιτιστικής Παρέμβασης» στην Αχαΐα.

Iδρυτής και Διευθυντής του Γραφείου Επικοινωνίας του Δήμου Πατρέων, επί Δημαρχίας Ευάγγελου Φλωράτου (1999-2000).

Συνεργάτης (από το 1999) του Ινστιτούτου Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής» και συγγραφέας, κατόπιν προσκλήσεως, του άρθρου «Η πολιτική του Κωνσταντίνου Καραμανλή για την Παιδεία και τον Πολιτισμό» στο in memoriam του ιδρυτή της Ν.Δ. τεύχος-αφιέρωμα  του περιοδικού του Ινστιτούτου «Φιλελεύθερη Έμφαση» (1999).

Μέλος της ομάδας εργασίας της Ν.Δ. για την Έρευνα (Τομέας Ανάπτυξης) και της αντίστοιχης ομάδας για την Παιδεία (2001-2004).

Συντονιστής της ομάδας Ιδεολογίας και Πολιτικής του Ινστιτούτου Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής» (2001-2004).

Γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού του «Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού» του Γιώργου Καρατζαφέρη (2007-2008).

Γραμματέας Ιδεολογικού και μέλος της Γραμματείας Πολιτικού Σχεδιασμού του «Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού» ( 2008-2009).

Γραμματέας Επιστημονικών Φορέων του «Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού» (2009).

Γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου, και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του «Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού» (2009-2012).

Υποψήφιος Αντιπεριφερειάρχης Ανατολικής Αττικής με την συνδυασμό «Αττική Οδός» του Άδωνι Γεωργιάδη (2010).

Ιδρυτής και Πρόεδρος του Δ.Σ. του «Ινστιτούτου Εθνικών και Κοινωνικών Μελετών «ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ» (2007-2012).

Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής (εκλεγείς για την περίοδο 2011-2014).

Ιδρυτικό μέλος του εθνικού ιστότοπου ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΘΕΛΗΣΗ (www.palaithel.gr) που ξεκίνησε τις αναρτήσεις του στις 27 Απριλίου 2014.

Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με την «Ελληνική Αυγή για την Αθήνα» του Ηλία Κασιδιάρη, στις δημοτικές εκλογές της 18ης Μαΐου 2014.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΟΥΔΗ

Διεθνή Συγγράμματα

Goudis, C. : 1982, THE ORION COMPLEX: A CASE STUDY OF INTERSTELLAR MATTER, Astrophysics and Space Science Library, Reidel, Dordrecht, XIV+306 pp.

Πανεπιστημιακά Συγγράμματα

1.Γούδης, Χ.: 1982, “ΦΥΣΙΚΗ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΩΝ”, Πάτρα, σελ. ΧVΙΙΙ+521.

2.Γούδης, Χ.: 1982, “ΦΥΣΙΚΗ ΤΗΣ ΜΕΣΟΑΣΤΡΙΚΗΣ ΥΛΗΣ”, Πάτρα, σελ. 257.

3.Γούδης, Χ.: 1984, “ΒΙΟΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ”, Πάτρα, σελ. Χ+152.

4.Γούδης, Χ.: 1985, “ΒΑΣΙΚΕΣ  ΕΝΝΟΙΕΣ  ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗΣ”,  Αθήνα, Ο.Ε.Δ.Β., σελ. 178.

5.Γούδης, Χ.: 1985, “ΗΛΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ”, Αθήνα, Ο.Ε.Δ.Β., σελ. 180.

6.Γούδης, Χ.: 1985,  “ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ  ΟΠΤΙΚΗ”, Πάτρα,  Εκδόσεις Πανεπιστημίου Πατρών, σελ. ΙΧ+154.

7.Γούδης, Χ.: 1986, “ΑΣΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΣΟΑΣΤΡΙΚΗ ΥΛΗ”, Πάτρα,  Εκδόσεις  Πανεπιστημίου Πατρών, σελ. 360.

8.Γούδης, Χ.: 1986,  “ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗ  ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗ”, Πάτρα, Εκδόσεις  Πανεπιστημίου Πατρών, σελ. 103.

9.Γούδης, Χ.  και  Χριστοπούλου, Π.-Ε. : 2004, “ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗ”, Πάτρα, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, σελ. 816 (τόμος Ι: σελ. 480 και τόμος ΙΙ: σελ. 336).

10.Γούδης, Χ.: 2007, “ΚΥΜΑΤΑ SHOCK”, Εκδόσεις Πανεπιστημίου Πατρών, σελ. 208.

11.Γούδης, Χ. : 2007, “ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΜΕΣΟΑΣΤΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ”,  Αθήνα, Ινστιτούτο Αστρονομίας και Αστροφυσικής, Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών,  σελ. 176.

12. Γούδης, Χ. : 2007, “ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΛΑΣΙΚΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΣΜΟΥ”,  Αθήνα, Ινστιτούτο Αστρονομίας και Αστροφυσικής, Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών,  σελ. 74.

Έργα Γενικής Επιστήμης

1.Γούδης, Χ. : 1991, “ΚΟΣΜΙΚΕΣ  ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ”, Αθήνα, Εκδόσεις Κωσταράκη, σελ. 271 και, σε βελτιωμένη έκδοση, 2005, Εκάτη, σελ. 320.

2.Γούδης, Χ. και Χριστοπούλου, Π.-Ε. : 1993,  “ΠΕΡΙ  ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ”, Αθήνα, Εκδόσεις Δίαυλος, σελ. 82.

3.Γούδης, Χ. και Χριστοπούλου, Π.-Ε. : 1997, “ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ” (Ημερολογιακό Βιογραφικό Λεξικό), Αθήνα, Εκδόσεις Δίαυλος, σελ. 564.

4.Γούδης, Χ.: 2007, “ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ”, Αθήνα, Εκδόσεις Λιβάνη, σελίδες 207.

5.Γούδης, Χ.: 2008, “ΑΣΤΡΟΘΕΟΛΟΓΙΑ” (Το Άστρο της Βηθλεέμ – Ο Σταυρός του Γολγοθά), Αθήνα, Εκδόσεις Δίαυλος, σελ. 96.

Κοινωνικά και Ιστορικά

1.Γούδης, Χ.: 2005, “Η ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ  ΤΗΣ  ΔΕΞΙΑΣ”, Θεσσαλονίκη, Εκδόσεις Άγνωστο, σελίδες  332

2.Γούδης, Χ.:  2006,  “ΟΔΟΣ  ΕΛΛΗΝΩΝ”,  Αθήνα,  Εκδόσεις  Κάκτος, σελίδες  560

3.Γούδης, Χ.:  2007,  “ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ”,  Αθήνα, Εκδόσεις   Κάκτος, σελίδες 112

4.Γούδης, Χ.:  2007,  “ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΟΤΕΡΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ” (Από την Πτώση στην Ανεξαρτησία),  Αθήνα,  Εκδόσεις   Κάκτος, σελίδες  408

5. Γούδης, Χ: 2008, “ΛΟΓΟΣ  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΜΑΝΗ” , Αρεόπολις, Εκδόσεις Αδούλωτη Μάνη, σελίδες 96

6.Γούδης, Χ.:  2009, “ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΩΣ ΑΥΡΙΟΝ ΚΑΙ ΩΣ ΧΘΕΣ” (Ιδεολογικά Δοκίμια Γύρω από την Κρίση των Αξιών), Αθήνα, Εκδόσεις Κάκτος, σελίδες  165.

7.Γούδης, Χ.:  2009, “ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΚΑΠΩΣ” (Η «καθ΄ ημάς Δεξιά»), Αθήνα, Εκδόσεις , σελίδες  374.

8.Γούδης, Χ.:  2010, “Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΑΓΩΝΑ 1904- 1908”, Αθήνα, εκδόσεις PATRIA, σελίδες 319.

9. Γούδης, Χ.:  2011, “ΝΕΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ“, Εκδόσεις Πελασγός, σελίδες 300.

10. Γούδης, Χ. και Καλλινάκη Μ.: 2011, “1821, Η ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΑ ΜΙΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ“, Εκδόσεις Patria, σελίδες 608.

11. Γούδης, Χ. και Καλλινάκη Μ : 2012, “1821, Η ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ“ (Τόμος Α΄: Η Εποχή της Αυτογνωσίας, Τόμος Β΄: Η Μεγάλη Έκρηξη, Τόμος Γ΄: Η Δικαίωση του Αγώνα), Εκδόσεις Κάδμος,  σελίδες 924.

12. Γούδης  Χ.: 2012, «ΒΑΪΜΑΡΗΣ ΚΑΙ ΘΟΥΛΗΣ (Α)ΓΩΝΙΑ», Αθήνα, Εκδόσεις Νέα Θέσις, σελίδες 160.

13. Γούδης  Χ.: 2014, «ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΛΑΙΪΚΗ ΘΕΛΗΣΗ», Αθήνα, Εκδόσεις Mpress, σελίδες 96.

Ποιητικές Συλλογές

1.Γούδης, Χ.: 1988, “Μνήμες”, Αθήνα, Εκδόσεις  Εποπτεία, σελίδες 36.

2.Γούδης, Χ.: 1988, “Λιγεία”, Αθήνα, Εκδόσεις  Εποπτεία, σελίδες 80.

3.Γούδης, Χ.: 1988, “΄Ισις”,  Αθήνα, Εκδόσεις Εποπτεία, σελίδες 30.

4.Γούδης, Χ.: 2000, “Αλέξανδρος”, Πάτρα, Αχαϊκές Εκδόσεις, σελίδες 30.

5.Γούδης, Χ.: 2001, “Ιερή Συνεύρεση”, Αθήνα, Εκδόσεις Π. Τραυλός, σελίδες 208.

6.Γούδης, Χ.: 2001, “Anáhuac”, Αθήνα,  Εκδόσεις Π. Τραυλός, σελίδες 32.

7.Γούδης, Χ.: 2002, “Παλίμψηστο”, Πάτρα, Εκδόσεις Περί Τεχνών, σελίδες  96.

8.Γούδης, Χ.: 2005, “Η Σελήνη των Νεκρών”, Αθήνα,  Εκδόσεις Εκάτη, σελίδες 112 .

9.Γούδης, Χ. : 2006, “Έλληνες”, Αθήνα, Εκδόσεις Μέτρον, σελίδες 80.

10.Γούδης, Χ. : 2006, “Καινοφανή και Αστερόεντα”, Αθήνα, Εκδόσεις Κάκτος, σελίδες 112.

11.Γούδης, Χ.: 2009, “Οι Ντάπιες του Μεσολογγιού”, Συλλεκτική Έκδοση Πινακοθήκης Σύγχρονης Τέχνης Χρήστου και Σοφίας Μοσχανδρέου, σελίδες  16.

12. Γούδης, Χ. : 2011, “Εκλάμψεις”, Αθήνα, Εκδόσεις Κουλτούρα, σελίδες 56.

13. Γούδης, Χ. : 2011, “Μαρία της Μάνης”, Αθήνα, Εκδόσεις Κουλτούρα, σελίδες 24.

Μεταφράσεις και έργα σχετικά με ποιητές και ποίηση

1.Γούδης, Χ. : 2002, “Ποίηση και Αστρονομία”, (μεταφράσεις Βρετανών ποιητών), Πάτρα, Εκδόσεις  Περί Τεχνών, σελίδες 136.

2.Γούδης, Χ. : 2003, ΛΟΡΚΑ : “Τα ποιήματα της Ανδαλουσίας” (μετάφραση από τα ισπανικά των ποιητικών συλλογών : Poema del Cante Jondo, Romancero Gitano, Llanto por Ignacio Sánchez Mejias, Diván del Tamarit), Αθήνα, Εκδόσεις Π. Τραυλός, σελίδες 382.

3.Γούδης, Χ.: 2005, ΛΟΡΚΑ : “Ποιητής στη Νέα Υόρκη” (μετάφραση από τα ισπανικά των ποιητικών συλλογών : «Poeta en Nueva York» και «Tierra y Luna»), Αθήνα, Εκδόσεις Π. Τραυλός, σελίδες 246.

4.Γούδης, Χ.: 2011, “Τα Ωραιότερα Ποιήματα του Κόσμου”, (μεταφράσεις ποιημάτων από εννέα διαφορετικές γλώσσες: αρχαία ελληνικά, λατινικά, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ρωσικά, ιταλικά, ισπανικά και πορτογαλικά), Θεσσαλονίκη, Εκδόσεις Άγνωστο, σελίδες 952.

5.Γούδης,  Χ.: 2012, “ΕΖΡΑ ΠΑΟΥΝΤ: Οι ιδέες, η ζωή, και τα ποιήματα”, Αθήνα, Εκδόσεις Νέα Θέσις, σελίδες 224.

6.Γούδης, Χ.: 2012, “ΕΖΡΑ ΠΑΟΥΝΤ: Ποιήματα” (εκτενής επιλογή και μετάφραση ποιημάτων του Έζρα Πάουντ), Αθήνα, Εκδόσεις Νέα Θέσις, σελίδες 448.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/podosfairo-politikh-kai-pagkosmiopoihsh#ixzz31WoAU3FW