Τα αποτελέσματα των πρόσφατων ευρωεκλογών ήταν περίπου τα αναμενόμενα. Η μεγάλη έκπληξη, ωστόσο, ήταν το ποσοστό 8% που πήρε η «Ελιά» (κλεπτο-ΠΑΣΟΚ), που παρά τη συνεχή πλύση εγκεφάλου για «συνέχιση της σταθερότητας» από την συγκυβέρνηση των μνημονίων, οι χαλκευμένες δημοσκοπήσεις δεν την εμφάνιζαν να συγκεντρώνει ποσοστά υψηλότερα του 6%.
Ωστόσο, το ποσοστό 8% του αποκόμματος της διαφθοράς, της ρεμούλας και της αρπαχτής, το οποίο είναι κυρίως υπεύθυνο για την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία, αφού από το 12% που έλαβε στις εθνικές εκλογές του 2012, έχασε το 50% των δυνάμεών του.
Περισσότερο ικανοποιημένος, για το αποτέλεσμα του αποκόμματος της κλεπτοκρατίας, φαίνεται να είναι ο Σαμαράς, ο οποίος δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τρεις φορές έδωσε το «φιλί της ζωής» στο κλεπτο-ΠΑΣΟΚ: το 1993 όταν έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη και έφερε ξανά στην εξουσία τον Ανδρέα Παπανδρέου, το 2011, συμμετέχοντας στην συγκυβέρνηση Παπαδήμου και το 2013 με την συγκυβέρνηση των μνημονίων.
Ο «πράσινος βρυκόλακας» φαίνεται ότι δεν πρόκειται να εισέλθει σύντομα στον πολιτικό του τάφο και ότι θα επηρεάζει (ελπίζουμε όχι για πολύ ακόμη) τα πολιτικά τεκταινόμενα της πολύπαθης χώρας μας.
Αξίζει να διαβάσει κανείς το παρακάτω κείμενο που δημοσιεύτηκε στην «Ελευθεροτυπία», στις 17 Μαρτίου του 2014:
Ελιά: το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ…
Του Γιάννη Ανδρουλιδάκη, εκπαιδευτικού
«Όταν εμφανίστηκαν οι 58, πολλοί διέβλεψαν ότι γίνεται μια απόπειρα μετάλλαξης της σοσιαλδημοκρατίας στη χώρα μας. Άλλοι είδαν πίσω από την κίνηση αυτήν μια ύστατη προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ και διαφόρων εκδοτικών και επιχειρηματικών συμφερόντων να διατηρηθεί το υπάρχον status quo. Η διακήρυξη της Ελιάς – Δημοκρατικής Παράταξης και η ιδρυτική της συνδιάσκεψη ήρθαν να δικαιώσουν τις παραπάνω εκτιμήσεις.
Πράγματι, αν δει κανείς τις κινήσεις και τα κόμματα που συγκροτούν την Ελιά, θα συμφωνήσει με τα παραπάνω. Έχουμε και λέμε: το ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου, η Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα του κ. Λοβέρδου, οι 58 με τον κ. Βούλγαρη, η Δυναμική Ελλάδα του κ. Μόσιαλου κ.ά. Από κοντά ένα σωρό μεσαία και ανώτερα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Λαλιώτης και βέβαια ο πρώην πρωθυπουργός, κ. Σημίτης. Μόνο ο κ. Πάγκαλος δεν προσκλήθηκε στα γεννητούρια και εξέφρασε με το γνωστό τρόπο τη δυσαρέσκειά του. Η Ελιά, δηλαδή, αποτελείται από κινήσεις οι οποίες, επειδή δεν βρήκαν ανταπόκριση στην ελληνική κοινωνία, αναγκάστηκαν να συνεργαστούν μπας και επιβιώσουν πολιτικά. Και αναρωτιέται κανείς: τι το νέο μπορεί να φέρουν όλα αυτά τα πρόσωπα; Δεν κυβέρνησαν; Κάποιοι δεν κατέχουν ακόμη κυβερνητικές θέσεις; Δεν δοκιμάστηκαν; Δεν οδήγησαν τον τόπο εδώ που βρίσκεται σήμερα; Πότε έγιναν τα μεγαλύτερα σκάνδαλα; Πότε η μίζα και η δωροδοκία πήγαιναν σύννεφο; Σε ποιους απευθύνονται; Σε ανθρώπους χωρίς μνήμη και κρίση;
Τα μεγάλα λόγια της διακήρυξης δεν μπορούν να κρύψουν τις τεράστιες ευθύνες του συγκεκριμένου χώρου. Όντως αν διαβάσει κανείς το προκλητικό σε ορισμένα σημεία κείμενο και παρατηρήσει το ύφος του, θα γυρίσει πίσω. Πολλά χρόνια πίσω. Στο ένδοξο παρελθόν του ΠΑΣΟΚ. Θα χορτάσει για ακόμη μία φορά από βερμπαλισμό, κενολογία, λεκτικούς εντυπωσιασμούς και ευχολόγια. Αντιγράφω ορισμένα: δημοκρατική παράταξη, φορέας ευθύνης και σταθερότητας, προωθητική δύναμη αλλαγής, παράταξη ενότητας, αλληλεγγύης και ελπίδας, και ένα σωρό άλλα. Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να μην αναφέρεται πουθενά, αλλά βρίσκεται παντού. Και σε επίπεδο προσώπων και σε επίπεδο λόγου. Και οι ευθύνες; Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. Άλλοι προκάλεσαν την κρίση, άλλοι τη διαχειρίστηκαν, άλλοι συνεχίζουν να κυβερνούν.
Δεν υπάρχουν πουθενά ευθύνες και αυτοκριτική. Μία παράγραφος μόλις τριών σειρών για την κρίση. «Η κρίση», μας λέει, «δημιούργησε ιδιαίτερα σοβαρά προβλήματα στην κοινωνία». Ποιοι φταίνε; Κουβέντα. Ποιοι πήραν τα μέτρα που εξαθλίωσαν τον ελληνικό λαό; Τσιμουδιά. Ποιοι συνεχίζουν να εφαρμόζουν τις μνημονιακές πολιτικές; Σιωπή. Αντιθέτως, δεν λείπουν τα καλά λόγια για τις επιτυχίες της κυβέρνησης του κ. Σαμαρά. Έτσι διαβάζουμε ότι «τα ελλείμματα έχουν ελεγχθεί και έχει δημιουργηθεί σημαντικό πρωτογενές πλεόνασμα», ότι «η βαθιά ύφεση υποχωρεί και το 2014 προβλέπεται να είναι η χρονιά της ανάκαμψης», ότι «πέντε χρόνια τώρα, κάθε μέρα, οι Έλληνες στηρίζουμε την απόφασή μας να είμαστε στο ευρώ και την Ευρώπη. Κανείς δεν μας το επέβαλε»!!! Τι θυμίζουν όλα αυτά; Όχι, δεν τα λέει ο πρωθυπουργός της χώρας, μόνο. Τα λέει και η Ελιά, που θα φέρει το καινούργιο. Και γεννιέται το ερώτημα: αφού συμβαίνουν όλα αυτά τα καλά και τα αισιόδοξα στη χώρα, γιατί να αλλάξουμε τότε πρωθυπουργό; Γιατί να μην ψηφίσουμε τον τόσο πετυχημένο, κατά την Ελιά, κ. Σαμαρά;
Εν τέλει η Ελιά από πού προέρχεται; Σύμφωνα με τη διακήρυξη, δεν έχει κομματικό παρελθόν. Έχει, όμως, όπως λέει το κείμενο με βεβαιότητα, «πέρα από το παρόν, ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ». Φαίνεται πάντως να έχει κοντή μνήμη και οι προβλέψεις είναι, μάλλον, δυσοίωνες. Η νεκρανάσταση της παλιάς σοσιαλδημοκρατίας δεν προχωρά. Η νέα σοσιαλδημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ είναι προ των πυλών. Αυτό έχουν συνειδητοποιήσει στην Κεντροδεξιά και συσπειρώνονται γύρω από την Ελιά. Αλλά είναι τόσο ΠΑΣΟΚ οι άνθρωποι που, όσο και να προσπαθούν να το κρύψουν, εύκολα αποκαλύπτονται. Το κόμμα που σημάδεψε αρνητικά τη μεταπολίτευση, όσο κανένα άλλο, έχει το μοναδικό «προνόμιο» να κυβερνά και παράλληλα να αντιπολιτεύεται τον εαυτό του!!! Και να νομίζει ότι μπορεί να μας ξεγελά ακόμη. Τελικά, ναι, το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ...
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/epicheirhsh-nekranastashs-tou-pasok-apo-ton-samara#ixzz32xKQGoG1
