Πολύς θόρυβος έγινε το τελευταίο χρονικό διάστημα για το ζήτημα της σπατάλης του δημοσίου χρήματος από τις περιβόητες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ). Το θέμα, βεβαίως, είναι πολύ σοβαρό, όμως το ίδιο ισχύει και για την φύση των ίδιων των ΜΚΟ. Είναι, επομένως, η πλέον κατάλληλη στιγμή να πούμε ορισμένα πράγματα για τις ΜΚΟ και τον ύποπτο-ύπουλο ρόλο τους στο πολιτικό σύστημα και τις διεθνείς σχέσεις.
Καταρχάς, από μόνος του ο τίτλος «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις» συνιστά μέγιστη ειρωνεία, αφού πρόκειται για οργανώσεις απόλυτα εξαρτημένες από τις κυβερνήσεις, από τις οποίες χρηματοδοτούνται κιόλας… Γενικότερα, ο θεσμός αυτός αποτελεί μια αμερικανική έμπνευση σταδιακής υποκατάστασης του Εθνικού Κράτους από «ανεξάρτητες αρχές», συχνά χρηματοδοτούμενες από διάφορα αμερικανικά ιδρύματα. Ο στόχος αυτών των ΜΚΟ, σε κάθε περίπτωση, είναι η υποβοήθηση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και ο σχετικός επηρεασμός της κοινής γνώμης στο εσωτερικό κάθε χώρας, έτσι ώστε να κάμπτονται οι εθνικές αντιστάσεις στην επιχειρούμενη διαδικασία μετατροπής του χάρτη των Εθνικών Κρατών σε πολιτικές οντότητες μειωμένης εθνικής κυριαρχίας. Η βασική πολιτική θέση αυτών των προσεγγίσεων θεωρεί την έννοια του κράτους ως μια «ανωμαλία». Έτσι, το Κράτος απομένει χωρίς Εθνικά και Λαϊκά θεμέλια, έρμαιο των κινήσεων του χρήματος. Οι ΜΚΟ δρουν «προληπτικά» εκεί όπου για λόγους τακτικής δεν πρέπει να δράσουν (ακόμη) τα όπλα. Μέσω του επηρεασμού της κοινής γνώμης και των πολιτικών κομμάτων εξυπηρετούν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ, άμεσα ή έμμεσα. Με καθαρά πολιτικό ρόλο οι ΜΚΟ στοχεύουν ξεκάθαρα στην υποκατάσταση των κρατικών λειτουργιών και την σταδιακή αντικατάσταση των αντίστοιχων κρατικών θεσμών από τις «ανεξάρτητες αρχές», οι οποίες δεν ελέγχονται καθόλου από το Εθνικό Κράτος.
Σταδιακά, όμως, αυτές οι ΜΚΟ έφτασαν στο σημείο να χρηματοδοτούνται από την κρατική ισχύ. Υπάρχουν ΜΚΟ που έχουν «ροκανίσει» -άλλες περισσότερο και άλλες λιγότερο- πολύ χρήμα. Ανεξάρτητα από το ύψος των χρημάτων που έχουν λάβει το κοινό χαρακτηριστικό τους, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, είναι η λαμογιά, η αδιαφάνεια, οι ψεύτικοι προϋπολογισμοί, η διαπλοκή, οι μίζες, το ξέπλυμα χρήματος. Δεν θεωρούμε ότι μετά την υποτιθέμενη επιχείρηση «κάθαρσης» θα σταματήσει αυτή η κατάσταση, γιατί αυτοί που στήνουν τις ΜΚΟ δεν διακατέχονται από αισθήματα αλτρουισμού και κοινωνικής αλληλεγγύης, αλλά από την ακόρεστη πείνα για χρήμα.
Στην περίπτωση της Ελλάδος η δράση των ΜΚΟ προωθήθηκε αρχικά από την κυβέρνηση του «εκσυγχρονιστή» Σημίτη, συνεχίστηκε από την ΝΔ και τον Καραμανλή και ολοκληρώθηκε από τον Γιωργάκη Παπανδρέου. Ήδη, από την θητεία του ως υπουργός Εξωτερικών ο Τζέφρυ αποδυνάμωσε ουσιαστικά τον ρόλο των διπλωματικών υπηρεσιών του Ελληνικού ΥΠΕΞ και τις αντικατέστησε από τους συμβούλους του υπουργού, οι οποίοι προέρχονταν από τα αμερικανικά ιδρύματα εξωτερικής πολιτικής. Ποιος δεν θυμάται την περίφημη ρήση του Πάγκαλου ότι μέσα στο Ελληνικό ΥΠΕΞ δεν μιλούσαν καθόλου Ελληνικά, αλλά μόνο αγγλικά; Οι σύμβουλοι αυτοί, ασχολούμενοι κυρίως με την προώθηση των αμερικανικών σχεδίων στα Βαλκάνια (Σχέδιο Ανάν, Σκοπιανό, μουσουλμανική μειονότητα, γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο κ.τ.λ.), χρηματοδοτούσαν αντίστοιχα και διάφορες απίθανες «ανθρωπιστικές» ΜΚΟ, οι οποίες κατασπαταλούσαν και ροκάνιζαν τους πόρους ενός κράτους που όδευε προς την χρεωκοπία.
Αν κρίνουμε, πάντως, από την πείρα του παρελθόντος το σκάνδαλο των ΜΚΟ θα ξεχαστεί κι αυτό σε λίγο καιρό, με τις ΜΚΟ να συνεχίζουν το «κοινωνικό τους έργο». Η λειτουργία τους, σε συνδυασμό με την διαπλοκή που έχουν με την εκάστοτε εξουσία, ξεπλένει πολιτικό χρήμα, ενώ ταυτόχρονα χρησιμεύει και ως ένα ιδεολογικό εργαλείο του συστήματος με την στρεβλή ανάπτυξη του περιβόητου «εθελοντισμού». Με δεδομένο, μάλιστα, ότι η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα των σκανδάλων των ΜΚΟ περισσότερο συσκοτίζει παρά διαφωτίζει την κατάσταση, είναι εύλογο το ερώτημα το οποίο δημιουργείται: Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ από άποψη αρχών ενάντια στις ΜΚΟ κάθε είδους ή αναφέρεται επιλεκτικώς αρνητικά μόνο σ’ αυτές που χρηματοδοτούνται από το ΥΠΕΞ; Το πρόβλημα για τον Τσίπρα και την παρέα του είναι απλώς η χρηστή διοίκηση και η διαφάνεια ή αυτή καθαυτή η λειτουργία των ΜΚΟ ως θεσμός; Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στις γραμμές του άτομα που ανακατεύονται με τις ΜΚΟ; Και αν ναι, τι σκοπεύει να κάνει πλέον μ’ αυτούς;
Η δική μας θέση είναι ότι θα πρέπει άμεσα να διακοπεί κάθε κρατική επιχορήγηση, έστω και ελάχιστη, σε οποιαδήποτε ΜΚΟ. Ούτε ένα ευρώ στους κάθε λογής αργόσχολους για «να τα ‘κονομάνε» και να εξυπηρετούν τα βρώμικα σχέδια των διαφόρων διεθνιστικών κύκλων. Οι ΜΚΟ αποτελούν την πιο εξόφθαλμη και κραυγαλέα περίπτωση διασπάθισης δημόσιου χρήματος. Είναι ο ορισμός της απάτης, που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από διαφόρους επιτήδειους, οι οποίοι πουλώντας δήθεν κοινωνικό και ανθρωπιστικό έργο ανά τον κόσμο έστηναν κομπίνες «κουλτούρας» για να απομυζούν τα δημόσια ταμεία. Ένα ατελείωτο πάρτι για «αετονύχηδες» του χειρίστου είδους, που δείχνει ταυτόχρονα την διαφθορά και την σήψη που διέπει το σύστημα του «συνταγματικού τόξου». ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
Γιώργος Μάστορας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/h-apath-twn-mko#ixzz33I6iPJKS