Γράφει ο Αντίοχος.
Μεγάλη ταραχή έπιασε τους πολιτικάντηδες του σάπιου μεταπολιτευτικού καθεστώτος, τους ολιγάρχες που τους στηρίζουν και τα δημοσιογραφικά τους παπαγαλάκια, μετά από τον δημόσιο εξευτελισμό τους από τον φυλακισμένο Αρχηγό και τους δύο βουλευτές μας, μέσο στο άντρο της διαφθοράς (που κατ’ ευφημισμόν ονομάζουν «βουλή των Ελλήνων»). Κι είναι φανερό αυτό από τις κραυγές τους στα τσοντοκάναλα και τα γραφτά τους στις κίτρινες φυλλάδες τους. Αλλά, υπάρχει κι ένα όριο στον καθεστωτικό κατήφορο. Τον οποίο ξεπέρασε κατά πολύ κάποια δημοσιογράφος του «Βήματος» (του ολιγάρχη Ψυχάρη), με το (περίεργο…) όνομα Κέζα Λώρη. Η οποία, μέσα στη ζητωμνημονιακή και ζητωκαθεστωτική μανία της και με θράσος χιλίων πιθήκων, σ’ ένα κατάπτυστο άρθρο-οχετό, αποκαλεί κατ’ εξακολούθηση τους (εκλεγμένους από μισό εκατομμύριο Έλληνες…) βουλευτές της Χρυσής Αυγής «πιθήκους». Θαυμάστε την:
«Πίθηκοι Βουλής
…Η κουβεντούλα του Αδωνη Γεωργιάδη με τον ακροδεξιό πίθηκο είναι κουβεντούλα του καμπινέ και ως τέτοια πρέπει να την αντιμετωπίσουμε.
Οι πίθηκοι προσπαθούν τα επιβάλουν τη δική τους ατζέντα στην πολιτική ζωή αποπροσανατολίζοντας από τα σημαντικά. Έχουν μια λίστα με ονόματα δήθεν συνομιλητών και επιδίδονται σε ανελέητο κουτσομπολιό που αφορά ασήμαντα ζητήματα. Εάν ο πρόεδρος της Βουλής προσφώνησε κάποιον «Χρηστάρα» είναι μεν ένδειξη οικειότητας όμως δεν είναι απόδειξη ιδεολογικής ταύτισης. Η οικειότητα προκύπτει από τη συνύπαρξη. Κακώς βέβαια αναπτύχθηκαν ευγενείς σχέσεις με τους πιθήκους όμως αυτές βρίσκονται στο περιθώριο των μεγάλων γεγονότων.
Κάθε φορά που οι πίθηκοι γρούζουν, σέρνουνται, αλυχτούν κι ουρλιάζουν πρέπει να θυμόμαστε το βασικό. Κατηγορούνται για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης. Έχουν δολοφονήσει άνθρωπο. Έχουν επιτεθεί σε ανθρώπους. Έχουν εκπαιδευτεί στη χρήση όπλων, έχουν φτιάξει στρατό χιλιάδων ετοιμοπόλεμων οπαδών. Είναι ναζιστές και τούτο δεν αποτελεί απλά όνειδος για τη χώρα, είναι ιδεολογία με εγκληματική πρόθεση. Υμνούν τη δικτατορία και έχουν δημόσια δηλώσει πρόθεση να καταλύσουν τη Δημοκρατία. Αυτά είναι τα ζητούμενα και όχι τι είπε ένας υπουργός πλένοντας τα χέρια του ούτε αυτά που πιθανώς ειπώθηκαν σε μπαλκόνια, σε σαλόνια, στα κρυφά, στα μουλωχτά.
Τούτα όσον αφορά τον δημόσιο διάλογο, την ολομέλεια της Βουλής, τις τοποθετήσεις των πολιτικών. Από εκεί και πέρα η Νέα Δημοκρατία πρέπει να αποφασίσει τι είναι: κόμμα εντός του δημοκρατικού τόξου ή φιλαράκι των πιθήκων; Οι διαδικασίες εκκαθάρισης δυσχεραίνουν από την πραγματικότητα: πολλά στελέχη είχαν ακραίες θέσεις τις οποίες στρογγύλεψαν με το πέρασμα του χρόνου. Ακόμη περισσότερα στελέχη ανέχονται την ιδεολογία των πιθήκων, όχι εξ ολοκλήρου αλλά επιλεκτικά. Και απ’ ότι φαίνεται φιλικές συνομιλίες υπήρξαν.
Μπορούμε άραγε να παραβλέψουμε τις συνομιλίες νεοδημοκρατών με πιθήκους; Βεβαίως μπορούμε, έχοντας επίγνωση ότι το κάνουμε για να μην ορίζουν τη θεματολογία οι πίθηκοι. Τούτο δεν αναιρεί την αυτοκριτική και τις αποφάσεις που θα ληφθούν από τον πρωθυπουργό. Είναι διαφορετικό να διορίσει ως υπουργό έναν μετανοημένο πίθηκο και διαφορετικό να απομακρύνει από την κυβέρνηση τα ακραία στοιχεία.
Χρειάζεται και μια υποσημείωση. Οι πίθηκοι είναι ικανοί να διαβάλουν τους πάντες προκειμένου να δημιουργήσουν ταραχή. Δεν θα μπούμε σε διαδικασία έρευνας ψευδούς και αληθούς. Είναι χρέος όλων να τους απομονώσουμε στο κλουβί τους.
(ΥΓ) 1: Η «ζωολογία» που χρησιμοποιούν συχνά οι κομμουνιστές δημοσιογράφοι (των συστημικών φυλλάδων…), δεν είναι καθόλου τυχαία. Την έχουν «κληρονομήσει» από τον διαβόητο εισαγγελέα των Δικών της Μόσχας, Βιζίνσκι. Ο οποίος στις αγορεύσεις του, ζητούσε «θάνατο» για τα «λυσσασμένα σκυλιά», «πάτημα των σκουληκιών», «ξερίζωμα των ζιζανίων» και άλλα παρόμοια… Ωστόσο, να το συνειδητοποιήσει επιτέλους το κομμουνισταριό, ότι ο Θεός τους, ο Στάλιν, ψόφησε και δεν πρόκειται να αναστηθεί! Ούτε αυτός ούτε το σύστημά του, που έστειλε στον άλλο κόσμο 100 εκατομμύρια ανθρώπους.
(ΥΓ) 2: Και για να δείτε τι πρεσβεύει η συγκεκριμένη, σας μεταφέρουμε αποσπάσμα από άρθρο της (στο «Βήμα» της 13/11/2013), στο οποίο αποκαλεί την Κύπρο μας «ξένη χώρα». Εσείς… θαυμάστε την ξανά και ο πλουτοκράτης Ψυχάρης να τη χαίρεται:
“Κύπρος, μια άλλη χώρα
Γράφει η Λώρη Κέζα.
Η Ελλάδα και η Κύπρος αποτελούν αυτόνομες οντότητες και δεν συζητείται η προοπτική συνένωσης. Δεν θα γίνουν ομοσπονδιακό κράτος οπότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να παριστάνει η ελληνική πλευρά τον συνέταιρο ή τον προστάτη. Δεν έχει άλλωστε τις δυνάμεις να προστατεύσει ένα ξένο κράτος και μάλλον δεν έχει ούτε το λόγο. Η ιδέα του έθνους είναι ρευστή και η επιμονή της Ελλάδας να ανακατεύεται με αλλότρια ζητήματα την πηγαίνει πίσω διπλωματικά.”
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/papagalwn-kathforos-dhmosiografos-pou-thewrei-thn-kupro-jenh-chwra-ubrizei#ixzz33yYz8cCe
