Συχνά πυκνά ακούμε από τα κόμματα του ψευδεπίγραφου «συνταγματικού τόξου» την έκφραση «εθνική στρατηγική», είτε άμεσα είτε έμμεσα. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι Εθνική Στρατηγική ονομάζεται ένα σύνολο στόχων και επιδιώξεων που καλείται να προωθήσει μια πολιτικοκοινωνική πλειοψηφία – συμμαχία για θέματα που σχετίζονται με τον Ρόλο του Έθνους και του Κράτους στον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο καταμερισμό, την οικονομία και την παραγωγική βάση. Μ’ αυτή, λοιπόν, την έννοια, η κατεύθυνση, το ύφος και το «χρώμα» των εκλογικών μηνυμάτων για τις πολιτικές και τις συμμαχίες που θα πρέπει να έχει η Χώρα μας, έτσι ώστε να αναπτυχθεί η Εθνική Στρατηγική, δεν μπορεί να έχει ουδέτερο χαρακτήρα. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο υπάρχει μια χαώδης διάσταση απόψεων σχετικά με το πώς εννοείται η Εθνική Στρατηγική από τα συστημικά κόμματα και το πώς την αντιλαμβανόμαστε Εμείς. Όταν ομιλούμε περί Εθνικής Στρατηγικής αναμφίβολα δεν το κάνουμε τυχαία. Δίνουμε την άποψή μας για θέματα που αφορούν το Ελληνικό Έθνος και συγκεκριμένα τις θέσεις μας για την Κοινωνία, την οικονομία, την εφαρμογή της Δημοκρατίας, την λειτουργία του Κράτους, την σχέση μας με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη. Επομένως, με βάση τα παραπάνω δημιουργούνται εύλογα τα παρακάτω ερωτήματα:
α) Κατά πόσο η απολύτως εξαρτημένη στάση των αλλεπάλληλων μνημονιακών κυβερνήσεων απέναντι στους δανειστές μας συνιστά Εθνική Στρατηγική;
β) Μπορεί να είναι Εθνική Στρατηγική η συσσώρευση νέων «υποχρεώσεων» απέναντι στην τρόικα, η αύξηση του χρέους, η συνεχιζόμενη «κινεζοποίηση» των Ελλήνων;
γ) Μπορεί να αποτελεί Εθνική Στρατηγική η συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης, η έλλειψη θετικών πρωτοβουλιών για την ανάπτυξη της Βιομηχανίας, της Γεωργίας, της Κτηνοτροφίας, της Αλιείας, της Βιοτεχνίας;
δ) Είναι Εθνική Στρατηγική ο ρόλος του κράτους όχι ως εξυγιαινομένου φορέα, ο οποίος θα αποσκοπεί στην ανάπτυξη ενεργητικών και ευεργετικών πράξεων για την Κοινωνία, αλλά ως ενός «μεταβατικού» σταδίου όπου οι μέχρι πρότινος αρμοδιότητες του εκχωρούνται και εμπορευματοποιούνται σε μεγάλα κεφαλαιοκρατικά συμφέροντα;
ε) Είναι Εθνική Στρατηγική η «υποχρέωση» της παροχής της Εθνικής μας ανεξαρτησίας σε διεθνή κέντρα αποφάσεων και η παραχώρηση της δημόσιας περιουσίας του Τόπου σ’ αυτούς;
στ) Είναι Εθνική Στρατηγική η μετατροπή της Δημοκρατίας από ένα υγιές πλαίσιο έκφρασης, ελέγχου, διαφάνειας και αντιπροσώπευσης της Κοινωνίας και των αναγκών της σε δομές αντεθνικής χειραγώγησης και αντιλαϊκής καταστολής;
Το σκεπτικό κάτω από το οποίο κινείται ο πολιτικός λόγος της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ υποστηρίζει ότι όλα τα προαναφερθέντα δεν συνιστούν σε καμία περίπτωση Εθνική Στρατηγική, αλλά το τραγικό αποτέλεσμα μιας ολοκληρωτικά αρνητικής πολιτικής την οποία ακολούθησε η ελληνόφωνη κυβέρνηση των υπηρετών του μνημονίου. Μια κυβέρνηση, η οποία ακολουθώντας πιστά, αδιαμαρτύρητα αλλά και με προθυμία τις εντολές των αφεντικών της σκόρπισε τον όλεθρο και την καταστροφή στην Πατρίδα μας και τον Λαό των Ελλήνων που την αποτελεί. Η εθνοκτόνα πολιτική του μνημονίου ολοκλήρωσε πλήρως την εξόντωση κάθε ζωτικής αναπτυξιακής ικμάδας με τις αποφάσεις της.
Το 1/3 του ενεργού πληθυσμού της Χώρας βρίσκεται σε φάση παρατεταμένης ανεργίας. Τουτέστιν, 1.500.000 άνεργοι με το 60% απ’ αυτούς να αποτελούν το πιο ελπιδοφόρο κομμάτι της Κοινωνίας, τους νέους. Ο αριθμός των φτωχών έχει καταγραφεί επίσημα στον απίστευτο αριθμό των 3.500.000. Πάνω από 350.000 Ελληνικές οικογένειες εμφανίζονται χωρίς κανέναν εργαζόμενο και δίχως ηλεκτρικό. Ταυτόχρονα, ενώ αδυνατεί να λύσει το πρόβλημα της ανεργίας, φροντίζει να επιδεινώνει την κατάσταση με την συνεχιζόμενη είσοδο λαθρομεταναστών η οποία, συν τοις άλλοις, φέρνει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την ραγδαία άνοδο της εγκληματικότητας. Τα έργα και οι ημέρες του μνημονίου, δια μέσου των διαδοχικών ξενόδουλων κυβερνήσεων, σε καμιά περίπτωση δεν συνάδουν με την ανάπτυξη μιας Γνήσιας Εθνικής Στρατηγικής, η οποία θα δρα με αποκλειστικό γνώμονα το Εθνικό και Λαϊκό συμφέρον και την χάραξη μιας πολιτικής γραμμής σαφέστατα υπέρ της Πατρίδας και του Λαού.
Η Εθνική Στρατηγική, όπως την αντιλαμβανόμαστε Εμείς οι Χρυσαυγίτες, αντανακλά την ανάγκη της προάσπισης της Ελληνικής Ταυτότητας σ’ όλους τους τομείς της ζωής. Δεν μπορεί να σημαίνει την φτηνή και υπόδουλη λογική της συνέχισης μιας καλύτερης διαχείρισης των μνημονίων από τους φιλελεύθερους υπηρέτες των διεθνών τοκογλύφων. Ούτε, βεβαίως, μπορεί να σημαίνει την στείρα και μίζερη επιστροφή στην «προ μνημονίου εποχή», με μια ψευδεπίγραφη και επίπλαστη υλική ευημερία τόσο γερή στην βάση της όσο και τα παλάτια από άμμο στην παραλία. Αντιθέτως, Εθνική Στρατηγική σημαίνει την δημιουργία και την διαμόρφωση εκείνων των συνθηκών που θα εξασφαλίζουν για το Έθνος μας την Αυτάρκεια , την Ασφάλεια, την Αξιοπιστία και την Αξιοπρέπεια. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
Γιώργος Μάστορας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/gia-mia-ethnikh-strathgikh#ixzz34LHA2W9D
