Ποια Ελλάδα και ποιος “Εθνικισμός”;
Στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις. Πρώτος είχε διατυπώσει αυτήν την εύστοχη και όντως σοφή διαπίστωση ο Γεώργιος Πωπ. Το επανέλαβε αρκετό χρόνια αργότερα ο ζωγράφος Τσαρούχης. Ακολουθώντας, λοιπόν, αυτόν τον απαράβατο «χρυσό κανόνα» της νεοελληνικής πραγματικότητας περί της ταυτότητος ενός εκάστου της πολιτείας ταύτης, εξακριβώνουμε ότι οι «εθνικιστές» στην Ελλάδα είναι πολλοί και πολλών ειδών.
Έχουμε «εθνικιστές», που είναι υπέρ της λεγομένης «ελεύθερης» οικονομίας, που είναι για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, πιστά καθ’ όλα σκυλιά της πλουτοκρατίας, την οποία και θεωρούν ως την πηγή της προόδου και της εξελίξεως της κοινωνίας. Υπάρχουν «εθνικιστές» φιλοσιωνιστές, που πιστεύουν ότι η θέση της Ελλάδος είναι δίπλα στο Ισραήλ. Υπάρχουν ακόμη «εθνικιστές» τουρκόφιλοι-νεοφαναριώτες, «εθνικιστές» απατεώνες του κοινού ποινικού δικαίου, «εθνικιστές» αντιφασίστες, «εθνικιστές» αντικομμουνιστές, που ζουν ακόμη στην εποχή του ψυχρού πολέμου.
Δυστυχώς (και για εμάς και για τους υπολοίπους…), Εθνικιστές δηλώνουμε (ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ!) και εμείς οι Χρυσαυγίτες. Το γεγονός αυτό αποτελεί πηγή μεγάλων παρεξηγήσεων σε σημείο να ομιλούν κάποιοι για ενότητα μεταξύ της Χρυσής Αυγής και κάποιων πολιτικών σχημάτων ή προσώπων, που όχι μόνον δεν έχουν καμμία ιδεολογική ή πολιτική σχέση μαζί τους, αλλά είναι σαφές και ξεκάθαρο ότι είναι πολιτικοί και ιδεολογικοί τους αντίπαλοι.
Μήπως θα έπρεπε λοιπόν, να τους χαρίσουμε το όνομα και να κρατήσουμε την ουσία; Μήπως τελικά το να δηλώνουμε Χρυσαυγίτες είναι αρκετό για να δώσουμε την Ιδεολογική και πολιτική μας ταυτότητα;
Αυτός ο προβληματισμός, όποτε πλησιάζουν οι εκλογές γίνεται περισσότερο σημαντικός, αφού «εθνικιστής» δηλώνει κάθε καρυδιάς καρύδι, κάθε καιροσκόπος και αριβίστας, που προσπαθεί να καλύψει ένα πολιτικό κενό, και τι πιο βολικό για το σύστημα να βάζει έναν δικό του άνθρωπο, έναν αποδεδειγμένα διεφθαρμένο να παριστάνει τον «εθνικιστή», από το να αφήσει τους Εθνικιστές ελεύθερους να αναπτυχθούν και να δράσουν πολιτικά!
Ν.Γ.Μιχαλολιάκος
Εφημερίδα “ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ” 27-6-2007