Γράφει ο Αντίοχος.
Δεν τη σκαπουλάρισε ο φον Αντωνάκης.
Μπορεί την 25η Μαΐου να έπεσε από την Ακρόπολη και να σώθηκε ο φον Τρελαντωνάκης (χάρη στο 8% των κλεφτο-πασόκων συνεταίρων του), αλλά αυτό δε σημαίνει ότι τη σκαπουλάρισε και τώρα πάει για τετραετία. Μια μικρή παράταση πήρε. Εντάξει, το καλοκαίρι -με «τα μπάνια του λαού»- κουτσά-στραβά θα το βγάλει. Μετά τι γίνεται; Η έκθεση του ΔΝΤ (που για ευνόητους λόγους δημοσιοποιήθηκε μετεκλογικά και όλως τυχαίως μαζί με τον ανασχηματισμό, για να τη φάει το μαύρο σκοτάδι…) είναι σαφής: τους λείπουνε (των διεθνών τοκογλύφων) για το 2015 12,6 δισεκατομμύρια ευρώ (η Κομισιόν είναι πιο… επιεικής, υπολογίζει το χρηματοδοτικό κενό σε 12,3 δισεκατομμύρια). Το οποίον σημαίνει, νέο δάνειο, άρα νέο Μνημόνιο, άρα… μία από τα ίδια, νέα μέτρα περαιτέρω εξαθλίωσης του ελληνικού λαού.
Έχει ήδη υπογράψει για το νέο Μνημόνιο
Για τα οποία, όπως αποκαλύφθηκε, έχει δεσμευθεί ο φον ενυπογράφως και μάλιστα τέσσερις ημέρες πριν από τον Α΄ γύρο των δημοτικών εκλογών. Ιδού οι έγγραφες διαβεβαιώσεις του πολιτικού απατεώνα, την ίδια ώρα που αναιδώς διαβεβαίωνε τον ελληνικό λαό ότι έρχεται η… ανάπτυξη και δε θα χρειαστούν νέα μέτρα:“Είμαστε έτοιμοι να λάβουμε οποιαδήποτε μέτρα που μπορεί να αποδειχθούν αναγκαία για τον σκοπό αυτό, καθώς οι συνθήκες αλλάζουν. Θα προβούμε σε διαβουλεύσεις με το Ταμείο (Σ.Σ. εννοεί το ΔΝΤ) για την υιοθέτηση οποιωνδήποτε σχετικών δράσεων ενόψει των επικαιροποιήσεων των πολιτικών που περιέχονται στο Μνημόνιο, και σε συμφωνία με τις πολιτικές που προβλέπει το Ταμείο σε παρόμοιες διαβουλεύσεις”.
Τα υπόλοιπα… καλούδια του ΔΝΤ
Και δεν είναι μόνο τα συνήθη νέα μέτρα (περικοπές μισθών και συντάξεων). Έχει κι άλλα καλούδια το… μενού των τοκογλύφων. Όπως π.χ. την πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων. Την οποία αναμένεται να εκμεταλλευθούν στο έπακρο οι μεγαλοεργοδότες, είτε απολύοντας σωρηδόν είτε εκβιάζοντας τους εργαζομένους να μείνουν στη δουλειά τους, αλλά με τα… μισά λεφτά. Αλλά και την κατάργηση των τριετιών, ώστε να μην είναι δυνατή οποιαδήποτε αύξηση μισθού, έστω και κάθε τρία χρόνια! Και την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης! Μάλιστα, ακούγεται ότι θα εφαρμοστεί ένα ωραιότατο κόλπο, για όσους έχουν ήδη θεμελιώσει δικαίωμα συνταξιοδότησης: θα έχουν θεωρητικά το δικαίωμα να συνταξιοδοτηθούν, αλλά… χωρίς να παίρνουν σύνταξη, μέχρι να φτάσουν ηλικιακά στα νέα όρια που θα καθοριστούν! Επίσης, από 1ης Ιουλίου, καταργούνται όλοι οι πόροι που χρηματοδοτούν επικουρικές συντάξεις, τα επικουρικά ταμεία θα πρέπει να έχουν μηδενικό έλλειμμα και από την 1/1/2015 καταργούνται οι κρατικές επιχορηγήσεις. Άρα, χαιρετίσματα και στις επικουρικές συντάξεις! Κι εδώ, δε μπορώ, θα την πω την κακία μου: θέλω να είμαι από μια μεριά και να βλέπω τι μούτρα θα κάνουνε οι συνταξιούχοι, οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία ψήφισαν τους Σαμαροβενιζέλους, όταν θα βλέπουνε τα φράγκα να μειώνονται…
Το Μνημόνιο και οι… πρόθυμοι
Το νέο… κουστούμι, προσδιορίζεται για Οκτώβριο-Νοέμβριο (αφού προηγηθεί επικοινωνιακό μπαράζ καλλιέργειας φόβου από τους διαφόρους Πρετεντέρηδες, ότι αν δε ληφθούν νέα μέτρα «κινδυνεύει το ευρώ μας», «θα πτωχεύσουμε», «θα πεινάσουμε» και της γιαγιάς τους το μπουγαδοκόφινο…). Κι ας πούμε ότι το περνάει και το νέο Μνημόνιο με τα συνοδευτικά μέτρα. Πως θα βγάλει πρόεδρο τον Μάρτιο; Δύσκολο ως απίθανο! Διότι, υπό τις παρούσες συνθήκες, σίγουρα θα βρεθούν πρόθυμοι από τους «ανεξάρτητους», την ΡΗΜΑΔ και το υπό διάλυση συνονθύλευμα Καμμένου, να ψηφίσουν για πρόεδρο. Αλλά, ένα νέο Μνημόνιο θ’ αλλάξει άρδην τα δεδομένα. Καθιστώντας απίθανο να βρεθούν βουλευτές που θα αυτοκτονήσουν πολιτικά, δίνοντας παράταση ζωής σε μια ξοφλημένη κυβέρνηση. Με πρώτους τους κλεφτο-πασόκους, που γνωρίζουν άριστα τους κανόνες της πολιτικής επιβίωσης…
Και με τη Δίκη τι γίνεται;
Έπειτα, είναι και το άλλο. Μέσα στο μήνα ολοκληρώνονται οι απολογίες και των υπολοίπων βουλευτών μας στις ανακρίτριες. Ως πότε θα καθυστερεί τη δίκη του αιώνα; Από τον Σεπτέμβρη, η συγκυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων δε θα έχει πλέον καμία δικαιολογία! Κι αν επιχειρήσει να κάνει περαιτέρω καθυστέρηση, τόσο το χειρότερο γι’ αυτήν! Και μην ξεχνάμε, ότι εκεί κοντά στο μήνα της προεδρικής εκλογής, τελειώνει και το 18μηνο της προφυλάκισης, ο Αρχηγός βγαίνει έξω κι αρχίζει το… ματς. Μπορεί να τα αντέξει όλα αυτά μαζί μια καταρρέουσα κυβέρνηση; Όχι, δε μπορεί!
Η κυβέρνηση των 120 ημερών
Δύο είναι, λοιπόν, οι επιλογές που έχει μπροστά του ο φον: ή να περάσει το νέο Μνημόνιο, εισπράττοντας την κατακραυγή της κοινωνίας και να συρθεί μέχρι τον Μάρτιο σε αναγκαστικές εκλογές (λόγω αδυναμίας εκλογής προέδρου της «δημοκρατίας» τους), στις οποίες θα υποστεί συντριπτική ήττα, ή να προλάβει τις εξελίξεις και να οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές υψηλού ρίσκου κι αν τις πάρει, να περάσει με νωπή λαϊκή εντολή το νέο Μνημόνιο και να εκλέξει κάποιον κομμουνιστή για πρόεδρο. Αν δεν τις πάρει, τουλάχιστον να χάσει αξιοπρεπώς και όχι με ποσοστό που θα οδηγήσει τη νουδούλα στη διάλυση. Κατά τα φαινόμενα, θα συμβεί το δεύτερο. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο, που οι παπαγάλοι του φον μιλάνε ήδη για «κυβέρνηση 120 ημερών», ενώ διεθνή ΜΜΕ με αναμφισβήτητες προσβάσεις στα παγκόσμια κέντρα λήψης αποφάσεων (όπως π.χ. ο Economist), προαναγγέλλουν εκλογές το φθινόπωρο. Ας μην επαναπαυόμεθα, λοιπόν, γιατί σε κάθε περίπτωση, οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες!
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/h-kubernhsh-twn-120-hmerwn#ixzz35S0QTky7