Έχουμε πολλές φορές πει ότι το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι διπολικό και όχι πολυκομματικό. Υπάρχουν μονάχα δύο πολιτικά κόμματα που διαγωνίζονται για την ψήφο του Ελληνικού Λαού, παρά τα όσα λέγονται και γράφονται.
Από την μία μεριά υπάρχει η Χρυσή Αυγή ως ο μόνος πραγματικός εχθρός της κλεπτοκρατίας και από την άλλη το κόμμα των πολιτικών κομμάτων, των πολιτικών απατεώνων που ψευτοτσακώνονται αλλά πάντα στηρίζουν ο ένας τον άλλο στην δύσκολη ώρα.
Αυτή είναι και η ιστορία περί του δημοψηφίσματος σχετικά με το μείζον εθνικό και κοινωνικό ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ. Η αρχή έγινε με την πρόταση περί δημοψηφίσματος από τον ΣΥΡΙΖΑ. Όταν έγινε αντιληπτό ότι η Χρυσή Αυγή πιστή στις ιδεολογικές της θέσεις θα στηρίξει την προσπάθεια διατήρησης του δημοσίου χαρακτήρα της επιχείρησης, προτίθεται να στηρίξει την προσπάθεια, άρχισαν τα πολιτικά κόμματα να στηρίζουν την συγκυβέρνηση.
Την αρχή έκανε ο εκπρόσωπος του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θέλησε να μην προστεθούν οι ψήφοι της Χρυσής Αυγής στο όλο εγχείρημα, σε μία προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να φανεί «αντιμνημονιακός» χωρίς παράλληλα να φέρει την συγκυβέρνηση σε δύσκολη θέση. Την φιλοκυβερνητική αυτή κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ την αντιπαρήλθε η Χρυσή Αυγή καταθέτοντας δική της πρόταση για δημοψήφισμα, η οποία όμως έπρεπε, βάσει Συντάγματος, να αθροιστεί με τις προτάσεις των υπολοίπων κομμάτων.
Η κίνηση αυτή της Χρυσής Αυγής έφερε σε δύσκολη θέση τόσο την συγκυβέρνηση του μνημονίου, όσο και τα κόμματα της ψευδοαντιπολίτευσης. Ακόμα και ο Καμμένος που είχε αρχικώς συμφωνήσει με τον Τσίπρα, κατέθεσε δική του πρόταση, προκειμένου να διασπάσει το αντικυβερνητικό μέτωπο. Εν τέλει το κάθε κόμμα κατέληξε να καταθέσει την δική του πρόταση και εκεί είναι που όλοι τους ξεγυμνώθηκαν απέναντι στην αφοπλιστική ειλικρίνεια προθέσεων της Χρυσής Αυγής.
Παρόλα αυτά όμως υπήρχε η δυνατότητα συμψηφισμού όλων των προτάσεων, αν κάποιος τις θεωρούσε ομοειδείς. Αυτή ήταν και η τελευταία ελπίδα να λάβει θετική, για την Ελλάδα, εξέλιξη το φιάσκο του ΣΥΡΙΖΑ. Τελικώς την ταφόπλακα σε αυτή την προσπάθεια και παράλληλα «φιλί ζωής» στην συγκυβέρνηση δίνουν τα κόμματα της αριστεράς.
Με δηλώσεις τους ο Λυκούδης της ΔΗΜΑΡ και η Παπαρήγα από το «τιμημένο» κουκουε απέκλεισαν την περίπτωση άθροισης των υπογραφών. Ο Λυκούδης από την πλευρά του τόνισε ότι: «Επιλέγει να καταθέσει η ΔΗΜΑΡ σήμερα, ξεχωριστή δική της πρόταση για δημοψήφισμα. Υποστηρίζω ότι και αυτή η επιλογή δεν συμβάλλει στην εξέλιξη του θέματος με βάση τις δικές μας θέσεις. Το θέμα είναι ιδιαιτέρως σύνθετο, η άποψη της ΔΗΜΑΡ πολύπλευρη, τέτοια που δεν νομίζω ότι μπορεί να συναθροιστεί με παρόμοιο αίτημα άλλων πολιτικών χώρων που έχουν τελείως διαφορετικό επί της ουσίας σκεπτικό».
Από την πλευρά των σαμαροκομμουνιστών, η Παπαρήγα δήλωσε ότι το ερώτημα θα πρέπει να επεκταθεί σε ιδεολογική βάση, αν δηλαδή θα πρέπει να γίνονται γενικώς ιδιωτικοποιήσεις ή όχι. Το ερώτημα του ΚΚΕ είναι βεβαίως βάσιμο και χρήζει μεγάλης συζητήσεως, όμως επί του παρόντος απλώς διχάζει το επίκαιρο ερώτημα, δίνοντας ανάσα ζωής στην χούντα Βενιζέλου – Σαμαρά.
Τελευταία ενημέρωση: Υπό την κοινωνική κατακραυγή τελικώς η ΔΗΜΑΡ προχώρησε σε μία ακόμα κωλοτούμπα, λέγοντας ότι δέχεται να αθροιστούν οι υπογραφές τους. Ας αφήσουν τις κωλοτούμπες και την πολιτική βάσει δημοσκοπήσεων και ας πουν καθαρά τι θέλουν!
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/dhmar-kai-kke-swzoun-ton-samara-arnountai-thn-athroish-upografwn-gia-to-dhm#ixzz3746MDfSs