Γράφει χαρακτηριστικά ο μετρ του εκσυγχρονισμού: «Η σύλληψη του Μαζιώτη και οι αποκαλύψεις που την ακολούθησαν πιστοποίησαν πως το «άλλο άκρο» δεν είναι καλύτερο. Μπράβοι οι μεν; Ληστές οι δε! Ως εκ τούτου η «θεωρία των δύο άκρων» (που σε όλη την υπόλοιπη υφήλιο δεν είναι θεωρία αλλά πραγματικότητα) παρουσιάζει στην Ελλάδα σοβαρά προβλήματα εφαρμογής. Όχι για τους λόγους που επικαλείται συνήθως η Αριστερά. Επί της ουσίας δεν συζητούμε για δύο «άκρα» που ταυτίζονται ή δεν ταυτίζονται αλλά για έναν υπόκοσμο. Ο οποίος απλώς στη χώρα της πολιτικής πρόφασης χρησιμοποιεί και δέκα πολιτικές μπαρούφες για να καλλωπίζει τις εγκληματικές δραστηριότητές του. Αυτό είναι που διαχωρίζει τον δικό μας υπόκοσμο από τον ιταλικό, τον γαλλικό ή τον αμερικανικό.
Κανείς «νονός» της Μαφίας, κανείς Βίτο Τζενοβέζε και κανείς Ντον Κορλεόνεδεν διανοήθηκε ποτέ να υποδυθεί τον «κοινωνικό αγωνιστή» ή τον «εθνικό παλικαρά» -ως προς τούτο οι ορίτζιναλ μαφιόζοι είναι καταφανώς ειλικρινέστεροι… Αντιθέτως, ο δικός μας υπόκοσμος κυκλοφορεί με χαρακτηριστικά ακροδεξιού ή ακροαριστερού πολιτικού σχηματισμού. Και ας μην είναι τελικά παρά ένα σύνολο συμμοριών, άσχετα αν δραστηριοποιούνται στον εκφοβισμό των πανεπιστημίων, στις απαγωγές επιχειρηματιών, σε τραμπουκισμούς κατά αντιφρονούντων ή μεταναστών, στις ληστείες τραπεζών ή στην «προστασία» της νύχτας.
Το κόλπο δεν είναι τυχαίο διότι είναι βολικό. Χρησιμεύει κυρίως ως επίφαση. Ως μέθοδος κάλυψης ή ασυλίας. Υπάρχουν πάντα αρκετοί ηλίθιοι σε μια κοινωνία για να προτάξουν τα«δικαιώματα» μιας συμμορίας από το δικαίωμα της Δημοκρατίας να αμυνθεί απέναντι σε όσες συμμορίες την απειλούν. Και γίνονται περισσότεροι όταν μια συμμορία υποδύεται ταυτοχρόνως την επαναστατική οργάνωση ή το πολιτικό κόμμα. Απλώς τους χρυσαυγίτες τους μάζεψαν με το φαράσι. Τον Μαζιώτη χρειάστηκε να τον κυνηγούν στη Μητροπόλεως».
Η λογική και η σοβαρότητα σηκώνουν τα χέρια τους ψηλά μπροστά (και) σ’ αυτήν την «ανάλυση» του Πρετεντέρη. Η τρίτη πολιτική δύναμη της Χώρας ταυτίζεται με κοινούς αλήτες και επίδοξους δολοφόνους, όπως ο Μαζιώτης. Έχει πολύ θράσος, όμως, ο υπερασπιστής του Σημίτη και της μνημονιακής συγκυβέρνησης, που ξεπούλησαν ο καθένας με τον τρόπο του την Πατρίδα μας. Όσο για τον χαρακτηρισμό «υπόκοσμος», ας κοιτάξει καλύτερα τις δραστηριότητες διαφόρων «εκλεκτών» και «ευυπόληπτων» πολιτών της Χώρας, πριν τον προσάψει προς λάθος κατεύθυνση.
Δημοκρατία, φυσικά, για τον Πρετεντέρη είναι τα στενά συντηρητικά συμφέροντα όσων κατέστρεψαν την Χώρα. Είναι η διαγραφή των χρεών του ΔΟΛ, του Πήγασου και της Τηλέτυπος Α.Ε., που μεθοδεύεται από την κυβέρνηση. Είναι να την βγάλουν καθαρή οι διάφοροι «κηφήνες» του ψευδεπίγραφου νεωτερισμού, που ονομάστηκε «συνταγματικό τόξο», από τα σκάνδαλα του χρηματιστηρίου, της Siemens, της λίστας Λαγκάρντ, των υποβρυχίων και τόσων άλλων.
Είναι να γράφουν εκεί που δεν πιάνει μελάνι την Λαϊκή ετυμηγορία, όχι μόνο αποκλείοντας κάθε δικαίωμα εκφοράς λόγου στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, αλλά λασπολογώντας την ασύστολα και ταυτόχρονα κάνοντας το ίδιο και στους εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόρους και υποστηρικτές της. Χρησιμοποιώντας τη λέξη «φαράσι» ο Πρετεντέρης είναι φανερό τι εννοεί.
Του απαντούμε ότι τα σκουπίδια είναι αναπόσπαστο μέρος του συστήματος, το οποίο υπερασπίζεται με τα γραπτά του. Σκάνδαλα, μίζες, διαφθορά είναι τα «αγαθά» που προσέφεραν επί δεκαετίες οι «δημοκράτες» που κυβέρνησαν τον Τόπο. Το ότι οι ανάλγητοι υπάλληλοι των «νταβατζήδων» (κατά Καραμανλή) χυδαιολογούν ασύστολα κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ δείχνει τόσο την αντισυστημικότητά της, καθώς φυσικά και τον πραγματικό λόγο για τον οποίο το εκδοτικό και πολιτικό κατεστημένο πολεμάει ανήθικα και παράνομα το Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών.
Γιώργος Μάστορας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/nea-chudaia-epithesh-pretenterh-kata-ths-chrushs-aughs#ixzz388qYc5Wz