Με ένα ρεσιτάλ ψευδολογίας και διαστρέβλωσης της πραγματικότητας παρουσίασε ο… “Ελεύθερος Ρύπος” της Κυριακής τις τελευταίες δικαστικές εξελίξεις σχετικά με την υπόθεση της Χρυσής Αυγής.
Λειτουργώντας ως ενεργούμενο των υπογείων του Μαξίμου προσπαθεί να δικαιολογήσει με ψεύτικα στοιχεία την μεγαλύτερη δικαστική και πολιτική σκευωρία κατά του τρίτου πολιτικού κόμματος της χώρας. Σε ένα συκοφαντικό διάγραμμα για τα όσα έχουν διαδραματιστεί τους δέκα τελευταίους μήνες παρουσιάζεται ο “φάκελλος της Χρυσής Αυγής”.
Εκεί εμπεριέχονται τα εξής ολοφάνερα ψεύδη:
1. (2 Οκτωβρίου – Ο Ηλ. Κασιδιάρης χτυπά οπερατέρ…). Ο Συναγωνιστής Κασιδιάρης κατά της έξοδό του από τα δικαστήρια Ευελπίδων δεν χτύπησε κανένα οπερατέρ, αλλά απομάκρυνε με το χέρι του την ενοχλητική κάμερα που του είχαν κολλήσει για ώρες στο πρόσωπό του, παραβιάζοντας τα ανθρώπινα δικαιώματά του ως κατηγορουμένου.
2. (28 Μαρτίου – Καταδίκη του Κ. Κοντομούς για επίθεση σε μετανάστη…). Ο εν λόγω κατηγορούμενος, ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΣΧΕΤΟΣ με την Χρυσή Αυγή ΔΕΝ συμπεριλαμβάνεται στην δικογραφία και δεν κατηγορείται ως μέλος της “εγκληματικής οργάνωσης”.
3. (100 υποθέσεις συνδέθηκαν στην δικογραφία, κατασχέθηκαν 14 πιστόλια, 12 καραμπίνες…). Στην δικογραφία ΜΟΝΟ 3 υποθέσεις έχουν συνδεθεί με την “εγκληματική οργάνωση”. Όλες οι άλλες απλά αναφέρονται για δημιουργία εντυπώσεων και να… στοιχειοθετηθεί το σαθρό κατηγορητήριο. ΟΛΑ τα όπλα που κατασχέθηκαν από τα σπίτια των βουλευτών ήταν ΝΟΜΙΜΑ!
4. (Καταδίκη του Γ. Αποστολόπουλου για το μαχαίρωμα μαθητή…). Στο δικαστήριο του εν λόγω κατηγορουμένου ΔΕΝ προέκυψε ΚΑΜΜΙΑ σύνδεσή του με την Χρυσή Αυγή.
5. (Ισόβια κάθειρξη για τους Λιακόπουλο – Στεργιόπουλο για τη δολοφονία του Λουκμάν Σαχζάτ). Για τους 2 καταδικασθέντες για την δολοφονία του Πακιστανού στα Πετράλωνα το δικαστικό συμβούλιο στις 21 Δεκεμβρίου 2013 αποφάσισε πως δεν έχουν καμία σχέση με την Χρυσή Αυγή και γι΄ αυτό δεν περιλαμβάνονται στους κατηγορούμενους για την “εγκληματική οργάνωση”.
Αποδεικνύεται λοιπόν με μια απλή καταγραφή πως τα δημοσιεύματα του “Ελεύθερου Ρύπου” βρίθουν ανακριβειών, υπερβολών και ψεμμάτων για την δημιουργία στρεβλών εντυπώσεων.
Ας δούμε εν τάχει το πόσο «ελεύθερος» είναι ο «Ελεύθερος Τύπος», η έντυπη ναυαρχίδα της ΝΔ, κοιτάζοντας την εκδοτική του ομάδα, όχι πριν 22 χρόνια, αλλά λιγότερο.
Ο «Ελεύθερος Τύπος» μετά τον θάνατο των αρχικών εκδοτών του Λίλιαν και Άρη Βουδούρη, το πακέτο των μετοχών της εφημερίδας αποκτά το ζεύγος Αγγελοπούλου, δηλαδή η Γιάννα Αγγελοπούλου, των Olympic Games και του συνεπαγόμενου οργίου που δημιούργησε κενό δισεκατομμυρίων στα δημόσια ταμεία.
Το 1996 στο Διοικητικό Συμβούλιο της εφημερίδας τοποθετείται με εντολή Έβερτ ο Θωμάς Λιακουνάκος. Το συγκεκριμένο όνομα επανήλθε στην επικαιρότητα με το σκάνδαλο Sonak και την απολογία Κάντα για το σκάνδαλο των εξοπλιστικών. Για να αντιληφθούμε και την σύνδεση των εν Ελλάδι ΜΜΕ, αξίζει να παραθέσουμε ένα συναφές άρθρο του Βασίλη Ζήση, πρώην δημοσιογράφου του «Ελεύθερου Τύπου»:
«Εκτός από κουμπάρος του Έβερτ και εκδότης και άλλων εντύπων, ο Λιακουνάκος έλεγχε τότε και κάποιο «Διεθνές Επιχειρηματικό και Πολιτιστικό Κέντρο ΑΕ», μεταξύ των μελών του ΔΣ του οποίου βρήκαμε και τον κ. Σταύρο Ψυχάρη του Παναγιώτου. Παλαιότερα δημοσιεύματα έφεραν εξάλλου το «συγκρότημα Λαμπράκη» να αγοράζει ένα μεγάλο πακέτο μετοχών των εταιρειών του κ. Λιακουνάκου, ο οποίος θα αναδεικνυόταν έτσι σε «άνθρωπο κλειδί» των διαπλεκομένων, ιδιαίτερα για τα δισεκατομμύρια των προμηθειών των Ενόπλων Δυνάμεων.
Από την εποχή (1987) που το προαναφερθέν σκάνδαλο των «Λέοπαρντ» συγκλόνιζε το πολιτικό κατεστημένο και το «Βήμα» κατηγορούσε ανοικτά τον Θωμά Λιακουνάκο ως «έμπορο όπλων» και «μεσάζοντα» είχε κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Το δυνατό φλερτ του κ. Λιακουνάκου με τον Λαμπράκη εκείνης της εποχής ανησύχησε ως φαίνεται σφόδρα τον Σ. Κοκκαλη, ο οποίος ανακήρυξε τον Λιακουνάκο «εχθρό» του. Το αποτέλεσμα ήταν να στριμωχτεί ο Έβερτ, ο οποίος για να ξεφύγει από τη δύσκολη θέση εμφανίστηκε τότε αιφνιδίως από το βήμα της Βουλής ως πολέμιος των διαπλεκομένων . Αργότερα οι δύο εχθροί τα βρήκαν και ο Θωμάς Λιακουνάκος έβαλε στο παιχνίδι των ενόπλων δυνάμεων τον Σωκράτη Κόκκαλη, καθώς εμφανίζονταν να έχουν κοινή παρουσία σε εξοπλιστικά προγράμματα.»
Η εφημερίδα έκλεισε τον Ιούνιο του 2009 και τον Σεπτέμβριο ανακοινώνεται η νέα ιδιοκτησία. Ιδιοκτήτης και εκδότης της εφημερίδος έκτοτε είναι ο κ. Αλέξης Σκαναβής και ο Δημήτρης Μπενέκος. Εν τέλει ο Μπενέκος κατέληξε στον «Επενδυτή» και έκτοτε αποκλειστικός εκδότης του «Ελεύθερου Τύπου» είναι ο Σκαναβής.
Ο εν λόγω έχει διατελέσει Οικονομικός Διευθυντής με αυξημένες αρμοδιότητες του Mega Channel μέχρι το 1996, οπότε και μετακινήθηκε στον τον Όμιλο Μπόμπολα. Αργότερα εργάστηκε ως εντεταλμένος σύμβουλος της ΠΗΓΑΣΟΣ Α.Ε. και δεξί χέρι της οικογένειας Μπόμπολα. Επιπροσθέτως όλων των παραπάνω το όνομα του εκδότη του «Ελεύθερου Τύπου» και «δεξιού χεριού της οικογένειας Μπόμπολα» περιλαμβάνεται στην Λίστα Λαγκάρντ και είναι προφανώς ένα από τα ονόματα που δεν έχει ελεγχθεί «με εντολή Σαμαρά».
Αξίζει να θυμίσουμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά η εν λόγω, κίτρινη σαν το λεμόνι φυλλάδα, λασπολογεί ασυστόλως και ανερυθρίαστα την Χρυσή Αυγή. Το έχει πράξει και στο παρελθόν παρουσιάζοντας ψευδείς ειδήσεις περί δήθεν υπερψήφισης του προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ από την Χρυσή Αυγή, ενώ φυσικά κάτι τέτοιο δεν ίσχυε, όπως αποδεικνύεται και από τα πρακτικά.
Αυτός είναι ο “Ελεύθερος Τύπος”, η σκληρά κομματική εφημερίδα της ΝΔ που τολμά να πιάνει στην ρυπαρή πένα του την Χρυσή Αυγή.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/pseudh-paraplhroforhsh-kai-cheiragwghsh-ths-dikaiosunhs-apo-ton-eleuthero-r#ixzz38DvKyFtw