Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Βερολίνου το 1936, επρόκειτο, σύμφωνα με τους ναζί, να αποδείξουν οριστικά την υπεροχή της Άριας Φυλής. Όταν ο μαύρος αθλητής απ” τις Η.Π.Α, Τζέσε Όουενς, σάρωσε τα χρυσά μετάλλια, ο Χίτλερ εκνευρίστηκε. Η ιστορία λέει ότι μετά τη νίκη του Όουενς, ο Χίτλερ αποχώρησε από το στάδιο, για να μην τον χαιρετήσει. Η προσβλητική αδιαφορία του Φύρερ έχει μείνει στην ιστορία, ως ακόμη ένα «μαύρο» επεισόδιο της ζωής του Γερμανού ηγέτη. Τζέσε Όουενς Τα πράγματα, όμως, δεν έγιναν έτσι. Την πρώτη μέρα των αγώνων, ο Χίτλερ συνεχάρει μόνο τους Γερμανούς αθλητές. Τότε τον ενημέρωσαν ότι θα έπρεπε είτε να χαιρετήσει όλους τους νικητές, ανεξαρτήτως χώρας προέλευσης είτε να μην μιλήσει σε κανέναν. Ο Χίτλερ επέλεξε το τελευταίο, αλλά παρ” όλα αυτά, αναγνώρισε τη νίκη του αθλητή.
Ο Όουενς δήλωσε: «Ο Χίτλερ έπρεπε να έρθει και να φύγει απ’ το στάδιο πολύ συγκεκριμένες ώρες. Χρειάστηκε να αποχωρήσει πριν την απονομή των μεταλλίων για τα 100 μέτρα, αλλά πριν φύγει έτυχε να περάσω δίπλα απ’ τις θέσεις του επιτελείου του. Με χαιρέτησε από μακριά και τον χαιρέτησα κι εγώ»….
Στο βιβλίο του Τζέρεμι Σαπ για τους Ολυμπιακούς του ’36, υπάρχει η εξής δήλωση του Όουενς: «Δεν με σνόμπαρε ο Χίτλερ, αλλά ο Ο Φράνκλιν Ρούσβελτ. Ο Πρόεδρος δε μου έστειλε ούτε ένα τηλεγράφημα».
Πράγματι, ο Πρόεδρος Ρούσβελτ δεν αναγνώρισε ποτέ τις επιτυχίες του ολυμπιονίκη ούτε τον κάλεσε στο Λευκό Οίκο. Υποστηρίζεται ότι, επειδή ο Ρούσβελτ έκανε προεκλογική εκστρατεία, δεν ήθελε να χαλάσει την εικόνα του και να δυσαρεστήσει τη ρατσιστική Αμερική που είχε μεγάλη εκλογική δύναμη. Ο Όουενς τιμήθηκε για πρώτη φορά από τον Πρόεδρο των Η.Π.Α το 1955, σχεδόν είκοσι χρόνια αργότερα, όταν ο Πρόεδρος Αϊζενχάουερ τον ονόμασε «Πρέσβη του Αθλητισμού». Για τον Όουενς δεν αδιαφόρησε μόνο ο Πρόεδρος Ρούσβελτ, αλλά ολόκληρη η χώρα. Ακόμα και μετά από τέσσερα χρυσά μετάλλια, κανείς δεν του προσέφερε τις χορηγίες που δικαιωματικά άξιζε. Οι διαφημιζόμενοι δεν ήθελαν να ταυτίσουν τα προϊόντα τους μαζί του, γιατί οι καταναλωτές δεν θα τα αγόραζαν!…
