Προκλητικός, αμετανόητος, κυνικός, ανάλγητος. Αυτοί οι χαρακτηρισμοί μπορούν να αποδοθούν στον Κάρολο Παπούλια, ο οποίος με το μήνυμά του ανήμερα της επετείου της αποκατάστασης της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας έδειξε ότι δεν νιώθει την παραμικρή τύψη για την όποια συμβολή του στην μνημονιακή κατοχή της Χώρας. Καταρχάς, πρέπει να υπενθυμίσουμε ξανά αυτό που έχουμε τονίσει στο παρελθόν. Ότι, δηλαδή, είναι αφελές να θεωρείται πως είναι σημαντική η θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας, εις ό,τι αφορά την επιρροή στο πολιτικό σκηνικό. Ο εκάστοτε Πρόεδρος είναι απλά ένας τύπος που μοστράρεται ως «βιτρίνα», ίσα-ίσα για να έχει τον τίτλο του ανωτάτου παρελασιάρχη, να σταυροκοπιέται στις θρησκευτικές δοξολογίες και να υποδέχεται ξένους ηγέτες, χωρίς όμως ο ίδιος να έχει την δυνατότητα να διεξάγει συνομιλίες ουσίας. Μπορεί, λοιπόν, ο προεδρικός θεσμός να λειτουργεί συμβολικά και όχι ουσιαστικά, αυτό όμως που συμβολίζει -από μια ευρύτερη οπτική γωνία- δεν είναι άνευ πολιτικής και κοινωνικής σημασίας. Ο Παπούλιας, προσπαθώντας να δικαιολογήσει την άνευ όρων στήριξή του στις διαδοχικές μνημονιακές κυβερνήσεις και την άνεση με την οποία υπέγραφε και επικύρωνε τους αντεθνικούς νόμους τους, υποστήριξε ότι το έκανε για να μην προκληθεί πολιτειακή κρίση. Γι’ αυτό, άλλωστε, και δεν προέβη και σε παραίτηση. Ομολόγησε, επομένως, ότι δρούσε ως εντολοδόχος της κυβέρνησης και η πίστη του στην εντελώς διφορούμενη έννοια της πολιτικής σταθερότητας βρίσκεται πάνω από το ξεπούλημα της Χώρας και την «κινεζοποίηση» του Ελληνικού Λαού.
Πάνω-κάτω αυτό του το είχε επισημάνει με δηλώσεις της η Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη τον Φεβρουάριο του 2005, όταν και ανελάμβανε ο Παπούλιας τα προεδρικά του καθήκοντα, για πρώτη φορά. Ότι, δηλαδή, μέρος της Εθνικής Κυριαρχίας θα περιορισθεί. Επίσης, ο Παπούλιας, δεν παρέλειψε να αναφερθεί με απρεπή τρόπο εναντίον της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, παρότι αυτή αποτελεί ένα Νόμιμο (και κυρίως Έντιμο) Πολιτικό Κόμμα, το Τρίτο στην προτίμηση του Ελληνικού Λαού. Με εκφράσεις όπως «νεοναζιστικό μόρφωμα», ο Παπούλιας έδειξε ότι δεν ανταποκρίνεται στον θεσμικό του ρόλο, ως Πρόεδρος όλων των Ελλήνων, αλλά μιας μερίδας μόνο.
Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά, σε μια προσπάθεια απάντησης στα απαράδεκτα και απαξιωτικά σχόλια του, σε λίγους μήνες, απερχόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας εναντίον όχι μόνο ενός Λαοφιλούς Κόμματος, αλλά και κατά των 537.000 περίπου ψηφοφόρων του: ότι η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ούτε άμεσα ούτε έμμεσα, έχει το παραμικρό μερίδιο ευθύνης για την σημερινή τραγική κατάσταση της Χώρας. Ότι δεν βαρύνεται με σκάνδαλα, μίζες, διαφθορά και άλλα «προτερήματα», τα οποία φαίνεται πως αποτελούν αποκλειστικό προνόμιο των κομμάτων του «συνταγματικού τόξου» και ιδιαιτέρως της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Των δύο κομμάτων, δηλαδή, που στήριξαν και συνεχίζουν να στηρίζουν τον γηραιό Ηπειρώτη πολιτικό. Αυτά και πολλά άλλα θα μπορούσαμε να πούμε, προτιμάμε όμως να μεταφέρουμε εδώ τους χαρακτηρισμούς που του αποδίδουν παλαιοί «σύντροφοί» του, όπως τους κατέγραψε και δημοσιοποίησε η «Ελευθεροτυπία»: «Ο άκαπνος και σιγουράκιας», «ο πονηρός Ηπειρώτης που κατάφερνε να επιβιώνει», «άφωνος», «ο Ανδρέας Παπανδρέου τον έκανε παρέα γιατί έλεγε ωραία ανέκδοτα και ποτέ δεν του χαλούσε χατίρι». Αν μη τι άλλο, πολύ «τιμητικοί» χαρακτηρισμοί για τον Παπούλια, ο οποίος συν τοις άλλοις θα μείνει στην Ιστορία ως ο «δανειστής» για το περίφημο, κατά τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο, «κωλόσπιτο». Όταν, λοιπόν, οι ίδιοι οι ανήκοντες στο «συνταγματικό τόξο» χαρακτηρίζουν με αυτές τις… θετικές ιδιότητες τον Παπούλια δεν χρειάζεται από την δική μας πλευρά να προσθέσουμε κάτι παραπάνω. Για να μην μας σερβίρει, όμως, «πατριωτισμό», ο εκλεκτός της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, έχουμε να πούμε ότι οι Πραγματικοί Πατριώτες δεν στηρίζουν επ’ ουδενί διεφθαρμένες και πάνω απ’ όλα ξενόδουλες κυβερνήσεις με το να τις διευκολύνουν στο ανθελληνικό τους έργο. Οι Πραγματικοί Πατριώτες δεν γαντζώνονται από μια θεσμική καρέκλα εκφράζοντας την «ανησυχία» τους, όχι για το μεθοδευμένο ξεπούλημα της Χώρας, αλλά γιατί η δική τους παθητική στάση δεν συνάδει με την ενεργητική αντίσταση ενός Πολιτικού Φορέα, ο οποίος δεν ανήκει στο ψευδεπίγραφο «συνταγματικό τόξο». Οι Πραγματικοί Πατριώτες είναι όσοι βλέπουν με αποτροπιασμό την Ελλάδα να παραδίδεται στους διεθνείς τοκογλύφους και αντιδρούν Αληθινά, χωρίς να νομιμοποιούν αυτή την σύγχρονη μορφή κατοχής. Οι Πραγματικοί Πατριώτες δεν καλύπτονται πίσω από γενικές και αόριστες αναφορές σε αξίες και ιδανικά, αλλά τα νοηματοδοτούν με την δική τους ουσιαστική συμμετοχή σε πράξεις εξυπηρέτησης και όχι υποβίβασης της Πατρίδας και του Λαού.
Με βάση όλα τα παραπάνω ο Παπούλιας στην μέχρι τώρα θητεία του έδειξε ότι δεν αντιπροσωπεύει ούτε τα Εθνικά Συμφέροντα, ούτε τον Ελληνικό Λαό. Είναι μεν «ανεύθυνος» για την ουσιαστική συμμετοχή του στην δημιουργία των μνημονιακών νόμων, αλλά απολύτως υπεύθυνος για την επικύρωσή τους και για την συμβολή του στην εύρυθμη λειτουργία του καθεστωτικού ρολογιού. Γι’ αυτό και δεν θα αποτελέσει τίποτα άλλο παρά μια φευγαλέα, αλλά πάντοτε θλιβερή, ανάμνηση για κάθε Συνειδητοποιημένο Έλληνα. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/mia-feugalea-kai-thliberh-anamnhsh#ixzz3AMCCRnfG
