Ο υφυπουργός Παιδείας Κ. Κουκοδήμος δήλωσε ότι στα Νηπιαγωγεία: «Τα παιδιά, ούτως ή άλλως, δε μαθαίνουν κάτι. Βρίσκονται μέσα σε μια αίθουσα, παίζουν παιχνίδια, ζωγραφίζουν, κ.λπ.», απαξιώνοντας και ευτελίζοντας το ρόλο της Προσχολικής Αγωγής σε έσχατο βαθμό. Μετά τις έντονες αντιδράσεις που προκλήθηκαν, έσπευσε ν’ ανασκευάσει, εξηγώντας ότι αναφερόταν «στα εξειδικευμένα αντικείμενα φυσικής αγωγής που χρησιμοποιεί ένας αθλητής και με τα οποία ο καθηγητής φυσικής αγωγής θα τα φέρει σε επαφή» χωρίς να πείσει όμως, αφού κάτι τέτοιο δεν προκύπτει πουθενά στην αρχική, μάλλον ανόητα εμπαθή, δήλωσή του.
Οι συγκεκριμένες δηλώσεις απαντήθηκαν επαρκώς από τη Διδασκαλική Ομοσπονδία και τις Ενώσεις Νηπιαγωγών, αλλά το θέμα της ακαταλληλότητας και εν γένει του τρόπου επιλογής και στελέχωσης των κυβερνήσεων παραμένει. Αν ρίξει κανείς μια ματιά στη σύνθεση του σημερινού υπουργικού συμβουλίου, ενδεχομένως και να πανικοβληθεί, όταν διαπιστώσει ποιοι είναι αυτοί που έχουν την ευθύνη της δύσμοιρης Ελλάδας, σε τόσο κρίσιμες στιγμές.
Το ψάρι βέβαια μυρίζει απ’ το κεφάλι και εύλογα αναρωτιέται κανείς ποια σχέση μπορεί να έχει η Φ. Γεννηματά με την Εθνική Άμυνα ή η Γκερέκου με τον Πολιτισμό; Από πού και ως που ο Δένδιας με το Γιακουμάτο ασχολούνται με την Ανάπτυξη και την Ανταγωνιστικότητα; Πώς ένας βιβλιοπώλης είχε, μέχρι πρόσφατα, την ευθύνη του υπουργείου Υγείας; Αυτά μπορεί να είναι τα πιο χτυπητά παραδείγματα αλλά δεν είναι τα μόνα. Ας μη χαίρονται όσοι δεν αναφέρονται γιατί κυριολεκτικά ολόκληρο το υπουργικό συμβούλιο δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εξισορρόπηση μιας διελκυστίνδας άσχετων και αποτυχημένων.
Δυστυχώς το ίδιο ισχύει και για όλα τα προηγούμενα υπουργικά συμβούλια. Όλοι αυτοί απλά έπρεπε να «πάρουν μια θεσούλα» ώστε να προωθηθεί η πολιτική τους καριέρα. Το κριτήριο στα χρόνια της μεταπολιτευτικής «δημοκρατίας» δεν είναι η ικανότητα και η γνώση του αντικειμένου, αλλά οι καλές δημόσιες σχέσεις, η καταγωγή και η διάθεση υποταγής, ενίοτε δε και η «εξαγορά της σιωπής ή της συναίνεσης».
Κορυφαίο προσόν θεωρείται η αναγνωρισιμότητα και οι στενές σχέσεις με τα ΜΜΕ και τους μεγαλοεργολάβους. Καθόλου παράξενο λοιπόν που εμφανίζονται κάποιοι τύποι, όπως ο Κουκοδήμος στο υπουργείο Παιδείας. Το δυστύχημα είναι ότι αυτοί, οι τουλάχιστον μέτριοι έως και επικίνδυνα ανίκανοι, έχουν την ευθύνη μιας χώρας σε δεινή οικονομική θέση, μιας χώρας με καταγεγραμμένες 5000 αυτοκτονίες για οικονομικούς λόγους, μιας κοινωνίας σε διάλυση. Τεράστια φυσικά είναι και η ευθύνη όσων τους εμπιστεύονται με την ψήφο τους και εναποθέτουν το μέλλον τους σε ανθρώπους που έτυχε να παίξουν σε κάποιο σήριαλ, να είναι καλοί αθλητές, να έχουν κάποιο γνωστό επώνυμο ή να προβάλλονται κατά κόρον από τα τσοντοκάναλα της διαπλοκής.
Στον Λαϊκό Εθνικισμό οι άσχετοι και οι μέτριοι δεν μπορούν να έχουν θέση ευθύνης. Οραματιζόμαστε μια κοινωνία διαφορετική, όπου οι άριστοι σε κάθε τομέα θα αναδεικνύονται με μόνο κριτήριο την αξία και το έργο τους. Οραματιζόμαστε μια Νέα Ελλάδα και είμαστε αποφασισμένοι να αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις γι’ αυτό το σκοπό.
Καρανικόλας Χρήστος – Τ.Ο. Θεσσαλονίκης
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/h-dustuchia-ths-kubernhshs-twn-aschetwn-kai-twn-metriwn#ixzz3AdmFQjwb