Δύο νέες εκδόσεις του Ανεξάρτητου Ιδρύματος Γεωπολιτικών και Ιστορικών Σπουδών είναι πραγματικότητα. Λίγο καιρό μετά τις πρώτες μας εκδόσεις και την παρουσίαση αυτών, η Χρυσή Αυγή αποδεικνύει για άλλη μία φορά ότι η Ιδεολογία είναι υπεράνω της πολιτικής, ότι στην πραγματικότητα Ιδεολογία και πολιτική είναι το ένα και το αυτό. Σας παρουσιάζουμε στην συνέχεια τα δύο νέα πονήματα των Συναγωνιστών, Κώστα Αλεξανδράκη και Νικολάου Λεμοντζή, που πραγματεύονται την Εθνική Οικονομία και την Επιστροφή των Ηρακλειδών αντιστοίχως.
Τα βιβλία διατίθενται από το Ανεξάρτητο Ίδρυμα Γεωπολιτικών και Ιστορικών Σπουδών. Σχετικές πληροφορίες μπορείτε να λάβετε, από Δευτέρα έως Παρασκευή και ώρα 9:00 – 21:00 στο τηλέφωνο: 6945663592
«Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΔΩΝ» είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου του συναγωνιστή Νικόλαου Λεμοντζή, συγγραφέα του βιβλίου «Ο ΑΕΤΟΣ ΤΟΥ ΜΑΧΑΙΡΑ».
Σε αυτή τη δεύτερη συγγραφική του προσπάθεια ο συναγωνιστής ξεκινάει ένα ταξίδι σε προομηρικές εποχές, ψηλαφώντας το μύθο και την πραγματικότητα. Με αυτή τη μονογραφία, που ως επίκεντρο έχει την κάθοδο των Δωριέων, επιχειρείται μια επιστημονική προσέγγιση της μετακίνησης των ελληνικών φύλων, των αιτιών που οδήγησαν σε αυτή, των συνθηκών που αντιμετώπισαν. Ταυτόχρονα, καταπιάνεται με την συνολική λεγόμενη αρχαία Ιστορία των Ελλήνων, η οποία αποτελεί σαφή φάρο για τους δύσκολους καιρούς που διανύουμε. Οι έννοιες της ανδρείας, της τιμής, της υστεροφημίας, της φιλοπατρίας, της αυτοθυσίας, όλες οι αξίες που περικλείονται στην ετυμολογική οικογένεια της ΑΡΕΤΗΣ, γίνονται ορατές, μέσα από τεκμηριωμένα παραδείγματα. Οι συνήθειες των αρχαίων προγόνων μας, η δομή και η οργάνωση της πόλης-κράτους, οι διακριτοί ρόλοι και η ενασχόληση με τα κοινά, βρίσκουν έδαφος για να ξεδιπλωθούν, μέσα από την ματιά του Εθνικιστή, ο οποίος αντιλαμβάνεται την Ιστορία ως μια συνέχεια και όχι ως μεμονωμένα περιστατικά, στερούμενα νοήματος και ερμηνείας.
Γιατί η Ιστορία είναι σημείο αναφοράς, η Προγονολατρεία ήθος και έθος και η Φιλοπατρία τρόπος ζωής και λόγος θυσίας.
Απόσπασμα
«Κατά την Γεωμετρική περίοδο παρατηρούνται πολλαπλές μεταναστεύσεις ελληνικών φύλων ή τμημάτων τους από τις περισσότερο άγονες και δυσπρόσιτες περιοχές της νοτίου βαλκανικής και της ηπειρωτικής ενδοχώρας προς τα πεδινότερα και ευφορότερα παράλια του ελλαδικού κορμού, των νήσων, των μικρασιανών παραλίων, αλλά και της μεγαλονήσου Κύπρου. Για την κατανόηση και την χρονολόγηση των μετακινήσεων αυτών οι μελετητές της εν λόγω περιόδου καταφεύγουν κυρίως στις ιστοριογραφικές μαρτυρίες, στις ποιητικές δημιουργίες, στις μυθολογικές παραδόσεις και στα αρχεία των πόλεων, (τα οποία συνήθως διασώζονται ως κατάλογοι αρχόντων, ιερέων και νικητών σε αγώνες), καθώς και στα ποικίλα αρχαιολογικά ευρήματα, τα οποία άλλοτε επιβεβαιώνουν τα παραπάνω δεδομένα και άλλοτε αντιτίθενται σ’ αυτά και τα ακυρώνουν. Η υπό εξέταση κάθοδος των Δωριέων στην Πελοπόννησο χρονολογείται με βάση τους καταλόγους των βασιλέων της Σπάρτη στο 1148 π.Χ.ή στο 1104 π.Χ. Οι δύο υπολογιζόμενες χρονολογίες ελάχιστα απέχουν από τις χρονολογίες 1125 π.Χ.ή 1120 π.Χ. τις οποίες παρέχουν αρχαιολογικές παρατηρήσεις για το ίδιο γεγονός».
«Η σημαντικότερη μεταναστευτική πληθυσμιακή κίνηση σύμφωνα με αρκετούς μελετητές ήταν εκείνη των Δωριέων και πραγματοποιήθηκε στα τέλη της 2ης π.Χ. χιλιετίας. Από τα αρχαιολογικά ευρήματα προκύπτει ότι πιθανόν ο ιωνικός αποικισμός ξεκίνησε αμέσως μετά την δωρική μετανάστευση, περί το 1000 π.Χ. ή λίγο ενωρίτερον, ενώ η κατάκτηση των Κυκλάδων μάλλον προηγήθηκε του αποικισμού ή συνέβη παραλλήλως προς αυτόν».
«Ο Πλάτων αναφέρει ότι όταν οι Ηρακλείδες κατέλαβαν με την βοήθεια όλων των Δωριέων την Πελοπόννησο, βασιλιάς του Άργους έγινε ο Τήμενος, της Μεσσήνης ο Κρεσφόντης και της Σπάρτης οι Πρόκλης και Ευρυσθένης, ο λόγος που στη Σπάρτη πάντοτε υπήρχαν μετά δυο βασιλιάδες, όλοι παιδιά του Ηρακλή και καλύτεροι ως αρχηγοί από τους απογόνους του Πέλοπα. Ακολούθως οι βασιλιάδες αυτοί ή οι τρεις Δωρικές πόλεις Σπάρτη, Μεσσήνη και Αργος έκαναν συνασπισμό με ηγέτιδα την Σπάρτη για την αντιμετώπιση των διαφόρων εχθρών τους. «Βασιλιάς του Άργους έγινε ο Τήμενος, της Μεσσήνης ο Κρεσφόντης και της Σπάρτης ο Πρόκλης και Ευρυσθένης… Για την αντιμετώπιση αυτού του κινδύνου, οι Δωριείς ένωσαν τις δυνάμεις τους, που ήταν μοιρασμένες στις τρεις πόλεις τους υπό την εξουσία βασιλιάδων που ήταν αδέλφια, γιοι του Ηρακλή. Ο στρατός αυτός ήταν ανώτερος από εκείνο που πολέμησε στην Τροία (υπονοεί του Μενελάου και του Αγαμέμνονα). Πρώτα-πρώτα, όλοι θεωρούμε ότι οι γιοί του Ηρακλή ήταν καλύτεροι αρχηγοί από τα εγγόνια του Πέλοπα. Τέλος, έλεγα ότι εκείνοι ήταν Αχαιοί, που είχαν νικηθεί από τους Δωριείς.»… (Πλάτωνος «Νόμοι». Γ, 683 – 686)».
“Για Μια Εθνική Οικονομία”: Στο δεύτερο πόνημα του ο Συναγωνιστής Κωνσταντίνος Αλεξανδράκης επιλέγει να χαρτογραφήσει τον δρόμο προς την Λευτεριά. Είναι γνωστό ότι από συστάσεως του ελλαδικό και ουχί Ελληνικό κράτος κατέστη προτεκτοράτο ξένων δυνάμεων, οι οποίες ήθελαν να το ελέγχουν οικονομικά, πολιτικά και ενίοτε στρατιωτικά. Η γεωστρατηγική θέση της Πατρίδος μας σε συνδυασμό με τον φυσικό της Πλούτο και τα συμφέροντα που δραστηριοποιούνται στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου, καθιστούν απαγορευτική ακόμα και την σκέψη για μια Ελεύθερη Ελλάδα.
Τα τελευταία σαράντα χρόνια, τοποτηρητές της ξένης κυριαρχίας στην Πατρίδα μας, τοποθετήθηκαν δεξιά και αριστερά ανδρείκελα, που αποστολή τους είχαν να αποδομούν το Έθνος ο καθείς από την πλευρά του, λεξιμαχόντας και παριστάνοντας τους αντιμαχόμενους. Η δεξιά φρόντισε να κάνει σαφή τον αντιλαϊκό της χαρακτήρα, ρημάζοντας τον Λαό, ενώ η αριστερά φρόντιζε να αποδομεί τον Εθνικό Ιστό σε κάθε της βήμα και σκέψη. Η ουσιαστική σύμπνοια απόψεων σε όλα τα ζητήματα των δύο αυτών πλευρών παρέμενε στο σκοτάδι, με εξαίρεση κάποια περιστατικά, όπως η έκδοση του αντεθνικού βιβλίου της Ρεπούση από την Νέα Δημοκρατία και την «οικουμενική» συγκυβέρνηση του 1989.
Η επιχείρηση, προκειμένου να απεμπλακεί η Πατρίδα μας από τις εξαρτήσεις και τις δεσμεύσεις, σε καμία περίπτωση δεν θα είναι εύκολη, ενώ ο δρόμος πέρα από μονός είναι και δύσβατος. Με γνώμονα την πανάκεια που προσφέρουν οι θέσεις της Χρυσής Αυγής για την Εθνική Ανεξαρτησία, βαδίζουμε νοερά τον δύσβατο αυτό δρόμο, χάριν Ιδεολογικής και Πολιτικής προπόνησης, πριν το αποφασιστικό βήμα.
Απόσπασμα
Πλανώνται πλάνην οικτράν όσοι νομίζουν ότι ο Αγώνας για Εθνική Ανεξαρτησία θα είναι εύκολος και ότι οι Αμερικανοσιωνιστές θα αφήσουν ένα «οικόπεδο» αξίας τρισεκατομμυρίων δολαρίων, απλώς επειδή το είπε ο «κυρίαρχος» Ελληνικός Λαός. Ούτε πρόκειται να φοβηθούν επειδή ο Λαός είναι «αγανακτισμένος» και κτυπάει κατσαρόλες στην Πλατεία Συντάγματος. Πολλές είναι οι επιφανειακές φαιδρότητες που έχουν ακουστεί σχετικά με το ζήτημα της απόκτησης της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας, στις οποίες δεν αξίζει να κάνουμε καν αναφορά, μιας και δεν έχουν καμία αξία πέραν της ρομαντικής αφέλειας την οποία πρεσβεύουν. Η λύση στο πρόβλημα είναι μία ισχυρή πολιτική ηγεσία που θα κινηθεί αταλάντευτα στα προαναφερθέντα βήματα για την ανάκτηση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας, έχοντας την πλήρη στήριξη του Ελληνικού Λαού. Η λύση είναι μία πολιτική Ηγεσία που θα έχει την βούληση, αλλά και θα διακατέχεται από πλήρη απαξίωση για τα αξιώματα και τον πλούτο, η οποία θα οδηγήσει τον Λαό και την Πατρίδα στον δύσβατο δρόμο της Ελευθερίας. Η λύση έρχεται και πάλι από τον Πλάτωνα όταν λέει για τους ανθρώπους που είναι άξιοι να κυβερνήσουν: «… επομένως φαίνεται ότι θεωρείται σχεδόν ντροπή να αναλάβει κάποιος κυβερνητική εξουσία με τη θέληση του και να μην περιμένει να τον εξαναγκάσουν – και η πιο μεγάλη τιμωρία είναι να εξουσιάζεται από χειρότερο του, αν ο ίδιος δε δείχνει διάθεση να εξουσιάζει» .
Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι Αμερικανοσιωνιστές στις πρόσφατες εξελίξεις της περιβόητης «Αραβικής Άνοιξης», μπορούν να χρησιμεύσουν ως πυξίδα, προκειμένου να προβλέψουμε τις ενέργειες που θα ακολουθήσουν στην περίπτωση που η Ελλάδα διεκδικήσει την Εθνική της Ανεξαρτησία, μακριά από υπερατλαντικούς ή οποιουσδήποτε άλλους νταβατζήδες. Η μελέτη της σχετικής ειδησεογραφίας δείχνει ότι αρχικά πρόκειται να χρησιμοποιηθούν οι λαθρομετανάστες και οι, ελεγχόμενοι από τις πρεσβείες των αμερικανοσιωνιστών , αναρχικοί πυρήνες τρομοκρατίας και αντάρτικου πόλεων. Αυτοί θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν πολεμικό κλίμα, τροφοδοτούμενοι απευθείας από τις εν λόγω πρεσβείες. Αν όλα αυτά αποτύχουν θα παιχτεί το «χαρτί» της τουρκικής επιθετικότητας και ούτω κάθε εξής, έως ότου ο παράγοντας του ρίσκου ξεπεράσει το minimum των υπολογιζόμενων κερδών, οπότε και η Ελλάδα θα αφεθεί στην Ανεξαρτησία της, μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες για μια δεύτερη προσπάθεια.
Καθίσταται σαφές, συνεπώς, ότι οι δυνάμεις ασφαλείας, η Αστυνομία και οι Ένοπλες Δυνάμεις, οφείλουν να είναι σε θέση να καταστήσουν το οποιοδήποτε προαναφερθέν βήμα των πολεμικών επιχειρήσεων ασύμφορο, την ίδια ώρα που ο Λαός και η Πολιτική Ηγεσία θα αφαιρούν την κάθε πιθανότητα «δημοκρατικής νομιμοποιήσεως» για περαιτέρω κλιμάκωση των αμερικανοσιωνιστικών ενεργειών, γεγονός που προϋποθέτει τον έλεγχο όλων των μηχανισμών προβοκάτσιας, που διαθέτουν οι πρεσβείες. Ο παραπάνω σχεδιασμός απαιτεί μία αλυσίδα προϋποθέσεων που ξεκινά από μία ισχυρή αμυντική βιομηχανία και καταλήγει σε ισχυρές και κατάλληλα εξοπλισμένες Ένοπλες Δυνάμεις και Σώματα Ασφαλείας.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/kukloforhsan-ta-duo-nea-biblia-tou-anejarthtou-idrumatos-gewpolitikwn-kai-i#ixzz3AfeVt31O