Ο υπουργός Δικαστικής εξουσίας, Χαράλαμπος Αθανασίου σε ένα ντελίριο ελληνοτουρκικής φιλίας
Άρθρο του κ. Νέστορα Νικηφορίδη στην ιστοσελίδα infognomonpolitics
Νόμοι μέ ἔλλειμμα δικαιοσύνης. Οἰκονομικά μέτρα μέ ἔλλειμμα οἰκονομικῆς λογικῆς. Ἀντιρατσιστικός νόμος μέ περίσσευμα ρατσισμοῦ – κατά τῶν Ἐλλήνων καί δή τῶν ἐκ Μικρᾶς Ἀσίας. “Μά ἐπί τέλους, ποιός κυβερνᾶ αὐτόν τόν τόπο;”
Διάβασα τό ἄρθρο μέ τίτλο “Η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου βεβηλώνει την μνήμη των θυμάτων των γενοκτονιών του Πόντου και της Μικράς Ασίας“. Πρόκειται, ὅπως ἀναφέρεται στό ἄρθρο, γιά τό περιβόητο «ἀντιρατσιστικό» νομοσχέδιο.
Νά ὑπενθυμίσουμε μέ δυό λόγια τί λέγεται στό ἄρθρο αὐτό, πρίν περάσουμε στόν σχολιασμό μας: «Είναι το πρώτο νομοσχέδιο που θα εισαχθεί προς συζήτηση στο Θερινό Τμήμα, αμέσως μετά τις ολιγοήμερες διακοπές. Πρόκειται για ένα επαίσχυντο νομοθέτημα, που ποινικοποιεί την σκέψη και την έκφραση, αφήνοντας παράλληλα ανοιχτό το πεδίο στους ανθέλληνες, να ασχημονούν, αρνούμενοι τις Γενοκτονίες που υπέστη ο Ελληνισμός. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που έχει ήδη κριθεί αντισυνταγματικό από την Κεντρική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή της Βουλής, η οποία έκρινε ότι «υπάρχουν αόριστες έννοιες όπως π.χ. «παροτρύνει, προκαλεί ή διεγείρει σε βιαιοπραγίες ή μίσος.», που επιτρέπουν στο νομοσχέδιο να χρησιμοποιείται κατά το δοκούν,….. Υπάρχει ειδική διάταξη (στο εν λόγω νομοθέτημα), περί της ποινικοποίησης της άρνησης ή εγκωμιασμού εγκλημάτων γενοκτονίας. Η διάταξη αυτή, κατόπιν διαταγής Ερντογάν και σχετικού ηλεκτρονικού μηνύματος της Βουλευτού της ΔΗΜΑΡ, Μαρίας Ρεπούση, δεν περιλαμβάνει την Γενοκτονία των Ποντίων, των Αρμενίων και των Ελλήνων της Μικράς Ασίας“.
Στό προαναφερθέν ἄρθρο ἀναφέρεται καί τό ἑξῆς ἀπόσπασμα ἄρθρου του Σάββα Καλεντερίδη: «Δηλαδή, επί της ουσίας, αν ψηφιστεί αυτός ο νόμος, όποιος στην Ελλάδα εγκωμιάζει ή αρνείται το Ολοκαύτωμα των Εβραίων και τη γενοκτονία των Τούτσι από τους Χούτου, που αναγνωρίστηκαν από διεθνές δικαστήριο, θα τιμωρείται από το συγκεκριμένο νόμο, ενώ οι κεμαλιστές και ισλαμιστές φασίστες με τους εν Αθήναις και Θεσσαλονίκη συνοδοιπόρους τους, θα είναι ελεύθεροι να λοιδωρούν τα θύματα και τους απογόνους της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας και των Αρμενίων και των Ασσυρίων, αφού οι γενοκτονίες αυτές δεν έχουν αναγνωριστεί από ελληνικό ή διεθνές δικαστήριο!…. ».
Ο ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΑΣ: Κανονικά, ἄν ἐνεργήσουνε ὅπως πρέπει καί πολύ προσεκτικά οἱ ἁρμόδιοι Εἰσαγγελεῖς καί δικαστές, πρέπει νά δοῦν ὅτι αὐτό το νομοσχέδιο, πού ἀγνοεῖ ἐπιδεικτικά καί μετά προθέσεως τίς γενοκτονίες πού ἔχουν γίνει σέ βάρος των Ἑλλήνων καί ἐπιδιώκει τήν καταστροφή τῆς ἐλευθερίας ἐκφράσεως τῶν Ἐλλήνων, ἐπιβάλλοντας την αὐτολογοκρισία, δέν εἶναι ἁπλῶς ἀντισυνταγματικό, ἀλλά εἶναι ἐθνική μειοδοσία πού ἀγγίζει -και νομίζω ὅτι ξεπερνᾶ – τά ὅρια τῆς ποινικά κολαζόμενης ἐθνικῆς προδοσίας. Τό ἴδιο καί ἄν ψηφισθῆ, διότι μέ τήν ψήφιση αὐτοῦ δέν ἀλλάζει ἡ ποινική φύση του.
Γιατί λοιπόν ἐθνική προδοσία; Διότι, παραχωρεῖται μέ τό λεγόμενο ἀντιρατσιστικό νομοσχέδιο, ἡ ἐθνική κυριαρχία ὅλου τοῦ περί κοινωνικῆς, οἰκονομικῆς καί ἐθνικῆς ἀμύνης λόγου τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ. Καί τοῦτο, ἐνῶ συνεχίζουν νά εἰσρέουν μεταξύ τῶν οἰκονομικῶν μεταναστῶν καί πολιτικῶν προσφύγων στήν πατρίδα μας, οὐσιαστικῶς σχεδόν ἀκωλύτως, ἡ Σάρα καί ἡ Μάρα καί τό κακό συναπάντημα τοῦ ἐγκλήματος καί τοῦ πανισλαμιστικοῦ ἤ τουρκικοῦ τζιχαντισμοῦ.
Σέ ποῖον παραχωρεῖται δέ μέ τό “αντιρατσιστικό” νομοσχέδιο αὐτό, ὁ λόγος τῶν Ἑλλήνων περί ἀμύνης, δεμένος χειροπόδαρα; Στούς ἀφανεῖς καί ἡμι-ἐμφανεῖς διακρατικούς πολιτικο-οἰκονομικούς ἡγέτες τῆς παγκοσμιοποιήσεως, οἱ ὁποῖοι:
α) ἔχουν ἀπαγορεύσει νά γίνεται λόγος περί αὐτῶν καί κριτική περί τῶν σχεδίων τους, καταδικάζοντας ἐξόντωση, τοὐλάχιστον ἠθική, ὅποιον παραβιάσει τόν νόμο τῆς σιωπῆς (ὡς “συνομωσιολόγο”), και
β) χρειάζονται τούς ἀντιρατσιτικούς νόμους χωρίς καθόλου ἐθνική χροιά (τήν ὁποία κανονικά θά ἔπρεπε νά εἶχε ὁ δικός μας ἀντιρατσιστικός νόμος), ὥστε διά τῶν μεταναστῶν νά καταστραφοῦν οἱ ἐθνικές ταυτότητες καί νά ἐκμηδενισθοῦν οἱ κοινωνικές καί ἐθνικές ἀντιστάσεις, στήν ἀσύδοτη οἰκονομική ἐκμετάλλευση.
Ἑπομένως, ἀφοῦ παραχωρεῖται ὄχι ἁπλῶς ἔδαφος, ἀλλά ὁ ἴδιος περί κοινωνικῆς, οἰκονομικῆς καί ἐθνικῆς ἀμύνης λόγος τοῦ Ἑληνικοῦ λαοῦ, σέ ξένα κέντρα λήψεως πολιτικο-οικονομικῶν ἀποφάσεων, δηλαδή υπερκρατικούς και διακρατικούς φορεῖς κρατικῆς ἐξουσίας, καί ἀφοῦ καλοῦνται τά ὄργανα τοῦ Ἑλληνικοῦ κράτους νά συμβάλλουν – διώκοντας τόν ἐλεύθερο καί καίριο γιά τήν ἄμυνα τῆς πατρίδος λόγο τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ – στήν ἐγκατάσταση τῆς ἰσχύος τῶν ἐν λόγῳ διακρατικῶν κέντρων, μέσα στήν Ἑλληνική Ἐπικράτεια, ἔχουμε “καραμπινάτη” περίπτωση τοῦ ποινικοῦ ἐγκλήματος τῆς ἐθνικῆς προδοσίας.
Ὄχι λοιπόν μόνον “οι κεμαλιστές και ισλαμιστές φασίστες με τους εν Αθήναις και Θεσσαλονίκη συνοδοιπόρους τους, θα είναι ελεύθεροι να λοιδωρούν τα θύματα και τους απογόνους της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας και των Αρμενίων και των Ασσυρίων”, ἀλλά καί ὅποιος μιλήσει γιά ἐθνικούς κινδύνουςπ.χ. ἀπό τήν Τουρκία γιά τήν Θράκη, θά κινδυνεύῃ νά διωχθῆ ἀπό μουσουλμάνους τούρκους τῆς Θράκης, μέ τήν κατηγορία ὅτι διεγείρει ἀντικειμενικά (!!!) σέ μίσος ή πράξεις ρατσιστικές σέ βάρος τῶν τούρκων τῆς Θράκης!
Ὅποιος θά εἰπῆ, ὅτι οἱ εὐκαιρίες ἐργασίας τῶν ἀλλοδαπῶν εἶναι καλλίτερες ἀπό τίς εὐκαιρίες ἐργασίας τῶν Ἑλλήνων στήν ἴδια τήν πατρίδα μας, σίγουρα διεγείρει ἀντικειμενικά σέ μίσος καί μισαλλοδοξία τούς ἄλλους ἐργαζόμενους! Ὅποιος θά εἰπῆ ὅτι “ὁ Πάπας, ὅπως λέγει ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, εἶναι ὁ Ἀντίχριστος”, θά κινδυνεύῃ μέ ὅλο τό βάρος τῶν μηχανισμῶν τοῦ Βατικανοῦ ἐπάνω του, νά διωχθῆ γιά τό ὅτι διεγείρει, πάλι ἀντικειμενικά, σέ πράξεις μισαλλοδοξίας σέ βάρος τῶν καθολικῶν-παπικῶν!
Ὅποιος εἰπῆ δημόσια, π.χ. σέ μία τάξη Λυκείου, καθηγητής ἤ μαθητής, ἤ στήν καφετέρια, ὅτι “δέν μπορῶ νά ἐξηγήσω πῶς γίνεται καί οἱ περισότεροι ἄνδρες πού καλοῦνται νά συμμετέχουν στά τηλεοπτικά πάνελ εἶναι θηλυπρεπεῖς”, θα κινδυνεύῃ νά συλληφθῆ ἀπό τήν ἀστυνομία πού θα κληθῆ πρός τοῦτο ἀπό ἕναν παριστάμενο ὁμοφιλόφυλο…
“Μά ἐπί τέλους, ποιός κυβερνᾶ αὐτόν τόν τόπο;” Ἡ ἀπάντηση εἶναι πλέον ἁπλῆ, ὅσο καί ἀπογοητευτική – ἀλλά καί ἀφορμή γιά ἀφύπνιση: Τόν κυβερνᾶ ἤ ἔχει ἀξιώσεις νά τήν κυβερνᾶ, ὅποιος προδότης, γράφοντας στά παλαιότερα τῶν ὑποδημάτων του κάθε δέσμευσή του ἀπό τό Σύνταγμα, ἀποδέχεται νά εἶναι ἡ πατρίδα μας ἕνα μικρό καί οὐσιαστικά ὑπεξούσιο κράτος, παλαιότερα τῆς “Δύσεως” ἤ τοῦ “Παραπετάσματος”, τώρα τῆς λεγομένης παγκοσμιοποιήσεως. Τό κλειδί παλαιότερα γιά τέτοια ἐπαίσχυντη κυριαρχία ἐπί τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, γιά τόν κάθε τυχοδιώκτη, ἰδεολόγο ἤ μή, πού γινόταν ὄργανο τῶν ξένων, ἦταν τό παλάτι μέ τίς εὔκολες ξένες ἐπηροές του, ἡ ἐπίκληση ἐθνικῶν ἀναγκῶν καί ἡ ἐλεύθερη οἰκονομία, ἤ ἀντίθετα τό Κόμμα, ἡ ἐπίκληση τῆς κοινωνικῆς δικαιοσύνης καί μία κομματο-κρατικοποιημένη οἰκονομία.
Σήμερα, τό κλειδί γιά τόν κάθε τυχοδιώκτη, ἰδεολόγο ἤ μή, πού θέλει καί γίνεται ὄργανο τῶν ξένων, εἶναι ἡ δουλική του ὑποτέλεια στήν παγκοσμιοποίηση καί τήν ἡμι-ἀφανῆ ἡγεσία της (βλέπουμε μόνο τό προσωπεῖο τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως), ἡ ἐπίκληση ἐκτάκτων δημοσίων ἀναγκῶν καί ὁ στοχευμένος κατά τῆς ἐλευθερίας τοῦ λαοῦ “ἀντιρατσισμός” σέ ὅλα τά ἐπίπεδα, κοινωνικό, οἰκονομικό, ἐθνικό.
“Ἀντιρατσισμός”, ὁ ὁποῖος, ἀρχίζοντας ἀπό τήν ὑποδούλωση τοῦ δημοσίου λόγου τοῦ λαοῦ περί κοινωνικῆς, οἰκονομικῆς καί ἐθνικῆς ἀμύνης (ἀλλά καί τοῦ ἰδιωτικοῦ ἕως καί τοῦ ἐσωτερικοῦ λόγου τοῦ ἀτόμου πού θά αὐτολογοκρίνεται), θα γίνεται ὁλονένα περισσότερο, σάν τό τσιμέντο πού πήζει, τό θεμέλιο γιά τήν οἰκοδόμηση τῆς κοινωνικῆς, οἰκονομικῆς καί ἀντεθνικῆς ὑποδουλώσεως τοῦ λαοῦ καί τοῦ ἔθνους, ἀλλά καί τοῦ κάθε πολίτου ἀτομικῶς, μέ πράξεις καί δόλιες παραλείψεις τῆς πολιτικῆς καί τῆς οἰκονομικῆς έξουσίας, κατά τῶν ὁποίων πράξεων καί παραλείψεων, οὐδείς θά δικαιοῦται νά ὁμιλεῖ ἐπί τῆς οὐσίας, διότι ἡ κριτική θά ἐνέχῃ “ρατσισμό”.
Ὕστερα λοιπόν ἀπό τό “ἀντιρατσιστικό νομοσχέδιο”, ἑπόμενο εἶναι ὅτι θά δημιουργηθῆ τέτοια δυναμική περί πολιτικῆς ὀρθότητας, ὥστε ἡ ἡμι-ἀφανής ἡγεσία τῆς παγκοσμιοποιήσεως, θά ἔχῃ τήν ἀπόλυτη ἄνεση νά ὀργανώσῃ καί ἐνεργήσῃ ὅποιας ἐκτάσεως ἐθνοκάθαρση ἐπιθυμεῖ.
Τότε, ἡ ἀντίληψη περί ἐσχάτης προδοσίας θά ἀντιστραφῆ! Ἕνα παράδειγμα τέτοιας δυναμικῆς τῆς “πολιτικῆς ὀρθότητας” τοῦ δημοσίου λόγου, βλέπουμε στήν ἐπιχειρούμενη στήν Οὐκρανία ἐθνοκάθαρση τῶν Ρώσων (οὐκρανόφωνων καί ρωσόφωνων), ἀπό μία κυβέρνηση πού ὑποτίθεται ὅτι δέν κάνει διακρίσεις τῶν “οὐκρανῶν” μέ βάση τό ἔθνος, τήν γλῶσσα καί τήν θρησκεία, καί ἄρα ἐπιτίθεται σέ ὅσους Ρώσους (οὐκρανόφωνους ἤ ρωσόφωνους) θέλουν νά τά διατηρήσουν! (τήν ἐθνική ρωσική τους συνείδηση, μέ τήν ὀρθόδοξη χριστιανική ταυτότητά της, καί τήν ρωσική γλῶσσα τους, εἴτε μόνη, εἴτε ὡς βάση τῆς οὐκρανικῆς διαλέκτου τους).
Ἡ Εἰσαγγελική Ἀρχή καί ἡ δικαστική ἐξουσία θά ἀντιληφθοῦν τί διακυβεύεται πίσω ἀπό τίς λέξεις τοῦπροδοτικά ἀντεθνικοῦ καί ἀντι-κοινωνικοῦ “ψευδο-ἀντιρατσισμοῦ” τοῦ “ἀντιρατσιστικοῦ νομοσχεδίου” ἤ νόμου; Καί, θά μπορέσουν νά σταθοῦν στό ὕψος τῶν περιστάσεων;
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/antiratsistiko-nomoschedio-karampinath-periptwsh-egklhmatos-ethnikhs-prodos#ixzz3AkpUcEBL