Πριν πούμε το οτιδήποτε για την υπόθεση ας προλάβουμε τους όποιους κακεντρεχείς της μίας ή της άλλης πλευράς, δηλώνοντας ότι χωρίς γνώση της όποιας δικογραφίας, δεν μπορεί κάποιος να εκφέρει άποψη επί του δικαστικού αποτελέσματος. Ο λόγος για την υπόθεση της Μονής Βατοπαιδίου, η οποία φαίνεται να έκλεισε μετά από χρόνια. Συγκεκριμένα η απόφαση γράφει:
«Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης με τις υπ’ αρ. 12953 και 12954/2014 αποφάσεις του απέρριψε τις αγωγές του Δημοσίου κατά της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, τρίτων αγοραστών και Τραπεζών, με τις οποίες το Δημόσιο ζητούσε την επιστροφή των ακινήτων που είχαν ανταλλαγεί έναντι παραλιμνίων εκτάσεων της Λίμνης Βιστωνίδας. Το Πολυμελές Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης με εκτενές και εμπεριστατωμένο σκεπτικό έκρινε ότι δεν τίθεται θέμα ακυρότητας των ανταλλαγών. Επίσης απερρίφθη και το αίτημα του Δημοσίου κατά της Μονής για ηθική βλάβη.»
Παρότι δεν υπάρχει γνώση της δικογραφίας, με μαθηματική ακρίβεια μπορούμε να δηλώσουμε ότι δύο είναι τα πιθανά σενάρια, σε αυτή την υπόθεση. Είτε η δικαιοσύνη έκρινε δίκαια, αποφαινόμενη ότι δεν υπάρχει σκάνδαλο, είτε η δικαιοσύνη λειτούργησε ως μηχανισμός συγκάλυψης ενός σκανδάλου.Θα εξετάσουμε και τις δύο περιπτώσεις, αφού (όπως προείπαμε…) δεν έχουμε γνώση της δικογραφίας για να εκφέρουμε ασφαλή και έγκυρη άποψη.
Ας εξετάσουμε πρώτα το σενάριο η δικαιοσύνη να έκρινε ορθώς την υπόθεση. Προφανώς και σε αυτή την περίπτωση δεν μπορεί να ισχύσει το «όλα καλώς», αφού πρόκειται για μία υπόθεση που βασάνισε επί σειρά χρόνων τον Ελληνικό Λαό και τα ΜΜΕ, υπήρξε το εφαλτήριο πρόωρων εκλογών και αποτέλεσε ουσιαστικά το προεόρτιο της εισόδου της χώρας μας στο ΔΝΤ. Εφόσον κρίθηκε ότι δεν υπάρχει σκάνδαλο, δεν πρέπει τώρα να εξεταστούν τα κίνητρα των δημοσιογράφων που γράφανε εξώφυλλα επί εξωφύλλων, προεξοφλώντας την ενοχή των κατηγορουμένων; Αν μη τι άλλο δεν θα πρέπει να διωχθούν όλοι αυτοί για συκοφαντική δυσφήμιση κατά συρροή και συναυτουργία, τουλάχιστον; Δεν θα πρέπει οι εφημερίδες στις οποίες ανήκουν να πληρώσουν υπέρογκα πρόστιμα; Αυτά χωρίς να υπεισέλθουμε σε άλλα σενάρια περί πολιτικής υποκίνησης των εξωφύλλων.
Ας δούμε τώρα και το άλλο σενάριο, σύμφωνα με το οποίο η δικαιοσύνη λειτούργησε ως προκάλυμμα συγκάλυψης ενός σκανδάλου. Σε αυτή την περίπτωση δεν θα πρέπει η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου να ασκήσει έφεση επί της αποφάσεως, να αναψηλαφήσει την υπόθεση και ακολούθως αφού βρεθεί το συγκαλυφθέν σκάνδαλο να οδηγήσει τόσο τους κατηγορούμενους όσο και τους δικαστές που τους αθώωσαν στην Δικαιοσύνη; Δεν θα πρέπει να γίνει έρευνα σχετικά με πιθανή πολιτική εμπλοκή, προκειμένου να “πλησιάσει” ο Σαμαράς την “καραμανλική” πτέρυγα;
Δεν μπορεί η τελική έκβαση μίας τόσο σημαντικής υποθέσεως να αφήνει όλα τα εμπλεκόμενα μέρη της ικανοποιημένα. Είτε δεν υπάρχει σκάνδαλο και τα ΜΜΕ θα πρέπει να αυτοδιαλυθούν για να πληρώσουν τα πρόστιμα, είτε υπάρχει σκάνδαλο και όσοι το συγκαλύπτουν θα πρέπει να οδηγηθούν ενώπιον Ανεξάρτητου Δικαστηρίου. Δεν χωρούν άλλες αναγνώσεις σε τόσο σημαντικά ζητήματα.
Εμείς απλώς να υπενθυμίσουμε ότι την δημοσιογραφική πρωτοβουλία στην ιστορία του Βατοπαιδίου την είχαν το «Έθνος» του Μπόμπολα και ο «Ιός» της Ελευθεροτυπίας. Οι ίδιοι δηλαδή που τώρα λένε ψέμματα επί ψεμμάτων στην στημένη υπόθεση της Χρυσής Αυγής.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/telika-ola-kala-me-thn-upothesh-batopaidiou#ixzz3Avpe1opz
Καθαρόν πράγμα δεν είναι ό,τι επλύθη, αλλ’ ό,τι δεν ελερώθη.
Δημήτριος Καμπούρογλου, 1852-1942, Έλληνας γνωμικογράφος