Τι έλειπε στον Robin Williams; Έλειπε κάτι άυλο, κάτι εσωτερικό, κάτι που δεν μπορούσε ν’ αγοράσει με όλα τα χρήματα που είχε. Κάτι που δεν μπορούσαν να του προσφέρουν όλοι οι φίλοι και οι θαυμαστές του. Κάτι που μόνο ο ίδιος μπορούσε να βρει μέσα του.
Του έλειπε η σύνδεση με τον ανώτερο, το θεϊκό εαυτό του!
Σε κάποιο βαθμό αυτή η, μερική έστω, σύνδεση λείπει στην πλειοψηφία των ανθρώπων, ενώ η απόλυτη σύνδεση είναι άπιαστο όνειρο ακόμη και για τους Μύστες. Ωστόσο, η πραγματική ευτυχία στη ζωή πηγάζει από αυτή την ένωση με το θείο.
Η σύνδεση με το θεϊκό εαυτό μας θα έπρεπε να είναι η υπ’ αριθμόν ένα επιδίωξη στη γήινη ζωή μας. Δυστυχώς η υπέρτατη αυτή τέχνη δεν διδάσκεται ούτε στα σχολεία ούτε στα πανεπιστήμια ούτε στα κατηχητικά.
Για να συνδεθούμε, όμως, με τον ανώτερο εαυτό μας, το θείο πνεύμα μέσα μας, τη βασιλεία του Θεού εντός ημών, πρέπει να υπερβούμε το εγώ μας. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε μέρος της ενιαίας θεότητας. Ότι είμαστε βρύσες ή στόμια ενός απέραντου Νου, ένα με το Σύμπαν των ανθρώπων. Να δεχτούμε ότι όλα τα ζωντανά όντα είναι μέρος ενός μοναδικού συνειδητού οργανισμού που αποκαλούμε ΘΕΟ.
Όταν κατανοήσουμε την υπέρτατη αυτή αλήθεια, τότε το εγώ παύει να κατευθύνει τις σκέψεις, τα λόγια και τις πράξεις μας, και αντικαθίσταται από το εμείς. Τότε η κατάθλιψη δεν έχει θέση στη ζωή μας και δεν υπάρχει χώρος για αυτοκτονικές σκέψεις και τάσεις. Τότε παύει ο ανταγωνισμός, οι αντιπαλότητες, τα μίση, τα πάθη και οι πόλεμοι.
“Εγώ και ο Πατήρ μου είμαστε ένα”, είπε ο Ιησούς. Και εννοούσε πώς κι εμείς μπορούμε να γίνουμε ένα με το Θεό – ένα με το θεϊκό πνεύμα μέσα μας, κι όχι με κάποιον αόρατο εξωτερικό Θεό εκεί πάνω – αρκεί το εγώ να δώσει τη θέση του στο εμείς, αρκεί η Αγάπη να κυριαρχήσει στην καρδιά μας, αρκεί η θέλησή μας να συντονιστεί με τους άγραφους κανόνες, τις προδιαγραφές του Δημιουργού μας για μια αρμονική και ευτυχισμένη ζωή.
Αυτά τα λίγα σαν τροφή για σκέψη, με αφορμή το άδοξο τέλος του Robin Williams.
