Όποιος έχει γνωρίσει τον Αντώνη Σαμαρά, συνομιλώντας μαζί του ή μοιραζόμενος αμφότερα αρκετές σκέψεις, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι έχει όλα τα χαρακτηριστικά που έχουν οι Καλαματιανοί. Νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, είναι οι πιο έξυπνοι και ότι ο Θεός τους χρωστάει τα πάντα. Εάν τώρα κάποιος είναι Καλαματιανός, πάμπλουτος και 25 χρονών έγινε και βουλευτής, έχει ακόμη ένα προσόν. Δεν μπορεί να κοιτάξει χαμηλά!
Μπορεί να νομίζει το μυρμήγκι ότι κάποιος το κοιτάζει, αλλά γρήγορα διαπιστώνει ότι πρόκειται περί αλήθωρου. Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε κι ένα άλλο συναίσθημα που λέγεται εκδίκηση και έρχεται από πολύ μακριά. Επί 10 χρόνια πηγαινοερχόταν στο εξωτερικό, έχοντας στις αποσκευές του κατάθλιψη, στενοχώρια και πολιτικό μαρασμό.
Με όσους συνομιλούσε τους έλεγε για το ολέθριο λάθος που είχε κάνει, να τα «βάλει» με την «Αγία Οικογένεια». Του έδιναν κουράγιο γλυκαίνοντας τον πόνο της μοναξιάς, γιατί τον έβλεπαν ότι με το ένα χέρι κρατούσε την κουπαστή του μπαλκονιού! Τα χρόνια όμως πέρασαν, οι συνθήκες άλλαξαν και ο Σαμαράς έγινε πρωθυπουργός.
Όλοι ξέχασαν τα πάντα. Οι βίδες που του πετούσαν οι Νεοδημοκράτες για την προδοσία του έγιναν ψήφοι που τελικά όμως προδόθηκαν. Μου έλεγε ένας φίλος μου και φίλος του ότι ο Αντώνης γνωρίζει πως το πολιτικό του τέλος θα είναι απερίγραπτο.
Ήθελε όμως να γίνει πρωθυπουργός. Το ήθελε πολύ! Για τη σωτηρία της ψυχής του, όπως μου είπε ο φίλος μου και φίλος του. Σαν εκείνη την ελληνική ταινία “Μιας πεντάρας νιάτα” που ο Δημήτρης Χόρν πούλησε την ψυχή του στον διάβολο για να μείνει νέος.
Επειδή όμως εδώ δεν πρόκειται περί ελληνικής ταινίας, αλλά περί δολοφονικής κυβέρνησης υποταγμένης σε ξενόδουλα συμφέροντα, η αντιστοιχία στο διάβολο είναι υποδουλία στους δανειστές μας. Καμαρώνει που είναι καλός υπάλληλος και παινεύεται που έχει πάρει «άριστα». Είναι υπόδουλος και το ξέρει!
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/efhmerida-akropolh-gia-samara-einai-upodoulos-kai-kamarwnei#ixzz3B7khZEYz