Σε μια κυβέρνηση-οπερέτα φυσιολογικά το πρώτο βιολί της είναι ο υπουργός δικαστικής εξουσίας, Χαράλαμπος Αθανασίου. Ο υπουργός, ο οποίος καταπάτησε κάθε έννοια συνταγματικότητας και ευνομίας με τις ωμές παρεμβάσεις του στο έργο της δικαιοσύνης, εις ότι αφορά την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, ο υπουργός ο οποίος «ξέχασε» να δηλώσει μερικές εκατοντάδες τετραγωνικά μέτρα ακινήτου του στο πόθεν έσχες, είναι εκείνος ο οποίος αλαζονικά και με θράσος χιλίων καρδιναλίων έρχεται σήμερα να θέσει δημοσίως τις προτάσεις του επί της συνταγματικής αναθεώρησης, από το συνέδριο της νέο-λέρας των βολεμένων μπούληδων της ψοφοδεξιάς.
Προκαλώντας το δημόσιο αίσθημα, ο Χ. Αθανασίου με το γνωστό πολιτικάντικο ύφος που διακρίνει τους επαγγελματίες της πολιτικής ζωής, αποφάσισε να παραστήσει τον υπεύθυνο πολιτικό άντρα, προτείνοντας μεταξύ άλλων θέσεις τις οποίες έχει διακηρύξει ο Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή, απ’ αρχής της κοινοβουλευτικής της παρουσίας. Σε αυτές συμπεριλαμβάνεται ο έλεγχος και η διαφάνεια του πολιτικού χρήματος, ο νόμος για το πόθεν έσχες των πολιτικών, ο νόμος περί ευθύνης υπουργών, η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το Λαό.
Επιχειρώντας να αποπροσανατολίσει την ελληνική κοινή γνώμη από το πλήθος των παρανομιών και των αντισυνταγματικών μεθοδεύσεων στις οποίες εμπλέκεται, ο υπουργός της Χούντας Βενιζέλου-Σαμαρά ως πολιτικός χαμαιλέων προτείνει τα ακριβώς αντίθετα από όσα έχει πράξει στην πολιτική του καριέρα. Ήτοι, εάν ο Χ. Αθανασίου είχε την στοιχειώδη ευθιξία θα έπρεπε να είχε ήδη αναγνωρίσει τα πρότερα ανοσιουργήματά του, προτού τολμήσει να εκστομίσει όσα εκστόμισε στο συνέδριο της ΟΝΝΕΔ. Όταν όμως απευθύνεται στους διψασμένους για κρατικό διορισμό λοβοτομημένους της ψοφοδεξιάς, έρχεται υπό φυσιολογικές συνθήκες η αποθέωση της πολιτικής ανυποληψίας και υποκρισίας.
Αφού λοιπόν εξάγνισε εαυτόν από τα αίσχη του παρελθόντος, μακρινού και πρόσφατου, ο Χ. Αθανασίου αυτοανακηρύσσεται πρωτοπόρος της πολιτικής κάθαρσης, μιας πολιτικής κάθαρσης όμως την οποία έχουν επικαλεστεί πλείστοι όσοι στα 40 έτη κοινοβουλευτικής δικτατορίας στην Ελλάδα, δίχως φυσικά να θέσουν τέρμα στην ασυδοσία τους.
Ένας καθαρός Χ. Αθανασίου, εάν οι προθέσεις του ήταν αγνές, θα ζητούσε την αναδρομική ισχύ των προτάσεών του. Για να ξεχωρίσει η ήρα από το σιτάρι και να πάψει η κομματική διάβρωση των θεσμών και η ομαλή και εύρυθμη λειτουργία του πολιτεύματος, απαιτούνται προπαντός, καθαροί κι έντιμοι πολιτικοί άνδρες. Ο Αθανασίου έχει αποδείξει με τις μέχρι σήμερα ενέργειές του, πως δεν ανήκει σ’ αυτούς. Για όποιον αμφισβητεί αυτή την πραγματικότητα, δεν έχουμε παρά να παραθέσουμε τμήμα των δηλώσεών του, στο εν λόγω συνέδριο:
«Για την ενίσχυση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης απαιτούνται ωστόσο δυο σημαντικές αλλαγές που αφορούν στον τρόπο επιλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης καθώς και στον εξορθολογισμό του ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων».
Όταν λοιπόν ο ίδιος ο υπουργός Δικαιοσύνης καλεί (άγνωστο ποιόν) να συμβάλλει στην «ενίσχυση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης», τότε είναι προφανές στον καθένα πως κάτι βρωμά στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας. Διότι η μείζονα απειλή σήμερα για τη Δικαιοσύνη, είναι ο ίδιος ο πολιτικός της προϊστάμενος, ο υπουργός Χ. Αθανασίου.
Αν μη τι άλλο, ο Χ. Αθανασίου επιμένει να ομολογεί τις ραδιουργίες του, δια των οποίων παραμένουν στη φυλακή δεκάδες Εθνικιστών, ο Αρχηγός και βουλευτές της τρίτης πολιτικής δύναμης της χώρας!
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/to-anekdoto-ths-hmeras-o-ch.-athanasiou-tolma-na-mila-gia-pothen-esches-kai#ixzz3B9uIjuCO
Υπάρχω, αυτό είναι όλο, και μου φέρνει ναυτία.
Jean-Paul Sartre, 1905-1980, Γάλλος φιλόσοφος
…………………………………….
Παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο.
κατά Ματθαίον κστ’