«Επειδή στην Ελλάδα δεν υπάρχει ακόμη φορέας πιστοποίησης, η Λούνα πέρασε από ειδική επιτροπή στην Ιταλία που πιστοποιεί ότι είναι σκύλος θεραπείας και βοηθός ατόμων με κινητικά προβλήματα, όπως αναφέρει το πτυχίο που μας έδωσαν. Η εκπαίδευσή της είναι να βοηθά άτομα με κινητικά προβλήματα. Φέρνει για παράδειγμα ξύλα για το τζάκι σπρώχνοντας το καρότσι ή μπορεί να ανοίξει το ψυγείο ή ένα ντουλάπι» περιγράφει στη «δημοκρατία» η Σοφία Μιχαηλίδου, εκπαιδεύτρια της σκυλίτσας.
Το υπουργείο Παιδείας έχει δώσει προέγκριση για να μπει η Λούνα στο ειδικό σχολείο Γιαννιτσών, στο πλαίσιο ενός καινοτόμου προγράμματος για την εναλλακτική εκπαίδευση των μαθητών. Σκύλοι θεραπείας χρησιμοποιούνται πιλοτικά σε ειδικά σχολεία ή σε ψυχιατρικές δομές, όμως πρόκειται για αδέσποτα ζώα που απλώς έχουν περάσει από μικρή εκπαίδευση.
Σωματική επαφή
«Η Λούνα είναι ειδικά εκπαιδευμένη και θα πηγαίνει τακτικά στο σχολείο δίνοντας τη δυνατότητα στους μαθητές να έχουν συχνή σωματική επαφή μαζί της. Επειδή κάποια παιδιά δεν επικοινωνούν με λόγο, η σωματική επαφή με το σκυλί είναι ιδιαίτερα σημαντική. Πηγαίνοντας εθελοντικά στο σχολείο, πριν υποβληθεί η πρόταση στους αρμοδίους, είδαμε πόσο ωφέλιμη μπορεί να σταθεί σε προβλήματα υγείας μικρών παιδιών. Για παράδειγμα, ένα παιδί με αυτισμό που είχε προβλήματα λόγου και ήταν αρκετά επιθετικό, έπειτα από μερικές ώρες με το σκυλί άρχισε να μοιράζεται τα πατατάκια του μαζί του. Μάλιστα, όταν η Λούνα πήρε από το χέρι του ένα πατατάκι τον ακούσαμε να λέει χαρούμενο “μπράβο, Λούνα”. Το παιδί δεν είχε μιλήσει ποτέ επί δέκα χρόνια…» είπε στη «δημοκρατία» η κοινωνική λειτουργός του ειδικού σχολείου Γεωργία Ταχτσίδου.
Θα διδάσκει αυτιστικούς μαθητές
Ομως, πώς ένας σκύλος μπορεί να βοηθήσει άτομα με προβλήματα υγείας, όπως αυτιστικά παιδιά ή με σύνδρομο Ντάουν; Την απάντηση δίνει η εκπαιδεύτρια της Λούνα, Σοφία Μιχαηλίδου.
«Ο σκύλος βοηθά τα παιδιά να δείξουν την αγάπη τους χωρίς να χρειάζεται να μιλούν. Είναι για αυτά ένας φίλος που δεν θα τα κρίνει αν μπορούν να τρέξουν, να παίξουν ή να μιλήσουν. Με τη βοήθειά του εξωτερικεύουν τα συναισθήματα αγάπης, αφοσίωσης και υπευθυνότητας. Το πιάνουν, το χαϊδεύουν, το σφίγγουν ή το διώχνουν, αν δεν το θέλουν κοντά τους. Επίσης, όταν μια μαμά με ένα παιδί με τέτοια προβλήματα υγείας πάει στο πάρκο, όλα τα άλλα παιδιά απομακρύνονται. Ομως, αν υπάρχει και ένας σκύλος μαζί, τα παιδιά πλησιάζουν. Το ζώο είναι ένα μέσο κοινωνικοποίησης» λέει η εκπαιδεύτρια.