Σαφέστατη κίνηση αδυναμίας και ομολογία ανικανότητας αποτελεί η απόφαση της κυβέρνησης να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης. Έχοντας χάσει προ πολλού την εμπιστοσύνη, την θετική άποψη και την ανοχή των Ελλήνων οι Σαμαράς – Βενιζέλος δεν τολμούν να απευθυνθούν στην Λαϊκή ετυμηγορία, αλλά στο υπαλληλικό βουλευτικό προσωπικό τους.
Είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται για μια πράξη απελπισίας μιας κυβέρνησης που καταρρέει και προσπαθεί να κερδίσει έστω και ελάχιστο χρόνο παραμονής στην εξουσία, «συσπειρώνοντας» μ΄αυτόν τον τρόπο τους βουλευτές που της απέμειναν. Θέλει να εκμεταλλευθεί κάθε ημέρα μέχρι τον Φεβρουάριο, ελπίζοντας ότι η προσπάθεια πίεσης και εξαγοράς βουλευτών, προκειμένου να πιάσει τον επιθυμητό αριθμό των 180 βουλευτών, θα αποδώσει καρπούς. Βεβαίως, όλα δείχνουν ότι το όνειρο της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας γίνεται άπιαστο.
Μετά, μάλιστα, και την τοποθέτηση του Κουβέλη, ο οποίος είδε ότι δεν πρόκειται να προταθεί για Πρόεδρος από ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και κλείνει πλέον ξεκάθαρα το μάτι προς την μεριά του ΣΥΡΙΖΑ, ουσιαστικά έχει εκμηδενιστεί κάθε ελπίδα αναζήτησης των απαραίτητων 180. Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση ζητάει ψήφο εμπιστοσύνης από τον ίδιο της τον εαυτό, εμφανίζει μια σαφή εικόνα διάλυσης και κατάρρευσης.
Οι διεθνείς τοκογλύφοι δεν φαίνονται διατεθειμένοι να κάνουν την οποιαδήποτε παραχώρηση στις απαιτήσεις τους, ακόμη και τα «ψίχουλα» για τα οποία εκλιπαρούν οι ΣαμαροΒενιζέλοι. Σκοπεύουν αυτά ακριβώς τα «ψίχουλα» να τα παρουσιάσουν, δια μέσου της προπαγάνδας των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ, ως «τεράστια επιτυχία» της συγκυβέρνησης. Έτσι, βαδίζουν κυριολεκτικά ξυπόλητοι στ΄αγκάθια.
Επί της ουσίας, και αφού θεωρούν ότι η συγκυβέρνηση θα πάρει παράταση ζωής για λίγους ακόμη μήνες, η ψήφος εμπιστοσύνης ζητείται ένα μήνα πριν την ψήφιση του προϋπολογισμού που παραδοσιακά ενέχει επίσης ψήφο εμπιστοσύνης στην εκάστοτε κυβέρνηση. Το κυβερνητικό σχέδιο έχει να κάνει με την πεποίθηση ότι θα είναι πολύ δύσκολο για όσους βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ παράσχουν τώρα ψήφο εμπιστοσύνης να μεταβάλλουν τη άποψή τους σ΄ένα μήνα, όταν και θα ψηφίζεται ο προϋπολογισμός.
Πολύ περισσότερο, αν αντί για τις υποτιθέμενες φοροελαφρύνσεις, έστω και πολύ περιορισμένου χαρακτήρα, που υποσχέθηκε ο Σαμαράς έχουμε νέα φοροκαταιγίδα. Θα είναι πολύ νωπή η ψήφος εμπιστοσύνης που έδωσαν για να διαφωνήσουν κατόπιν σε τέτοιο βαθμό ώστε να ρίξουν την κυβέρνηση. Το τι θα κάνουν κατά την διάρκεια της ψήφισης δεν το γνωρίζουμε.
Η λογική λέει ότι οι βουλευτές της συγκυβέρνησης σαν κουρδισμένα ρομπότ θα ψηφίσουν υπέρ της. Ακόμη κι όσοι δεν γουστάρουν τον Σαμαρά (όπως π.χ. η Μπακογιάννη) και ετοιμάζονται για την επόμενη ημέρα χωρίς αυτόν θα είναι πολύ δύσκολο να ρίξουν την κυβέρνηση και να αποκτήσουν την στάμπα του «προδότη» του κόμματος.
Μια «ηλιαχτίδα» είναι περισσότερο πιθανή από τον Γιωργάκη Παπανδρέου, ο οποίος υπό κάποια έννοια θα μπορούσε να δώσει γραμμή σε όσους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ελέγχει να ρίξουν αρνητική ψήφο, τόσο για να εκδικηθεί τον Βενιζέλο όσο και για να παρουσιαστεί μ΄ένα δήθεν φιλολαϊκό πρόσωπο ενόψει των δικών του αναμενόμενων πολιτικών κινήσεων που ετοιμάζει, αν και αυτό το σενάριο δεν έχει πολλές δυνατότητες εφαρμογής.
Στην πολιτική, όμως, υπάρχει πάντοτε ο νόμος του απρόβλεπτου. Και ο Τζέφρυ το 2011, μετά τις Κάννες, είχε ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης, μια εβδομάδα μετά όμως παραιτήθηκε. Επομένως και τώρα ας είμαστε έτοιμοι για οτιδήποτε. Όπως και να έχει, αυτό που θεωρείται ως δεδομένο είναι ότι η κυβέρνηση αυτή δεν πρόκειται να πάει μακρύτερα από τον Φεβρουάριο. Η αποτυχία κάθε προσπάθειάς της να μαζέψει τους 180 απαραίτητους ψήφους για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας προμηνύει και το οριστικό της τέλος.
Γιώργος Μάστορας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/omologia-anikanothtas-gia-thn-kubernhsh-h-pshfos-empistosunhs#ixzz3F0S7z1vW