Half a million people of all ages, including many families with children, took to the streets of Paris once more on Sunday to protest the French government’s “anti-family” policies and to express their anger over legalization by stealth of surrogate motherhood. Incredibly, the “Manif pour tous” (demonstration for all) continues to attract gigantic crowds who will not be deterred either by past failure or by governmental soothsaying. For the seventh time running, despite the legalization of same-sex “marriage,” which brought hundreds of thousands into the French capital last year in protest, what seemed impossible two years ago came true once again: families are rising up to say “no.”
The rally departed at 1 p.m. from the Porte Dauphine in the west of Paris and covered over 4 miles to reach its endpoint as fixed by the police authorities: a relatively small square at the meeting point of several thoroughfares in front of Montparnasse train station where a podium had been installed. This was seen as an initial and calculated annoyance: not only was the venue far too small to contain the immense crowds but the course offered no good vantage point for photographers to give a realistic impression of their numbers.
According to police figures the rally attracted 70,000 people, slightly less than the official expected figure released on the eve of the march. As an eyewitness it is difficult to believe these statements: I saw hundreds marching past, at least 20 or 30 abreast, many with small children, in dense formation, for several hours. The whole march covered a full 5 km from end to end (roughly 3.5 miles); many joined along the way and even more returned home upon reaching Montparnasse to allow the upcoming waves of protesters to complete the course. Two or three hundred thousand participants would seem a conservative estimate and probably 500,000 is much nearer to the truth.
And that is surprising. Mobilizing such numbers to protest against a clear-cut proposal with an imminent risk of execution such as the legalization of same-sex “marriage” was already an astonishing feat in secularized France. This time round, the rally’s focal point was the condemnation of artificial fertilization and surrogate motherhood for same-sex couples: both were deliberately left out of the law last year by the socialist government, probably under the “Manif pour tous” pressure. And François Hollande has repeated that he has no intention of legalizing either under this term of his presidency.
But French families are more and more wary about Hollande and his team’s promises. A circular sent last year to birth registrars and tribunals by the justice minister, Christiane Taubira, required the authorities to facilitate the inscription of children born of surrogate mothers abroad from French “customers” as French citizens in registries, without question, even though surrogacy is illegal in France.
While the French Constitutional Court resisted this measure last June, several decisions not to recognize this type of filiation that reached the European Court of Human Rights last month were criticized by the European judges for not having recognized homosexual couples’ right to “private and family life.” Courts are expected to follow the ECHR’s ruling. A few weeks ago, the Constitutional Court gave its opinion that lesbian couples obtaining artificial insemination abroad should not be punished for this illegal action and that the female partner of the biological mother should be allowed to adopt the child without question, “in the child’s best interest.”
This was sufficient to trigger the massive response we saw on Sunday, in what is probably the only major demonstration in the world to have centered a protest on the ills of deliberately dissociating biological parenthood from “social” parenthood.
Other factors also played a role: the nomination of Najat Vallaud-Belkacem, a supporter of gender equality, as France’s new education minister in August, a slap in the face for the “Manif pour tous” public, certainly prompted many not to lay down their blue and pink flags and take to the streets again in sweatshirts bearing the march’s distinctive logo: a childlike drawing of a father, a mother, a boy and a girl. Many protesters had identity checks and were even kept in custody for wearing the sign last year. It has become a rallying sign all over France. The mention of her name by Ludovine de La Rochère and other speakers on Sunday prompted vigorous booing.
Sunday’s event was also an occasion to day “no” to gender ideology, which is becoming more and more pervasive in the French school curriculum with which all public-funded schools – including the Catholic ones – must comply. Government ministers such as Najat Vallaud-Belkacem frequently insist that “gender ideology” does not exist. Several websites in France keep track of its multiple appearances in the media, schools, and universities.
De La Rochère made it clear she has no hope of seeing the same-sex “marriage” law or “Loi Taubira” repealed by this government, but she insisted that it should be a major theme during the presidential election coming up in 2017. Up to date, the few politicians who have agreed to dismantle homosexual “marriage” have announced that they will seek to “ameliorate” the existing civil union contract or “pacs” (civil solidarity pact) tailored for homosexual couples in 2001, but which is attracting ever-increasing numbers of “heterosexual” couples because of its simplicity and flexibility (it can be unilaterally ended without notice), to the detriment of marriage.
Click “like” if you want to defend true marriage.
Cuts in child benefits and child leave as well as heavier taxes for numerous families announced these last weeks added to the general impression that Hollande will stop at nothing to further his “progressive” agenda.
That the “Manif pour tous” is an aggravating reminder that grassroots France’s conservative support for the natural family has not been extinguished was obvious from the mainstream press’ choice of themes over the last few days. Numerous polls were quoted announcing that “a majority” of the French do not agree with the Manif’s objectives, and that 71 percent of them now agree with same-sex “marriage.”
Manuel Valls himself, the interior minister, said in an interview with the Catholic daily La Croix on Friday that he is now personally against surrogate motherhood, after having said the opposite several times in the last few years. “It is and will remain prohibited in France,” he said. Ludovine de La Rochère prudently welcomed the statement, which came less than 48 hours before Sunday’s march, as a sign that the pro-family march does carry more weight than the authorities are willing to admit. But she did underline that European jurisprudence will make it practically impossible to reject surrogate motherhood in France, even if Manuel Valls is sincere about having “changed his mind.” She asked him for “deeds, not words.”
A similar march in Bordeaux attracted 30,000 people on Sunday afternoon, according to organizers. The local representative of the “Manif pour tous” reminded those present that even if a law is voted, that does not make its object good: “It is time for us to be radical in our choices, whatever the cost, if we want to block the descent to Evil in the name of lesser evil. … Sharpen your spiritual weapons and prepare for a brutal combat. And let us not forget that our adversaries are our lost brothers, and that before being lost, in the first place they are our brothers.”
ΓΑΛΛΙΑ: Νέα εντυπωσιακή μαζική διαμαρτυρία για την υπεράσπιση της οικογένειας
Ανταπόκριση από το Παρίσι για το LifeSiteNews /ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
ΚΟ: Για μια ακόμη φορά βγάζω το καπέλο στους Γάλλους. Είναι με μεγάλη διαφορά η ευχάριστη έκπληξη στην σχεδόν βαρέως κοιμισμένη Ευρώπη. Πέραν από τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ και κυρίως τις ορθόδοξες, η υπόλοιπη Ευρώπη (με ίσως εξαίρεση την Ισπανία) έχει παραδοθεί στο ανελέητο κοπάνημα της Νέας Τάξης και παρακολουθεί χλωμή και μουδιασμένη την αποδόμηση και κατεδάφιση κάθε στοιχείου της ευρωπαϊκής ταυτότητας.
Μισό εκατομμύριο άνθρωποι όλων των ηλικιών, συμπεριλαμβανομένων πολλών οικογενειών με παιδιά, βγήκαν στους δρόμους του Παρισιού για μία ακόμη φορά την Κυριακή για να διαμαρτυρηθούν για τις πολιτικές “κατά της οικογένειας” της γαλλικής κυβέρνησης και να εκφράσουν την οργή τους για τη νομιμοποίηση με δολιότητα της παρένθετης μητρότητας. Είναι εντυπωσιακό που η κίνηση «manif pourtous» (διαδήλωση για όλους) εξακολουθεί να προσελκύει γιγαντιαία πλήθη και δεν αποθαρρύνεται. Για έβδομο συνεχόμενο χρόνο λειτουργίας, παρά τη νομιμοποίηση του “γάμου” των ατόμων του ιδίου φύλου, η οποία έφερε εκατοντάδες χιλιάδες στην γαλλική πρωτεύουσα πέρυσι σε ένδειξη διαμαρτυρίας, αυτό που φαινόταν αδύνατο πριν από δύο χρόνια έγινε πραγματικότητα για μια ακόμη φορά: οι οικογένειες ξεσηκώνονται για να πουν «όχι».
Η πορεία ξεκίνησε στις 13:00 από το Porte Dauphine στα δυτικά του Παρισιού και κάλυψε πάνω από 4 χιλιόμετρα έως την επίτευξη του τελικού σημείου, όπως αυτό ορίστηκε από τις αστυνομικές αρχές: μια σχετικά μικρή πλατεία στο σημείο συνάντησης αρκετών οδών μπροστά από το σιδηροδρομικό σταθμό Montparnasse, όπου ένας βάθρο είχε εγκατασταθεί. Αυτό θεωρήθηκε ως μια προμελετημένη κίνηση του κράτους που σκοπό είχε να προξενήσει προβλήματα στην διαδήλωση: όχι μόνο ο χώρος ήταν πάρα πολύ μικρός για να χωρέσουν τα τεράστια πλήθη, αλλά ο χώρος δεν προσέφερε πλεονεκτικό σημείο για τους φωτογράφους για να δώσουν μια ρεαλιστική εικόνα του αριθμού του πλήθους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνομίας η εκδήλωση προσέλκυσε 70.000 άτομα, ελαφρώς λιγότερα από την επίσημη πρόβλεψη που κυκλοφόρησε την παραμονή της πορείας. Ως αυτόπτης μάρτυρας, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς αυτές τις δηλώσεις: Είδα εκατοντάδες να περνάνε συνεχώς, τουλάχιστον 20 ή 30 δίπλα – δίπλα, πολλοί με μικρά παιδιά, σε πυκνό σχηματισμό και για αρκετές ώρες. Η όλη πορεία κάλυπτε μια πλήρη απόσταση 5 χλμ από το ένα άκρο στο άλλο άκρο. Πολλοί ενωνόντουσαν με το πλήθος καθ’ οδόν και ακόμα περισσότεροι επέστρεψαν στο σπίτι τους μόλις έφτασε η πορεία στο Montparnasse για να επιτρέψουν στα επερχόμενα κύματα των διαδηλωτών να ολοκληρώσουν την πορεία. Διακόσιες ή τριακόσιες χιλιάδες συμμετέχοντες είναι μια συντηρητική εκτίμηση και πιθανώς ο αριθμός των 500.000 να είναι πολύ πιο κοντά στην αλήθεια.
Και αυτό είναι θαυμαστό. Η κινητοποίηση ενός τόσο μεγάλου αριθμού ατόμων που βγήκαν για να διαμαρτυρηθούν για τη νομιμοποίηση του “γάμου” των ατόμων του ιδίου φύλου και της δυνατότητας υιοθεσίας σε ομοφυλόφιλα ζευγάρια, ήταν ήδη ένα εκπληκτικό κατόρθωμα στην εκκοσμικευμένη Γαλλία. Αυτή τη φορά, κομβικό σημείο του αγώνα ήταν η καταδίκη της τεχνητής γονιμοποίησης και της παρένθετης μητρότητας σε ζευγάρια του ιδίου φύλου: και τα δύο είχαν μείνει σκόπιμα έξω από το νόμο τον περασμένο χρόνο από την σοσιαλιστική κυβέρνηση, πιθανότατα λόγω της πίεσης του “manif pour tous”. Και ο François Hollande επανέλαβε ότι δεν έχει καμία πρόθεση νομιμοποίησης ούτε υπό την παρούσα φάση της προεδρίας του.
Αλλά γαλλικές οικογένειες γίνονται όλο και πιο επιφυλακτικές με τον Hollande και τις υποσχέσεις της ομάδας του. Μια εγκύκλιος που απεστάλη πέρυσι σε ληξίαρχους και δικαστήρια από την υπουργό Δικαιοσύνης, ChristianeTaubira, απαιτούσε από τις αρχές να διευκολύνουν την εγγραφή των παιδιών που γεννιούνται από παρένθετες μητέρες στο εξωτερικό από Γάλλους «πελάτες» ως Γάλλους στα μητρώα, χωρίς αμφισβήτηση, ακόμη και αν η παρένθετη μητρότητα είναι παράνομη στη Γαλλία.
(Ο Ολάντ) μισεί την οικογένεια
Ενώ το Γαλλικό Συνταγματικό Δικαστήριο αντιστάθηκε σε αυτό το μέτρο τον περασμένο Ιούνιο, πολλές αποφάσεις που δεν αναγνωρίζουν αυτό το είδος της γονικής σχέσης έφτασαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων τον περασμένο μήνα και επικρίθηκαν από τους ευρωπαίους δικαστές που δεν έχουν αναγνωρίσει στα ζευγάρια των ομοφυλόφιλων το δικαίωμα της «ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής». Τα Δικαστήρια αναμένεται να ακολουθήσουν την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Πριν από λίγες εβδομάδες, το Συνταγματικό Δικαστήριο γνωμοδότησε ότι τα ζευγάρια ομοφυλόφιλων γυναικών που αποκτούν παιδί με τεχνητή γονιμοποίηση στο εξωτερικό δεν θα πρέπει να τιμωρούνται για την παράνομη αυτή ενέργεια και ότι θα πρέπει να επιτραπεί στην γυναίκα σύντροφο της βιολογικής μητέρας να υιοθετήσει το παιδί, χωρίς ερώτημα, «για το καλύτερο συμφέρον του παιδιού».
Αυτό ήταν αρκετό για να προκαλέσει την τεράστια ανταπόκριση που είδαμε την Κυριακή, σε ίσως την μόνη μεγάλη διαδήλωση στον κόσμο που έχει επικεντρωθεί στην ένδειξη διαμαρτυρίας για τον απαράδεκτο σκόπιμο διαχωρισμό της βιολογικής μητρότητας από την “κοινωνική” μητρότητα.
Άλλοι παράγοντες έπαιξαν επίσης ρόλο: η υποψηφιότητα της Najat Vallaud-Belkacem, υποστηρίκτριας της θεωρίας της ισότητας φύλου, ως νέας υπουργού Παιδείας της Γαλλίας τον Αύγουστο, ένα χαστούκι στο πρόσωπο του “manif pour tous” δημόσια, που σίγουρα ώθησε πολλούς να μην βάλουν κάτω τις μπλε και ροζ σημαίες τους και να βγουν στους δρόμους και πάλι με μπλούζες που είχαν το διακριτικό λογότυπο: το σχέδιο ενός πατέρα, μιας μητέρας, ενός αγοριού και ενός κοριτσιού. Το σήμα αυτό έχει γίνει ένα σημάδι διαμαρτυρίας σε όλη τη Γαλλία.
Η εκδήλωση της Κυριακής ήταν επίσης μια ευκαιρία για ένα “όχι” στην ιδεολογία του φύλου, η οποία γίνεται όλο και πιο διεισδυτική στο γαλλικό σχολικό πρόγραμμα το οποίο όλα τα δημόσια σχολεία που χρηματοδοτούνται – συμπεριλαμβανομένων και των Καθολικών – πρέπει να ακολουθούν. Υπουργοί της κυβέρνησης, όπως η Najat Vallaud-Belkacem συχνά επιμένουν ότι «η ιδεολογία του φύλου» δεν υπάρχει. Αρκετές ιστοσελίδες στη Γαλλία όμως καταγράφουν τις πολλαπλές εμφανίσεις της στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, σε σχολεία και σε πανεπιστήμια.
Μέχρι σήμερα, οι λίγοι πολιτικοί οι οποίοι έχουν συμφωνήσει να διαλύσουν τον “γάμο” των ομοφυλόφιλων έχουν ανακοινώσει ότι θα επιδιώξουν να “βελτιώσουν” την υφιστάμενη αστική ένωση ή «pacs» (σύμφωνο συμβίωσης), που περιέλαβε και τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια το 2001, αλλά η οποία προσελκύσει ένα συνεχώς αυξανόμενο αριθμό «ετεροφυλόφιλων» ζευγαριών, λόγω της απλότητας και της ευελιξίας της (μπορεί να τερματιστεί μονομερώς και χωρίς προειδοποίηση), εις βάρος του γάμου.
Οι περικοπές στα επιδόματα παιδιού, καθώς και επιβάρυνση των φόρων για πολλές οικογένειες που ανακοινώθηκε αυτές τις τελευταίες εβδομάδες προστέθηκαν στη γενική εντύπωση ότι ο Hollande δεν θα σταματήσει προκειμένου να προωθήσει την «προοδευτική» του ατζέντα.
Μια παρόμοια…