Γράφει ο Ανώνυμος Έλλην
Η ζωή είναι ότι διαλέγουμε μείς να είναι. Η τραγωδία στα μάτια ενός είναι ευκαιρία στα μάτια του άλλου. Ο πόνος , η δυστυχία η απώλεια για έναν μπορούν να σημαίνουν τον δρόμο του χαμού, το σημείο της παράδοσης του, την εγκατάλειψη. Για έναν άλλο μπορεί να είναι ο δρόμος για υπομονή, για επιμονή, για περισσότερη πάλη, όπως ο Νίτσε εύστοχα διατύπωσε ότι δεν σε καταστρέφει σε κάνει πιο δυνατό.
Η Χρυσή Αυγή, το εθνικολαϊκό κίνημα για την σωτηρία της Ελλάδας, δεν αποσκοπεί σε εκλογικές επιτυχίες κα σε κέρδη υλικά, χρηματικά, σε δόξες και τιμές κίβδηλες. Το δικό μας ιερό δισκοπότηρο, το δικό μας Γκραάλ είναι η δημιουργία ενός νέου τύπου ανθρώπου ή αν θέλετε η αναβίωση του αρχέγονου προτύπου ζωής. Το ηρωικό, το ρωμαλέο, το Σπαρτιατικό.
Σε αυτόν τον αγώνα μας τον ιερό με κάθε έννοια, κρίσιμο είναι το ερώτημα εμείς οι ίδιοι τι θέλουμε να είμαστε; Ποιον τρόπο ζωής ακολουθούμε; Είμαστε Σπαρτιάτες ή αστοί;
Ο αστός του 21ου αιώνα έχει 3 αξίες. Το στομάχι του, το γενετικό του όργανο και το πορτοφόλι του. Ο Σπαρτιάτης έχεις την αφοσίωση στην οικογένεια, την Πίστη στις ιδέες του και την Λατρεία στο θεό.
Στο διαρκές ταξίδι της ζωής ο αυτοέλεγχος, συνειδησιακός και πραγματικός μας ωθεί να κοιταζόμαστε στον καθρέφτη της ψυχής μας και να ρωτάμε θαρραλέα. Συμπεριφέρομαι σαν Σπαρτιάτης ή αστός; Δημιουργείται ποτέ χάσμα μεταξύ αυτού που δηλώνω και θέλω να είμαι και του τρόπου ζωής που όντως διάγω;
Η ηθική γενναιότητα πρέπει να μας ωθεί σε έναν διαρκή αυτοέλεγχο. Μόνο έτσι θα επιτύχουμε μια διαρκή βελτίωση, διαρκές δυνάμωμα, ένα σφηρηλάτημα πολεμικού πνεύματος , ψυχής και σώματος.
Ας μάθουμε να αναγνωρίζουμε τις αδυναμίες μας για να τις διορθώνουμε. Ας είμαστε ειλικρινείς στα λάθη μας για να μπορέσουμε να μην τα επαναλάβουμε. Σκοπός μας να γίνουμε το πρότυπο ζωής για έναν ολόκληρο λαό. Έπειτα ο λαός μας θα γίνει το πρότυπο ζωής για ολόκληρη την ανθρωπότητα, το ιδανικό μας είναι η ίδια μας η αυτοπραγμάτωση. Η τελική μας νίκη θα έρθει με την τελική άνοδο του Ήρωα που κρύβουμε μέσα μας και την πτώση του αστού που μας κρατάει στο βούρκο της υλικοηδονιστικής ψυχοπάθειας.
Και σε εμάς κα σε κάθε συμπαθών του κινήματος μας το δίλημμα δεν επιδέχεται υπεκφυγή. Ή γενναίος σαν Χρυσαυγίτης ή δειλός σαν αστός. Ή τίμιος και φιλότιμος σαν Σπαρτιάτης ή ψεύτης και απατεώνας σαν αστός. Ή ανιδιοτελής σαν Χρυσαυγίτης ή φιλοτομαριστής και εγωμανής σαν αστός. Ή πιστός μέχρι τέλους σαν Σπαρτιάτης ή ρίψασπις και προδότης σαν αστός.
Μέσες λύσεις δεν υπάρχουν. Ή Σπαρτιάτης ή αστός. Ας κάνει ο καθένας την επιλογή του και ας ζήσει ανάλογα. Το σκληρό ποτάμι της ζωής και η φωτιά της μάχης θα δείχνουν αιώνια τον αληθινό απ’ τον σκάρτο!
