Γράφει ο Αθανάσιος
Αγαπητοί συναγωνιστές, χαίρετε.
Από τη στιγμή που το 1974 ο “κουφός εθνάρχης” άνοιξε την κερκόπορτα της ελληνικής κοινωνίας στις μαρξιστικές συμμορίες, οι απόγονοι των σφαγέων του ΔΣΕ επιδόθηκαν σε μία φρενήρη προπαγανδιστική εκστρατεία, μια συνεχή και συστηματική διαστρέβλωση της ιστορίας, με σκοπό φυσικά να αποκρύψουν τη διαχρονικά εγκληματική δράση τους και να αυτοπαρουσιαστούν ως “μάρτυρες”.
Πρωταρχικό μέλημα της συμμορίας των ψευτοδιανοούμενων “ινστρουχτόρων”, που πρωτοστατούσαν στα προπαγανδιστικά αίσχη τα τελευταία χρόνια, ήταν η παραγωγή “εκπαιδευτικών” κινηματογραφικών ταινιών, οι οποίες παρουσίαζαν με έναν εξόφθαλμα μονόπλευρο τρόπο τη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδος και συγκεκριμένα την περίοδο του συμμοριτοπολέμου.
Στο πνεύμα αυτής της προπαγάνδας γυρίστηκε άλλο ένα παρόμοιο κινηματογραφικό ΕΚΤΡΩΜΑ το 2012 με τον τίτλο: “δεμένη κόκκινη κλωστή” και πράγματι δικαιώνει πέρα για πέρα τον τίτλο της, διότι “κόπηκε και ράφτηκε” στα μέτρα της προπαγάνδας των κομμουνιστών… με κόκκινη κλωστή.
Δεν θα σταθώ στα μυθεύματα, τις ιστορικές ανακρίβειες, τις γελοιότητες και τα ψεύδη που παρουσιάζει αυτό το κινηματογραφικό υβρίδιο, άλλωστε για όσους είχαν την υπομονή να σπαταλήσουν το χρόνο τους παρακολουθώντας το, είναι κοινή διαπίστωση ότι πρόκειται για ένα κακό αντίγραφο αμερικανικού “σπλάτερ”.
Όχι όμως για όλους…
Κι ενώ ακόμη κι ο ριζοσπάστης “τρόμαξε” από την ωμότητα των σκηνών, γράφοντας χαρακτηριστικά: “προβοκατόρικη ταινία, που θέλει να τρομάξει τον κόσμο για το τι μπορεί να σημάνει η κλιμάκωση της ταξικής πάλης” (λες και δεν βίωσε ο ελληνικός λαός με ΠΟΤΑΜΙΑ ΑΙΜΑΤΟΣ την “ταξική πάλη” των αιμοδιψών τεράτων του ΔΣΕ και της ΟΠΛΑ), μερικοί αμετανόητοι οπαδοί της ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ έλαβαν αφορμή από την εν λόγω ταινία για να μας επιδείξουν τα αρρωστημένα εγκληματικά τους ένστικτα.
Οι συμμορίες του γνωστού Πέτρου Κωνσταντίνου (αυτόν που δεν έχει ακόμη καλέσει ο εισαγγελέας για την παρουσία του κοντά στη φλεγόμενη MARFIN) μέσα από τη ρυπαρή ιστοσελίδα τους γράφουν σχετικά με την ταινία: “Ακόμη και το κονσερβοκούτι όμως γίνεται αναγκαίο επειδή δεν υπάρχουν σφαίρες. Όταν οι αντάρτες γδύνουν τους Χωροφύλακες, το κάνουν πρώτα και κύρια γιατί χρειάζονται τα ρούχα. Δεν θα έπρεπε να ανησυχεί ο Ριζοσπάστης ότι θα τρομάξει ο κόσμος. Καλύτερα ας αφήσουμε να τρομάζει το Βήμα και να εξασφαλίσουμε ότι αυτή τη φορά δεν θα έχουμε Βάρκιζες, και θα εξαφανίσουμε τις φασιστικές συμμορίες προτού γίνουν κράτος εν κράτει”.
Το να είναι κάποιος συνειδητά υποστηρικτής εγκληματικών πράξεων όπως ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΟΙ, ΒΙΑΙΟΠΡΑΓΙΕΣ, ΕΜΠΡΗΣΜΟΙ αποτελεί κάτι το συνηθισμένο, ιδιαίτερα όσον αφορά το χώρο των μαρξιστικών συμμοριών.
Η στυγνή ομολογία όμως των ανωτέρω κομμουνιστοσυμμοριτών του ΚΕΕΡΦΑ για “αναγκαίες” ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΕΣ και “εξαφάνιση” ανθρώπων, συνιστά χαρακτηριστική περίπτωση ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ, η οποία (αυτή και οι πολλές παρεμφερείς του χώρου) με την ανοχή ή ακόμη και την ΑΡΩΓΗ του διεφθαρμένου και ανθελληνικού μεταπολιτευτικού καθεστώτος, διαποτίζει με το μαρξιστικό της δηλητήριο την κοινωνία και αποτελεί τη “μήτρα” από την οποία “γεννήθηκαν” ένας μεγάλος αριθμός ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ-ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΩΝ.
Όσο κι αν η αριστερή προπαγάνδα επιχειρεί την ανασκευή της ιστορίας, όσο κι αν οι οπαδοί αυτής της παράταξης, συνώνυμης της ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ και του ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ, αυτοπαρουσιάζονται ως “θύματα”, τα κτηνώδη και απάνθρωπα ένστικτα που τους έχει ενσταλάξει η “ιδεολογία” τους, η λαγνεία των κονσερβοκουτιών και των εθνοκαθάρσεων που ομολογούν όπως ανωτέρω κάποιοι φανατικοί μισάνθρωποι, ξεσκεπάζουν τελείως το “προοδευτικό” προσωπείο τους.
Στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι απαραίτητη η επίκληση ιστορικών στοιχείων και η επιστράτευση ατράνταχτων επιχειρημάτων, ώστε να αποδείξουμε το… αυταπόδεικτο, την έκνομη και εγκληματική φύση της προδοτικής παράταξης της αριστεράς.
Θα ανέμενε κανείς την αυτόφωρη δίωξη παρόμοιων δημόσιων δηλώσεων και τοποθετήσεων, αυτό όμως (το αδίκημα γνώμης) ισχύει βλέπετε μόνο εάν είσαι Εθνικιστής, οι εγκληματικές συμμορίες της αριστεράς στη χώρα μας τυγχάνουν ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΟΥΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΣΥΛΙΑΣ.
Εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας, ξεσκεπάζοντας συνεχώς τόσο τους αιμοδιψείς νοσταλγούς του Στάλιν, όσο και τους προδότες νεοφιλελεύθερους συνεργάτες τους, που συνεχώς τους κάνουν πλάτες.
Ο καιρός γαρ εγγύς!