Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις ετοιμάζονται για τον “δεύτερο γύρο” όχι μόνο στην Α.Μεσόγειο αλλά και στο Αιγαίο: Η εικόνα που έχουν αυτή την στιγμή τα ελληνικά επιτελεία, αλλά και χώρες οι οποίες παρακολουθούν πολύ προσεκτικά τις τουρκικές κινήσεις, διαβλέπουν προετοιμασίες για μακρά περίοδο έντασης.
Το πλέον ανησυχητικό: Ετοιμάζουν κίνηση αντιπερισπασμού (;) στην περιοχή μεταξύ Μεγίστης και Ρόδου. Εκεί θα παιχθεί ακόμα μεγαλύτερο στρατηγικό παίγνιο από αυτό που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή την στιγμή νότια της Κύπρου. Πότε και με ποιο τρόπο;
Αλλες πηγές αναφέρουν ότι μπορεί αυτό να συμβεί και πριν τις 31 Δεκεμβρίου οπότε και ολοκληρώνεται τυπικά η κίνηση του Barbaros νότια της Κύπρου, με άλλο πλοίο, άλλοι εκτιμούν ότι“Θα περιμένουν το “Barbaros” που είναι το μοναδικό που θα κάνει σοβαρή έρευνα”. Η Turkish Petroleum International Company (TPIC), θυγατρική της κρατικής ΤΡΑΟ, ανακοίωσε ότι“θα διενεργήσει έρευνες υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο” και όπως αναφέρουν πηγές από το τουρκικό υπουργείο ενέργειας “η εταιρεία υπέβαλε αίτημα επέκτασης των αδειών της στις αρμόδιες αρχές της χώρας”, αλλά αυτό είναι το καθαρά τυπικό μέρος.
Οι έρευνες θα γίνουν σε μεγάλο ποσοστό τους επί των περιοχών της ελληνικής υφαλοκρηπίδας με τον γνωστό τρόπο: Συνοδεία πολεμικών πλοίων. Ηδη ο ναύσταθμος Ακσαζ ενισχύεται καθημερινά με μεγάλο απόθεμα σε ναυτικά όπλα και καύσιμα για να συποστηριχθεί ο τουρκικός Στόλος που θα συνορεύει το ή τα ερευνητικά πλοία..
Οι περιοχές που επικεντρώνεται η έρευνα φτάνουν μέχρι την Κάρπαθο, ενώ και στο βόρειο Αιγαίο θα υπάρξει πρόβλημα, αν επιχειρηθεί προσέγγιση στο πλούσιο – σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις – κοίτασμα του Μπάμπουρα. Καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος ανατολικά της Κρήτης αυτού που η Ελλάδα, φιλοδοξεί να χαρακτηρίσει ως ΑΟΖ, την οποία βέβαια δεν αποδέχεται η Άγκυρα καθώς θεωρεί ότι το σύμπλεγμα των νησιών της Μεγίστης δεν συνιστά δικαίωμα ΑΟΖ κατά μία ερμηνεία που μόνο οι Τούρκοι θα μπορούσαν να δώσουν.
Όπως φαίνεται στο σχετικό χάρτη εκτός από τις περιοχές των πεδίων της κυπριακής ΑΟΖ που επικαλύπτονται από τις τουρκικές επιδιώξεις (1,2,3,4,5,6, και μέρος του 7) οι έρευνες της Τουρκίας θα επεκταθούν και προς δυτικά περνώντας από τη Μεγίστη (Καστελόριζο) και φτάνοντας σχεδόν στα όρια Ρόδου και Καρπάθου(!) καταπατώντας την ελληνική υφαλοκρηπίδα (βλέπε χάρτη). Η απόφαση της Άγκυρας να ρίξει την “μεγάλη ζαριά” βέβαια δεν είναι άσχετη ούτε με αυτό που οι ίδιοι θεωρούν ως “παράθυρο ευκαιρίας” λόγω της (θεωρούμενης από τους Τούρκους) αδυναμίας των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων να παρατάξουν επί μακρό χρόνο ισχυρή και κατάλληλη αεροναυτική δύναμη στην Α.Μεσόγειο, ούτε με την συγκυρία στην ευρύτερη περιοχή.
Με ένα στόλο που υπερέχει από 4:1 στα υποβρύχια που μπορεί να παρατάξει άμεσα το κάθε Ναυτικό, 2:1 στις παρατακτέες φρεγάτες, με μηδενική παρουσία κορβετών έναντι των 6 τουρκικών, με απόλυτη υπεροχή σε αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας (από ελληνικής πλευράς δεν υφίσταται ούτε ένα!) “Ποιος θα μας σταματήσει;” μοιάζουν να λένε και θα φανεί στην πράξη, πολύ σύντομα η απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Πολύ σύντομα θα πρέπει να αποφασίσουμε αν θα υπεραπιστούμε ή θα παραχωρήσουμε de facto…
Και φυσικά υπάρχει και η τρίτη “καυτή” περιοχή: Μεταξύ των ελληνικών νησιών και της Χαλκιδικής στο βόρειο Αιγαίο, πολύ μακριά από τα τουρκικά χωρικά ύδατα κα δυτικά του 25ου Μεσημβρινού! Για την ακρίβεια δίνουν ως περιοχή ερευνών την θαλάσσια περιοχή που βρίσκεται ανατολικά της Χαλκιδικής, δυτικά της Σαμοθράκης και νότια της Θάσου, ακριβώς επάνω στα πετρελαιοφόρα κοιτάσματα και πιο ειδικά στην περιοχή του ακρωτηρίου Μπάμπουρας, αντικείμενο της κρίσης του 1987!
Από τις πρώτες έρευνες στις αρχές της δεκαετίας του ’70 φαίνεται ότι στην περιοχή το κοίτασμα είναι «καθαρό» από θειάφι. Σύμφωνα με την έρευνα αυτή το συγκεκριμένο κοίτασμα προσφέρεται για μια παραγωγή που μπορεί να φτάσει και τα 200.000 βαρέλια ημερησίως. 10 ναυτικά μίλια από το Ακρωτήριο Μπάμπουρας της Θάσου, υπάρχει ένα τεράστιο κοίτασμα πετρελαίου, άμεσα αξιοποιήσιμο, σε μικρό βάθος από την επιφάνεια και με κόστος εξόρυξης ίσο με αυτό των πηγαδιών που υπάρχουν στη Σ. Αραβία!
Το κόστος εξόρυξης στη Σ. Αραβία ήταν 5 δολάρια το βαρέλι και η μελέτη καταδείκνυε ότι στην θαλάσσια περιοχή του Μπάμπουρα το κόστος ήταν μόλις 4,8 δολάρια /βαρέλι γεγονός που την καθιστούσε ισότιμη με μια οποιαδήποτε εξόρυξη σε χερσαίο έδαφος. Αντίθετα, οι εξορύξεις σε θαλάσσιες περιοχές είναι πάντοτε ακριβότερες όπως αυτές για παράδειγμα του πετρελαίου Μπρέντ. Στον Μπάμππυρα, το κοίτασμα ήταν «καθαρό» από θειάφι, γεγονός που έκανε την εκμετάλλευσή του πιο ελκυστική. Σύμφωνα με την έρευνα αυτή το συγκεκριμένο κοίτασμα προσφερόταν για μια παραγωγή που μπορούσε να φτάσει και τα 200.000 βαρέλια ημερησίως.
Στον διπλωματικό πυρετό που ακολούθησε οι ευρωπαίοι είχαν αρχίσει να δείχνουν έντονο ενδιαφέρον για την Ελληνική συμμετοχή στην ΕΟΚ αφού προσδοκούσε από την Ελλάδα πολλά στον τομέα της Ενεργειακής Πολιτικής. Μετά την συνάντηση με το Ρ.Τ.Ερντογάν ο Δ.Αβραμόπουλος ενημέρωσε τον Α.Σαμαρά και τον Ε.Βενιζέλο για τις διαθέσεις του Ρ.Τ.Ερντογάν…
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/deutero-sok-apo-thn-agkura-ereunes-kai-tourkikos-stolos-metaju-megisths-kai#ixzz3IfDG47Cx