Σύγχρονο φαινόμενο αποτελεί η καλπάζουσα ανδρική τρυφηλότης αντί του ηρωισμού και της εθνικής αξιοπρέπειας, το σημείο των καιρών στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Απόδειξη η “επιδημία των ασπασμών” μεταξύ αντρών για ανούσιες αφορμές, αντί της χειραψίας ή του κτυπήματος στον ώμο, η προσφώνηση “φιλάκια” αντί του “χαίρετε και ευδαιμονείτε”. Κατ’ επέκταση οι αρσενικοί Έλληνες μετετράπησαν σε ικέτες της ειρήνης με οποιοδήποτε τίμημα, ίδιον των γυναικών και της θηλυκής φύσης. Καταντήσαμε να δεχόμαστε τον εξευτελισμό από τους εχθρούς μας και κυρίως από τους επιθετικούς γείτονες γύρω-γύρω από τα σύνορά μας. Η αποχαύνωση ξεπερνά τα όρια της λογικής, αφού αδιαφορούμε για τις ολοένα αυξανόμενες στρατιωτικές και διπλωματικές προκλήσεις, πεπεισμένοι πως δεν γίνεται πλέον πόλεμος με όπλα όπως παλαιότερα! Το “παλαιότερα” ασφαλώς είναι σχετικό, αφού οι περισσότεροι αναφέρονται στο έπος του 1940. Ουσιαστικά τότε ήταν η τελευταία φορά που πολέμησε ο Έλληνας ή η τελευταία φορά που του επετράπη να πιάσει το όπλο στα χέρια του και να υπερασπιστεί την πατρίδα, ουσιαστικά την ύπαρξή του, την οικογένεια και την τιμή του. Ο πολίτης – οπλίτης, ο έφεδρος στρατιώτης ζει πλέον μόνο στην ταινιοθήκη του σαλονιού μας. Ο φρικτός πόλεμος που συνταράσσει την Συρία και την Παλαιστίνη στην λεκάνη της Μεσογείου “κείται πολύ μακράν” για να μας ανησυχεί. Τους επιθετικούς Τούρκους που διεκδικούν τα πάντα και μας ταπεινώνουν συστηματικά για πολλά χρόνια, την τελευταία στιγμή “θα τους βάλουν στην θέση τους οι σύμμαχοί μας στον ΝΑΤΟ και θα κάτσουν στα αυγά τους”.
Έκτοτε και μετά το τέλος του εμφυλίου ή συμμοριτοπολέμου , ο Ελληνικός στρατός βρίσκεται σε “εκπαιδευτική ετοιμότητα” που μοιάζει περισσότερο με καταστολή – ύπνωση, παρά με την ζωτική ετοιμότητα ενός υγιούς οργανισμού. Δυστυχώς ο Ελληνικός στρατός πορεύεται παράλληλα με την ελληνική παιδεία η οποία συστηματικά απονευρώθηκε. Ακόμα και στην τραγωδία της Κύπρου το 1974 δεν επετράπη στους Ελλαδίτες να πολεμήσουν. Είναι γνωστό σε όλους πως η επιστράτευση που έγινε θύμιζε περισσότερο επιθεώρηση του Δελφινάριου, παρά πολεμικό σάλπισμα, με δεδομένο ότι προδόθηκε αφενός από πολιτικούς αλλά δυστυχώς και από στρατιωτικούς. Η ιστορία όμως έχει δείξει πως μόνο με τον πόλεμο δηλαδή την δύναμη των όπλων σε συνδυασμό με επωφελείς συμμαχίες μπορείς να μεγαλώσεις μία χώρα. Ή τουλάχιστον να διεκδικήσεις τα εδάφη που αποκόπηκαν βίαια και άδικα από τον εθνικό σου κορμό, προκαλώντας προσφυγικό κύμα και ανθρώπινο πόνο. Οποιαδήποτε άλλη μορφή δράσης ή εθνικού αγώνα, οικονομική ή διπλωματική μπορεί στην καλύτερη περίπτωση να διατηρήσει τα υφιστάμενα σύνορα και δυστυχώς μόνο προσωρινά. Η ιστορία διδάσκει πως όποτε η Ελλάς εμπιστεύθηκε τις μεγάλες δυνάμεις να διεκπεραιώσουν για λογαριασμό της τις εδαφικές της διεκδικήσεις αυτό αποδείχτηκε καταστροφικό. Το δόγμα του Καραμανλή “ανήκομεν εις την δύσιν…” συμπληρώνεται εύστοχα “…που μας πηδάει παρά φύσιν”! Είναι αυτονόητο πως ο επαίτης δεν μπορεί να απαιτεί, ο γονυπετής δεν τρομάζει κανέναν και φυσικά δεν διεκδικεί τίποτε με αξιώσεις, ακόμη και όταν η έκβαση του πολέμου τον κατατάξει στους νικητές. Τα γεωστρατηγικά προτεκτοράτα δεν νοούνται ανεξάρτητα κράτη, όσο και αν προσπαθούν οι πολιτικοί μας ταγοί να μας πείσουν για το αντίθετο.
Ρωτήστε την σύζυγό σας ή την μητέρα σας, αλλά ακόμα και τον φίλο ή γείτονά σας που πάντοτε θεωρούσατε υπεράνω υποψίας αρσενικό, εργατικό και μαχητικό άτομο χρήσιμο στην κοινωνία: Είσαι έτοιμος για το ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τους Τούρκους;
Η απάντηση που θα λάβετε μάλλον θα μοιάζει ως εξής: Δεν είμαι τρελός να εγκαταλείψω την οικογένειά μου για να πολεμήσω στα σύνορα, να παρατήσω την δουλειά μου για να πάω να σκοτωθώ!
Λες και η υπεράσπιση της πατρίδας σημαίνει κάτι εξωτικό, ουτοπικό και ανεδαφικό (τυχαία έχει επικρατήσει αυτός ο όρος;).
Λες και η πατρίδα δεν εμπεριέχει τα υποσύνολα της οικογένειας και της εργασίας, της οικονομικής επιχείρησης.
Λες και με τον πόλεμο δεν διαφυλάττεται η διαιώνιση της φυλής και η οικονομική ευημερία του παρόντος και του μέλλοντος.
Το ελλαδικό κράτος αντικατέστησε την αξιοπρέπεια των Ελλήνων ανδρών με τον φόβο, την τιμή με την δειλία, τον ηρωισμό με την τρυφηλότητα. Αυτό αποτελεί ένα πραγματικό κατόρθωμα αν αναλογιστεί κανείς την πληθώρα των ηρωικών διδαχών που αφθονούν στην ελληνική ιστορία.
Νίκος Β
Ο Ψαρράς είχε προαναγγείλει τις διώξεις εναντίον της Χρυσής Αυγής – Μούγκα μετά τις αποκαλύψεις
Πρόκειται για δίλλημα-σοφιστεία, διότι καμιά από τις δύο αυτές καταστάσεις δεν κρατάει για πάντα, απλά εναλλάσσονται στο προσκήνιο. Άρα το πραγματικό δίλλημα είναι το εξής: πόλεμο τώρα και ειρήνη στο μέλλον ή ειρήνη τώρα και πόλεμο μελλοντικά. Με άλλα λόγια: να ξεκαθαρίσει η δική μας γενιά την κόντρα με τους Τούρκους; ή να αφήσουμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας να βγάλουν εκείνα το φίδι απ’ την τρύπα; Νομίζω ότι όποιος διαθέτει τον ελάχιστο αυτοσεβασμό και αίσθηση του καθήκοντος απέναντι στην Ιστορία μας και τους Ήρωές μας, περιμένει να έχει αυτός την Τιμή να στείλει στον αγύριστο τους μογγόλους. ΑΜ ΕΠΟΣ ΑΜ ΕΡΓΟΝ ΜΗΧΑΝΙΚΟ
ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΓΕΦΥΡΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΒΡΟ ΠΟΤΑΜΟ
Α. Β. Χ.
Τουρκικά μαχητικά καταδίωξαν αεροσκάφος της πολιτικής αεροπορίας εντός του Εθνικού εναέριου χώρου
Είναι τουλάχιστον τραγελαφικό να ακούς για συνάντηση “γιγάντων” Βενιζέλου και Παπούλια με θέμα τα Εθνικά μας ζητήματα. Δηλαδή διαπραγματεύονται Πατρίδα και Έθνος ο” γνωστός” και μη εξαιρετέος Βενιζέλος-Τούρκογλου με τον επίσης γνωστό Πατριδολάγνο αντάρτη από τα δεκατρία του, Πρόεδρο Παπούλια! “Μεγάλες” οι κουβέντες τους και ακόμα μεγαλύτερες οι γκάφες τους που αν συνεχίσουν έτσι σίγουρα τα Εθνικά μας θέματα θα “λυθούν” στο άψε σβήσε, σε βάρος μας ασφαλώς. Εν συνεχεία αφού φροντίζουν όλα τα καθεστωτικά ΜΜΕ να μας τονίζουν το σοβαρό της υπόθεσης με τους Τούρκους πήγαινε και έλα στον Σαρωνικό, εξ ίσου τονίζουν και την αξία που θα έχει μια σύμπνοια όλων των Πολιτικών Κομμάτων της χώρας! Και όταν λένε όλων εννοούνε ΝΔ/Πασόκ (που βγαίνει δεν βγαίνει σε νέα βουλή!) και φυσικά Σύριζα. Άντε για διακόσμηση ΔΗΜΑΡ και ΑΝΕΛ (που “χάνονται” στο βάθος των Πολιτικών αναμνήσεων μας πιά!!). Ακάθεκτα όλα αυτά τα ξενόδουλα Πολιτικά φερέφωνα συνεχίζουν να μην υπολογίζουν καν στο Πολιτικό Σκηνικό την ύπαρξη του τρίτου πολιτικού κόμματος όπως είναι η Χρυσή Αυγή. Ούτε σε τόσο δύσκολες στιγμές που από ότι λένε..κρίνεται η ανεξαρτησία της χώρας. Που το πάνε αλήθεια όλοι αυτοί οι δήθεν “πατριώτες” πολιτικοί μας έχοντας φυλακίσει την μοναδική δύναμη που θα μπορούσε να μιλήσει για υπεράσπιση Πίστης,Πατρίδας και Ιδανικών και που αυτή είναι μόνο η Χρυσή Αυγή; Πόσο ψεύτικοι αλήθεια φαίνονται τώρα που “αναμασάνε” αυτά που η Χρυσή Αυγή χρόνια τώρα υποστηρίζει ως Εθνικά Θέματα που μάλιστα έχρηζαν άμεσης λύσης; Με τι σθένος είναι αυτοί σε θέση να δώσουν τον δίκαιο αγώνα υπέρ Πατρίδας και Ελευθερίας; Δυστυχώς “μπάζει” από παντού το καράβι τους και όπως είναι να το πάρουν να φύγουν μήπως και προλάβουμε να σώσουμε κάτι.
Α.Κ.
Ομολογία Προβόπουλου: Ήμασταν έτοιμοι, ΝΔ και τραπεζίτες, να κλειδώσουμε τα ΑΤΜ – ΒΙΝΤΕΟ
Με αφορμή το ενδιαφέρον αναδημοσιευμένο άρθρο για την αύξηση των ψυχικών διαταραχών στην ελληνική κοινωνία μετά την έλευση των μνημονίων, θα ήθελα να μοιραστώ μια λίγο διαφορετική γνώμη, oτι δηλαδή οι ψυχικές διαταραχές ΔΕΝ δημιουργήθηκαν λόγω μνημονίων και οικονομικής στενότητος, αλλά προϋπήρχαν ώς απόρροια μακρόχρονων διεργασιών, τα αποτελέσματα των οποίων εκδηλώνονται τώρα με αυξημένη συχνότητα. Ασφαλώς, το πως απο τη διαπίστωση μπορεί να προταθεί λύση είναι το ουσιώδες ζήτημα το οποίο δεν αναπτύσσεται εδώ αφού για να λυθεί ένα τόσο εκτεταμένο πρόβλημα οφείλει να προσδιοριστεί.
Όταν λοιπόν μερικοί άνθρωποι επιλέγουν την αυτοκτονία πχ λόγω χρεών, σημαίνει ότι επί τη βάσει του συστήματος αξιών που πορεύονται, η έλλειψη χρήματος, πλούτου, αγαθών, κλπ σημαίνει αυτομάτως αδιέξοδο, και μάλιστα τέτοιο που -σκεφθείτε- ο τερματισμός της ίδιας της ζωής τους μοιάζει λογική συνέπεια την οποία και εκπληρώνουν. Πολλοί δε μπορεί να αφήσουν πίσω τους ολόκληρες οικογένειες με ορφανά ή ηλικιωμένους . Σκεφθείτε όταν αυτό συμβαίνει για μερικές χιλιάδες ατόμων, τι μπορεί να σημαίνει, και κατ’ επέκτασιν αναλογιστείτε επίσης τον περίγυρο (άμεσο και ευρύτερο) των χιλιάδων αυτών ατόμων, που στάθηκαν όλα αυτά τα χρόνια είτε αδιάφοροι και εν πάσει περιπτώσει αρκετά λίγοι ώστε να αντιληφθούν -και να αποτρέψουν φυσικά- τα άτομα αυτά από αυτή την αδιέξοδη κοσμοθεώρηση. Ο καταθλιπτικός, ο αυτόχειρας, ο ψυχωσικός ή νευρωσικός κλπ ένεκαχρεών σημαίνει apriori άτομο του “όσο έχω λεφτά όλα είν’ καλά”. Και από την πλευρά του κοινωνικού ιστού, επίσης ότι “όσο έχουμε (και έχεις) λεφτά, όλα είν’ καλά”. Και βέβαια επειδή κανείς δεν δύναται “δυσί κυρίοις δουλεύειν”, αυτό το “καλά” είναι ψεύτικο με όλες τις συνέπειες για όλους. Δηλαδή αν αύριο ένας “”μεγάλος ευεργέτης”” μας χάριζε τα χρέη και διπλασίαζε τους μισθούς και τις συντάξεις και σταματούσαν οι αυτοκτονίες θα γινόμαστε υγιή άτομα και υγιής κοινωνία;
Το αντίθετο, θα επιστρέφαμε ταχύτατα στα επίπεδα της μεταπολιτευτικής ψευδοευμάρειας με το κερασάκι του “2004”. Και εν τω μεταξύ θα επέστρεφαν όλες οι παράπλευρες δραστηριότητες που κρατούν μια κοινωνία υπνωτισμένη και σάπια. Τεμπελιά, χαϊλίκια, ναρκωτικά, εκτρώσεις, κατανάλωση και απαιτήσεις σε πρότυπα ηνωμένων πολιτειών, άχρηστες σπουδές, σκυλάδικα και εκφυλισμένη “τέχνη” και κουλτούρα να φύγουμε και βέβαια ένας άμετρος εγωϊσμός γιατί “εμείς είμαστε Έλληνες πως να το κάνουμε” Και όλα-φυσικά- τάχα μου για το καλό των νέων: “βρε να έχουν μια εξασφάλιση τα παιδιά”, λες και οι νέοι δεν είναι φτιαγμένοι ακριβώς για να ορμάνε στην αβεβαιότητα και να διαμορφώνουν το μέλλον. Αρκετά όμως από τα οποία παιδιά προς το παρόν ορμάνε και διαμορφώνουν πληθώρα καφέ-μπαρ ενόσω ετοιμάζονται για “να έχουν ένα χαρτί βρε αδερφέ”. Καταντάνε όμως δυστυχισμένα άτομα με ειδικές ανάγκες με όραμα μια θέση στο άσυλο του δημοσίου. “φίλε χρήμα να υπάρχει και όλα είναι καλά” και “η φτώχεια φέρνει γκρίνια”. Και άσε το “φιλοκαλούμεν μετ ευτελείας” των προγόνων μας να πάει περίπατο.
Θα μπορούσα να συνεχίσω με πολλά παραδείγματα από την καθημερινή ζωή όλων, μικρών και μεγάλων, με περισσότερη η λιγότερη σημασία. Όμως ο στόχος δεν είναι διατύπωση επάλληλων διαπιστώσεων, ούτε η απόδοση ευθυνών, καθώς πλησιάζοντας τον πυρήνα του προβλήματος φαίνεται νομίζω ότι για τις αυτοκτονίες και τα αδιέξοδα και τις ψυχασθένειες τελικά ευθύνεται σε κάποιο βαθμό ο καθένας από εμάς ακόμα και ακούσια, άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο. Αυτός είναι ο πυρήνας του προβλήματος της “νεο-ελληνικής κοινωνίας” του ψευτοροωμεϊκου.
Είναι ένα νόμισμα (sic) που μας πέταξαν και δυστυχώς το κρατήσαμε. Στη μια του όψη αποτυπώνεται το θηρίο και τα σύμβολα και οι εικόνες της δυτικής παρακμής, και στην άλλη η ίδια απάτη και το δηλητήριο και το ψέμα του μαρξισμού.
Γ.
Με επικοινωνιακά τεχνάσματα προσπαθεί να παραμείνει στην εξουσία ο καταρρέων Σαμαράς – ΒΙΝΤΕΟ
Η ψευτοπροοδευτική ηθοποιός Μαρία Καβογιάννη αυτή που έπαιζε σε όλα τα σήριαλ και σε όλες τις διαφημίσεις την σκοτεινή περίοδο της κυβέρνησης Σημίτη, μέσα από την εκπομπή του Σρόιτερ “ΑΥΤΟΨΙΑ” του συστημικού ΑΛΦΑ εξαπέλυσε χυδαία επίθεση στην Χρυσή Αυγή. Αφού δήλωσε ότι οι περισσότεροι φίλοι της είναι ομοφυλόφιλοι δήλωσε ότι η άνοδος της Χρυσής Αυγής συνοδεύεται με επιθέσεις προς αυτούς. Είναι ένα τεράστιο ψέμα, όπως και ένα περιστατικό στην πλατεία Βαρνάβα στο Παγκράτι, όπου ένα ζευγάρι γκέι δέχτηκε επίθεση που δεν αποδείχτηκε από πουθενά η συμμετοχή μελών της Χρυσής Αυγής. Σε κάποιες επιθέσεις προς ομοφυλόφιλους τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υπό την προστασία του το μόνο κριτήριο για να κατηγορήσουν την Χρυσή Αυγή ήταν ότι αυτοί που επιτέθηκαν φορούσαν απλά μαύρες μπλούζες. Έχουν εφεύρει τον όρο “ΟΜΟΦΟΒΙΑ” οι ψευτοκουλτουριάρηδες ηθοποιοί και ΜΜΕ για να καλύψουν τις αυτοκτονίες, την πείνα και την φυγή των Ελλήνων στο εξωτερικό. Είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει λευκά κελιά και πολιτικούς κρατουμένους. Μία ακόμα επιχείρηση λάσπη κατά της Χρυσής Αυγής που θα αποδειχτεί φτηνή σκευωρία.
Ι.Π.
Ελένη Ζαρούλια στην εφημερίδα “Ακρόπολη”: Σαθρά και αίολα τα πειστήρια εναντίον μου!
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/h-fwnh-tou-laou-mhnumata-epistoles-pempth-13-noembriou-2014#ixzz3IwEsGu00