Οι διεθνείς τοκογλύφοι ενδιαφέρονται ξεκάθαρα για την αύξηση των κερδών τους και δεν δίνουν την εντύπωση ότι θέλουν να συμμετέχουν σε πολιτικά παιχνίδια τα οποία θα διευκολύνουν την κυβέρνηση, εμφανίζοντας αυτήν ως «καλή» της υπόθεσης που δίνει μάχες με τους «κακούς» εκπροσώπους των δανειστών.
Με απλά λόγια, απ’ ότι φαίνεται, η τρόικα δείχνει να παύει να προσφέρει χείρα βοηθείας στους Σαμαρά- Βενιζέλο, τους οποίους θεωρεί ως οριστικά τελειωμένους με συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης. Δείχνουν διατεθειμένοι να μην αφήσουν τίποτα να πέσει κάτω. Σκέφτονται ότι σε ένα ενδεχόμενο κλίμα «χαλάρωσης» της κυβέρνησης δεν θα προωθηθούν οι συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις. Γι’ αυτό ίσως να μην θέλουν να κλείσουν συμφωνία με την σημερινή υπό προθεσμία κυβέρνηση, την οποία δεν υπολογίζουν και της φέρονται υπεροπτικά.
Από την άλλη, όμως, θα μπορούσαν να κλείσουν με τους Σαμαρά- Βενιζέλο τις περισσότερες από τις εκκρεμότητες, ώστε να ξαλαφρώσουν από το βάρος μιας άμεσης συμφωνίας την επόμενη κυβέρνηση (του ΣΥΡΙΖΑ), δίνοντας έτσι τη δυνατότητα να περάσει ένα χρονικό διάστημα με τις δικαιολογίες περί «αναδιαπραγμάτευσης», χωρίς από την μια να αθετεί τις υποχρεώσεις έναντι των δανειστών, αλλά και χωρίς από την άλλη να είναι αναγκασμένη να πάρει νέα μέτρα.
Γυρνώντας επί του παρόντος υπάρχουν τα τρία «αγκάθια» της κυβέρνησης, τα οποία μπορεί να έχει χαρακτηρίσει ως «κόκκινες γραμμές» αλλά όλοι γνωρίζουμε την ασυνέπεια που διέπει τους κυβερνώντες. Μιλάμε για το Ασφαλιστικό, το νέο μισθολόγιο και τις ομαδικές απολύσεις. Πέρα απ’ αυτά, όμως, υπάρχει και η διαφορά κυβέρνησης- τρόικας, ως προς το δημοσιονομικό κενό του 2015.
Αν δεν μηχανευτούν κάτι θα χρειαστεί να πάρουν και πάλι νέα φορομπηχτικά μέτρα. Αν δεν υπήρχε η προοπτική των πρόωρων εκλογών του Μαρτίου, αν δηλαδή είχαν βρεθεί οι 180 βουλευτές για την εκλογή του Προέδρου, τότε η μνημονιακή συγκυβέρνηση δεν θα ζοριζόταν και πολύ. Τώρα, όμως, το πρόβλημά της είναι διπλό. Από την μια ναυάγησε όλη η εκστρατεία που είχε πάρει την κωδική ονομασία «έξοδος από το Μνημόνιο», με αποτέλεσμα να συζητούν πλέον για «προληπτική γραμμή στήριξης» και νέο «πρόγραμμα», ενώ από την άλλη όπως θα ήταν μια συμφωνία αναδιαμόρφωσης του χρέους με επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής.
Οι «εταίροι πλήρους ευθύνης» Σαμαράς και Βενιζέλος είναι στριμωγμένοι στην γωνία του πολιτικού καναβάτσου όσο καμία άλλη μνημονιακή κυβέρνηση. Αντιλαμβάνονται ότι οι διεθνείς τοκογλύφοι τους αντιμετωπίζουν ως στυμμένες λεμονόκουπες και τους ζητούν να κάνουν στην ουσία πολιτικό χαρακίρι. Αν τυχόν αυτό οδηγήσει στην πιθανότητα μιας «ηρωικής εξόδου» με πρόωρες εκλογές πριν τον Μάρτιο δεν θα πρέπει να φανεί παράξενο.
Γιώργος Μάστορας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/strimwgmenoi-sth-gwnia-oi-samaras-benizelos.-ws-stummenes-lemonokoupes-tous#ixzz3J3PpZ9UI
