Είθισται η εκλογή προέδρου της δημοκρατίας να είναι μία προσπάθεια σύγκλισης των πολιτικών κομμάτων· αυτό, άλλωστε, ορίζεται και από το Σύνταγμα, το οποίο γι’ αυτό το λόγο θέτει ως ελάχιστο όριο τα 3/5 του συνόλου των 300 βουλευτών, ήτοι 180 βουλευτές.
Γι’ αυτό το λόγο, διαχρονικά, η κυβέρνηση πρότεινε ως υποψήφιο κάποιον από την αντίπαλη παράταξη. Κάπως έτσι εξελέγη πρόεδρος της δημοκρατίας ένας ακραιφνής πασόκος, όπως ο Κάρολος Παπούλιας, κάπως έτσι γινόταν έως και σήμερα.
Όλα τα ΜΜΕ θεωρούσαν από το πρωί λογικό ότι θα προταθεί κάποιο μη πολιτικό πρόσωπο ή τον Κουβέλη, μπας και πειστούν οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ για να ψηφίσουν ως πρόεδρο, τον πρόεδρο του 1%. Όμως τελικώς ο Σαμαράς οδηγήθηκε στην επιλογή του Σταύρου Δήμα, ο οποίος είναι μία καθαρά κομματική υποψηφιότητα, όντας αντιπρόεδρος της ΝΔ, μαζί με τον Αβραμόπουλο.
Αυτό δείχνει ότι ο Σαμαράς δεν ενδιαφέρεται καθόλου για την συγκέντρωση των 180 βουλευτών. Έχει καταλάβει ότι δεν πρόκειται να συμβεί σε καμία των περιπτώσεων και μάλιστα επικροτεί την ίδια του την πτώση. Ο Βενιζέλος έχει ήδη κατασταλάξει στο να γίνει αντιπρόεδρος (του 3%) στην επόμενη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ και ο Σαμαράς πολύ απλά θέλει να… ξεκουραστεί και να… ηρεμήσει.
Το μόνο που απομένει πλέον είναι να οριστεί και επισήμως η ώρα που ο Σαμαράς θα… σαλπάρει για άλλα «λιμάνια», αφήνοντας και την πρωθυπουργία και την προεδρεία του κόμματός του, όσο τουλάχιστον θα έχει απομείνει από την διακυβέρνησή του.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/epibebaiwthhke-h-leukh-petseta-o-stauros-dhmas-tha-einai-to-nauagio-tou-sam#ixzz3LPEDtroj