Οι δικαστές κατά την άσκηση των καθηκόντων τους υπόκεινται μόνο στο Σύνταγμα και στους νόμους και σε καμία περίπτωση δεν υποχρεούνται να συμμορφώνονται με διατάξεις που έχουν τεθεί κατά κατάλυση του Συντάγματος. (άρ. 87 παρ. 2 Συντάγματος), πόσο μάλλον να υπακούουν σε τελεφωνικές εντολές και υποδείξεις. Δεν θα αναφερθώ όμως στην ξεφτίλα ορισμένων δικαστικών της παράγκας αλλά στην απάθεια και στην σιωπή των υπολοίπων.
Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό. Αυτό δεν σημαίνει μόνον ότι όλες οι εξουσίες, νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική πηγάζουν από τον λαό ως πηγή νομιποίησής τους με έναν οργανωμένο και θεσμικό τρόπο, αλλά και ότι δεν μπορεί να σταθεί καμία εξουσία εάν δεν έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία. Είναι αυτό που έλεγαν οι μονάρχες «ισχύς μου η αγάπη του λαού». Για να έχει εξουσία ουσίας ένας θεσμός πρέπει να έχει την αγάπη του λαού. Πρέπει ο λαός να του έχει εμπιστοσύνη. Η εμπιστοσύνη μεταξύ λαού και θεσμών όπως ακριβώς και η εμπιστοσύνη μεταξύ των ανθρώπων δεν δημιουργείται από την μία μέρα στην άλλη. Ούτε και αποδομείται από την μία μέρα στην άλλη.
Σήμερα λόγω του διαδικτύου υπάρχει άμεση πρόσβαση στην πληροφορία. Οι ειδήσεις δύσκολα θάβονται. Οι κινήσεις της δικαιοσύνης είναι ορατές, οι αποφάσεις της επίσης. Παλαιότερα ένας θεσμός μπορούσε εύκολα να προβεί σε μία ψιμυθίωση της εικόνας τουֹ η επιστήμη της προβολής, μπορούσε να δράσει πολύ πιο εύκολα. Η διακίνηση της πληροφορίας όμως έβγαλε τα παραπετάσματα που κρατούσαν απομωνομένους τους θεσμούς από την κοινωνία. Τώρα ο κόσμος βλέπει και το παρασκήνιο.
Ο λαός γνωρίζει ότι για 35 χρόνια η δικαιοσύνη δεν έβλεπε σκάνδαλα, έμαθε επίσης ότι η δικαιοσύνη ξέρει το οπλοστάσιο της Χρυσής Αυγής. Ο λαός είδε το βίντεο Μπαλτάκου και το μόνον που είδε από την δικαιοσύνη είναι να απαγορευέται το παίξιμο μαγνητοταινιών που αποκαλύπτουν την κατάλυση του πολιτεύματος και να παραπέμπεται αυτός που αποκάλυψε την κατάλυση του πολτιτεύματος!
Ήρθε τώρα και το χυδαίο ηχητικό ντοκουμέντο του Σαμαρά.
Οι έντιμοι δικαστές ποιούν την νήσσαν, καταδικάζουν όμως τους πολίτες για εγκλήματα επειδή ήξεραν αλλά δεν μιλούσαν. Με την στάση τους αυτή, άθελά τους αποδομείται η γνώμη των πολιτών για το λειτούργημά τους, λειτούργημα και θεάρεστο και απαραίτητο. Χωρίς όμως την θετική γνώμη των πολιτών για έναν θεσμό ο θεσμός αυτός καταρρέει. Όταν καταρρεύσει ένας θεσμός αυτό που προσπαθεί να πράξει ο πολιτης είνια να προσπαθήσει να συνδιαλλαγεί μαζί του, «η δουλεία μου να γίνει» που λέει ο λαός.
Όμως όπως ένας διαιτητής δεν μπορεί να σταθεί σε ένα γήπεδο εάν οι παίχτες τον θεωρούν πουλημένο, έτσι και σε μία κοινωνία δεν μπορούν να σταθούν οι δικαστές εάν ο κόσμος του θεωρεί συνδιαλλασσόμενους, έστω και εάν δεν ισχύει. Το τελευταίο ηχητικό ντοκουμέντο όμως εξηγεί γιατί έχει ο ελληνικός λαός την γνώμη που έχει για την ελληνική δικαιοσύνη, που σύμφωνα με έρευνα μεγάλης δημοσκοπικής εταιρείας το 2010 το 56% δεν εμπιστεύονταν τον θεσμό της δικαιοσύνης εν αντιθέσει με το 31% που την εμπιστεύονταν. Όταν διάβασα την έρευνα παραξενεύτητα. Τώρα μετά το βίντεο Μπαλτάκου και το ηχητικό του “Παναθηναϊκάκια” καθόλου.
Απόστολος Τζαρός
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/oles-oi-ejousies-phgazoun-apo-ton-lao-ar.-3-suntagmatos#ixzz3MCLhpoXi