Ρίχνοντας μια προσεκτική ματιά στα λεγόμενα του ίδιου του Σαμαρά, θα διαπιστώσουμε τι πραγματικά τον νοιάζει γύρω από τις επερχόμενες εκλογές. «Συμμερίζομαι την αγωνία κάθε Έλληνα και είμαι εδώ, για να εγγυηθώ την ασφαλή πορεία της Χώρας. Το έργο μας από την αρχή ήταν πολύ δύσκολο, φτάσαμε πολύ κοντά στην οριστική έξοδο από την κρίση. Είμαι εδώ για να εγγυηθώ ότι η Χώρα θα φτάσει στο λιμάνι της ασφάλειας και της σταθερότητας. Χωρίς να κινδυνεύσουν οι θυσίες που έγιναν μέχρι σήμερα, ούτε και η ανάκαμψη που ήδη έχει αρχίσει. Είμαι εδώ για να μην επιτρέψουμε σε κανένα να θέσει σε κίνδυνο ή σε αμφισβήτηση τη θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη».
Τα όσα προηγήθηκαν αποτελούν δηλώσεις του Σαμαρά μετά το πατατράκ της τρίτης (και φαρμακερής) άκαρπης ψηφοφορίας για εκλογή ΠτΔ. Ο παρατηρητικός αναγνώστης αυτών των δηλώσεων του Σαμαρά θα διαπιστώσει ότι μέσα σ’ ένα τόσο μικρό σε έκταση περιεχόμενο χρησιμοποιείται τρεις (!) φορές η έκφραση «είμαι εδώ». Γνωρίζοντας την αναπόφευκτη ήττα που θα έλθει στις 25 Ιανουαρίου, με αποτέλεσμα να στριμωχτεί στην γωνία από τους εσωκομματικούς αντιπάλους που περιμένουν να τον κατασπαράξουν, το συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι τα λεγόμενα του Σαμαρά δεν απευθύνονταν στους ψηφοφόρους αλλά στο εσωτερικό της ΝΔ.
Πριν δούμε, όμως, το πώς έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα λίγες ημέρες πριν την εκλογική διαδικασία, πρέπει να διευκρινίσουμε ότι η ήττα του Σαμαρά προσωπικά στο ζήτημα της εκλογής ΠτΔ φάνηκε πολύ πριν την διενέργεια της τρίτης ψηφοφορίας. Ήταν σαφώς αποτυπωμένη στην «συνέντευξη»-ρεντίκολο του Σαμαρά στη ΝΕΡΙΤ (στην πραγματικότητα επρόκειτο για διάγγελμα, με δύο κρατικούς δημοσιογράφους σε ρόλο διακοσμητικής γλάστρας), στην οποία όχι μόνο δεν είχε να πει τίποτα το καινούργιο, αλλά πούλαγε «αγριάδα» στους βουλευτές που δεν συντάσσονταν μαζί του για την εκλογή προέδρου. Αυτή ακριβώς η «αγριάδα», η κουραστική επανάληψη των γνωστών τρομοδιλλημάτων και το σαφές προεκλογικό στυλ των λεγομένων του, έκαναν φανερή την συνειδητοποίηση εκ μέρους του της επερχόμενης ήττας και της προσήλωσης του πλέον στην προεκλογική περίοδο, την έναρξη της οποίας κήρυξε ανεπίσημα. Φάνηκε, πάντως, ότι τα όσα έλεγε το καλοκαίρι, απευθυνόμενος στους διεθνείς τοκογλύφους-εντολείς του, ότι δήθεν υπάρχει έτοιμο «μαξιλάρι» βουλευτών που θα στηρίξει την προεδρική εκλογή, ήταν «φύκια για μεταξωτές κορδέλες».
Τελικά, δεν είχε τίποτα και η τακτική με την οποία κινήθηκε από τον Σεπτέμβριο και μετά τον οδήγησε από ήττα σε ήττα, μέχρι το φιάσκο της 29ης Δεκεμβρίου, κατά την οποία ο εκλεκτός του Δήμας πήρε ακριβώς όσες ψήφους είχε πάρει και στην δεύτερη ψηφοφορία, δηλαδή 168. Ούτε μία παραπάνω, έστω για το θεαθήναι!
Με την προεκλογική περίοδο, λοιπόν, να βρίσκεται σε εξέλιξη, ένα από τα σημεία που πρέπει να καταγράψουμε είναι αναμφισβήτητα η πλήρης εγκατάλειψη του Σαμαρά από τους εντολείς του, οι οποίοι ξεκάθαρα πια τον αντιμετωπίζουν ως αναλώσιμο και στυμμένη λεμονόκουπα. Αρχικά τον ενθάρρυναν «να σηκώσει μπόι» στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό, ανεβάζοντας τον πήχη με την ρήση «τέλος Μνημόνιο, τρόικα και ΔΝΤ», αλλά στην συνέχεια άλλαξαν τον σχεδιασμό τους και αποφάσισαν να τηρήσουν ουδετερότητα, η οποία φυσικά ευνοούσε πολιτικά τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι οι διεθνείς τοκογλύφοι έχουν πάρει τις παρασκηνιακές διαβεβαιώσεις από το συνονθύλευμα του Τσίπρα για τις συγκεκριμένες πολιτικές κατευθύνσεις που θα ακολουθήσει το μόρφωμα αυτό.
Τα συμφέροντά τους είναι αυτά που τους ωθούν τώρα να ποντάρουν σ’ ένα νέο και άφθαρτο από την άσκηση της εξουσίας «άλογο», παρά να συνεχίσουν να στηρίζουν μια ξοφλημένη και ετοιμόρροπη κυβέρνηση, η οποία έτσι κι αλλιώς παρέπαιε από τους πρώτους κιόλας μήνες της συγκρότησής της. Επομένως, ο Σαμαράς βρίσκεται απομονωμένος καθώς -και δίχως την παραμικρή θετική επιχειρηματολογία- το μόνο που χρησιμοποιεί στην προεκλογική περίοδο είναι η καλλιέργεια του πανικού, η συνεχής κινδυνολογία και ως εκ τούτου ο εκφοβισμός του εκλογικού σώματος. Οι όποιες υποσχέσεις του, γνωρίζει πολύ καλά, ότι δεν έχουν κανένα αντίκρισμα, διότι τις είχε δώσει και τον Σεπτέμβριο για να δεχθεί στην συνέχεια τα ηχηρά χαστούκια από τις αγορές και να προστρέξει στο Eurogroup και στο ΔΝΤ.
Ένας πολύ μεγάλος φιλόσοφος, ο Φρειδερίκος Νίτσε, έλεγε: «Ό,τι χρειάζεται να πέσει, δεν πρέπει κανείς να το συγκρατεί, αλλά να το σπρώχνει μια ώρα αρχύτερα στον γκρεμό». Η αντεθνική και αντιλαϊκή κυβέρνηση Σαμαρά βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και πασχίζει να συγκρατηθεί προκειμένου να μην πέσει στο αχανές κενό του ολέθρου. Για την Πατρίδα και τον Λαό, για την Δικαιοσύνη, την Ελευθερία και την Αξιοπρέπεια, ας πατήσουμε πολιτικά και εκλογικά τα χέρια της κυβέρνησης ώστε το βράδυ της 25ης Ιανουαρίου να καταβαραθρωθεί εντελώς.
Η 26η Ιανουαρίου, με ουσιαστικό Πολιτικό και Κοινωνικό Νικητή των εκλογών το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, θα σημάνει την απαρχή νέων εξελίξεων, με τους Εθνικιστές να αποτελούν την μόνη ουσιαστική αντίσταση στους διεθνείς τοκογλύφους και τους κάθε λογής υποτακτικούς του ψευδεπίγραφου «συνταγματικού τόξου». ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
Γιώργος Μάστορας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/to-fiasko-tou-joflhmenou-samara#ixzz3OtAaasBv