Η μεγαλύτερη νίκη του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος από τις πρόσφατες εθνικές εκλογές, δεν είναι τόσο η διατήρηση της εκλογικής του δύναμης όσο το γεγονός πως η πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού αναγνωρίζει πως το Κίνημα αγωνίστηκε με απαράμιλλη γενναιότητα σε μια πολιτική αναμέτρηση στην οποία δεν συμμετείχε επί ίσης όροις με τους πολιτικούς του αντιπάλους.
Την ίδια περίοδο που τα κόμματα του αντισυνταγματικού τόξου διέθεταν ένα πακτωλό χρημάτων και κυρίως, διαρκή τηλεοπτική προβολή στα μέσα ενημέρωσης, ο Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή υπήρξε αποκλεισμένος και φιμωμένος σε κανάλια, εφημερίδες και ραδιόφωνα, ενώ επιπλέον στερήθηκε την κρατική χρηματοδότηση η οποία παρασχέθηκε αφειδώς στα κόμματα της σαπίλας, της ξενοκρατίας και της κλεπτοκρατίας. Η κατάκτηση τελικά της τρίτης θέσης, δεν φαντάζει αλλά συνιστά ένα θρίαμβο μεγαλύτερο ακόμη εκείνου του Ιουνίου του 2012, οπότε δια της εκπεφρασμένης θελήσεως του Ελληνικού Λαού, η Χρυσή Αυγή εισήλθε πανηγυρικώς στη Βουλή των Ελλήνων.
Φανταστείτε επί παραδείγματι, ποια θα ήταν τα ποσοστά κομμάτων όπως ο Σύριζα, η ΝΔ, το Ποτάμι, το ΚΚΕ, οι ΑΝΕΛ, εάν διέθεταν την μηδενική προβολή των μέσων ενημέρωσης, που διέθετε και συνεχίζει να διαθέτει το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα. Σε κάθε περίπτωση, η Χρυσή Αυγή πέτυχε δύο ουσιώδεις στόχους:
α) έχει καταδείξει ότι στην εποχή του εφήμερου και εντός ενός πολιτικού συστήματος του οποίου βασικός πυλώνας είναι η ρουσφετολογία και οι πελατειακές σχέσεις, κατόρθωσε να οικοδομήσει ένα Οχυρό Πίστεως σε ανώτερα Ιδανικά, όπως είναι η Πατρίδα και η Ελευθερία.
β) συνέτριψε την αισχρή απόπειρα του Καθεστώτος να νοθεύσει την λαϊκή θέληση δια της επιβολής ενός κομματικού συνονθυλεύματος εξυπηρέτησης πανίσχυρων οικονομικών συμφερόντων (το Ποτάμι) ως της τρίτης πολιτικής δύναμης.
Με απλά λόγια, το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα ούτε εκβίασε αλλά ούτε εξαγόρασε ψήφους, αντιθέτως έλαβε, καθαρά και περήφανα, περί τις 400.000 Ομολογίες Εθνικιστικής Πίστεως!
Το βασικό μέλημα της ρητορικής του Κινήματος κατά την προεκλογική περίοδο, υπήρξε διττό: αφενός να πείσει για το γεγονός της πολιτικής μας συνέπειας, η οποία φτάνει μέχρι του σημείου να υφίστανται ο Αρχηγός και συναγωνιστές μας τις αντισυνταγματικές διώξεις του αντεθνικού Καθεστώτος και αφετέρου να αφυπνίσει το Λαό μας, προειδοποιώντας τον πως η ανάληψη της εξουσίας από τον Σύριζα δεν πρόκειται σε τίποτα να μεταβάλλει την μνημονιακή πολιτική την οποία έχει αποδεχτεί σύσσωμο το αντισυνταγματικό τόξο.
Δεν χρειάστηκε να παρέλθει ούτε μήνας, έως ότου η συγκυβέρνηση Σύριζα-ΑΝΕΛ πραγματοποιήσει όχι την μεταστροφή (όπως θέλουν κάποιοι να πιστεύουν) αλλά την πιστοποίηση της υποταγής της στα ξένα συμφέροντα.
Η δε υποταγή στα ξένα συμφέροντα αποδεικνύεται με τον πλέον περίτρανο τρόπο από την ίδια τη στάση της κυβέρνησης. Αντί ενός σχεδίου σύγκρουσης με τους δανειστές, τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο υπουργός των Οικονομικών προσήλθαν στις διαπραγματεύσεις με ένα και μόνο επιχείρημα: εάν δεν βοηθήσετε την δική μας αριστερή κυβέρνηση, τότε να είστε βέβαιοι πως η επόμενη κυβέρνηση της Ελλάδος θα είναι η Χρυσή Αυγή και εκείνοι δεν πρόκειται να τα βρουν μαζί σας!
Χάρη στους καθηγητές του ψεύδους, τους στρατευμένους δημοσιογράφους, τους «ειδικούς» και τους «αναλυτές», διαμορφώθηκε στην πλειοψηφία του Λαού μας η πεποίθηση μιας «σκληρής» διαπραγμάτευσης. Το που αυτή θα οδηγούσε άρχισε να διαφαίνεται ξεκάθαρα όταν είδαν το φως της δημοσιότητος εκείνες οι καταγέλαστες δημοσκοπήσεις, σύμφωνα με τις οποίες το 80% των Ελλήνων επικροτούσε τη «σκληρή» στάση της κυβέρνησης έναντι των δανειστών, την ίδια στιγμή που το 65% του Λαού υποτίθεται πως επιζητούσε έναν. «έντιμο» συμβιβασμό!
Σκληρή στάση και έντιμος συμβιβασμός, είναι ο ορισμός της αθλιότητας και εξαπάτησης του Λαού, τα οποία όμως δεν έγιναν πρώτη φορά αλλά επαναλήφθηκαν από την συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου με πειστικότερο αναμφισβήτητα τρόπο, από εκείνον με τον οποίο τα είχαν πράξει οι ξενόδουλοι της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου.
Κι ενώ οι κράχτες της αριστερής επανάστασης αφιέρωναν διθυράμβους και ύμνους στην «επαναστατική», αριστερή κυβέρνηση, προσπερνώντας με χαρακτηριστική ευκολία ακόμη και αυτή τη συνεργασία με τους ψοφοδεξιούληδες του Καμμένου, άξαφνα επιδίδονται στο σοβιετικό σπορ της επιχείρησης φίμωσης όσων αντιδρούν στην επαίσχυντη κι αντεθνική συμφωνία διατήρησης των πολιτικών των Μνημονίων. «Βλέπετε και μη μιλάτε σύντροφοι», λένε αναμεταξύ τους, απεγνωσμένα προσπαθώντας να παρουσιάσουν ένα μέτωπο τάχα αρραγές, το οποίο εν τοις πράγμασι ήδη μπάζει από παντού, με μοναδικό εμπόδιο διάρρηξης εκείνο το οποίο βαστούσε ενωμένους και τους προηγούμενους: τη διατήρηση των προκλητικών τους προνομίων, την μάσα, την εξουσία!
«Ο κόσμος δεν θέλει λεφτά και δουλειές, αλλά αξιοπρέπεια» δηλώνει με θράσος χιλίων πιθήκων ο αυτοχαρακτηριζόμενος ως «ασταθής Μαρξιστής», υπουργός των Οικονομικών. Βολεμένος όντας, ομιλεί περί αξιοπρέπειας εκείνος που την φαντάζεται ως ένα ευτελές και ανούσιο «ουάου», το οποίο διαδέχονται συνεχή, αδιάκοπα και ουσιώδη «ωχ, ωχ, ωχ», στις κρίσιμες διαπραγματεύσεις του Eurogroup. Έτσι αντιλαμβάνεται την ρήξη η Αριστερά και πως θα μπορούσε διαφορετικά, όταν οι φορείς της δεν είναι απλώς βαθύτατα καθεστωτικοί και κρατικοδίαιτοι, αλλά είναι επί της ουσίας οι γνήσιοι εκφραστές του διεφθαρμένου και ανθελληνικού μεταπολιτευτικού Καθεστώτος.
Επανάσταση από τους δημοσίους υπαλλήλους, τους βολεμένους και τους κρατικοδίαιτους δεν υπήρξε ποτέ και δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει. Διότι απλούστατα, αυτοί έχουν πολλά να χάσουν.
Ο πελώριος Γερμανός φιλόσοφος Όσβαλντ Σπέγκλερ, διαπιστώνει από τις αρχές του περασμένου αιώνος το εξής, το οποίο στέκει εξόχως επίκαιρο στην περίπτωσή μας: «Κάθε σοσιαλιστική εξέγερση το μόνο που κάνει είναι να χαράζει νέους δρόμους για τον καπιταλισμό»! Το ίδιο πάνω κάτω έχει δηλώσει και ο υπουργός των Οικονομικών του Σύριζα, ισχυριζόμενος πως είναι προτιμότερο να συμβάλλουμε στην ενίσχυση του καπιταλισμού απ’ το να αναζητήσουμε εναλλακτικά οικονομικά συστήματα τα οποία ασφαλώς θα οδηγήσουν σε ραγδαία άνοδο του Εθνικισμού.
Από μόνο του το γεγονός ότι οι -ασταθείς ή αταλάντευτοι- μαρξιστές διακρίνουν πως η συντριβή του καπιταλισμού θα σημάνει τη νίκη του Εθνικισμού, είναι αρκετό για να επιβεβαιώσει πως η Επανάσταση στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο των Εθνικιστικών Κινημάτων. Σημαίνει όμως ταυτόχρονα και το τέλος των μαρξιστικών και σοσιαλδημοκρατικών μύθων περί σύγκρουσης με το Κεφάλαιο και την ολιγαρχία του πλούτου, καθώς η Αριστερά είναι πια αναπόσπαστο κομμάτι τους. Τούτο «σύντροφοι», συνιστά ανεπιφύλακτα ομολογία ιδεολογικής ήττας και αποτελεί το πρελούδιο της επερχόμενης πολιτικής συντριβής. Αν μη τι άλλο, κανένα ιδεολόγημα όσο καλά κι αν στηθεί και αποτελεσματικά εξαπολυθεί, δεν δύναται να υπερισχύσει του Φυσικού Νόμου ο οποίος απαρέγκλιτα από δημιουργίας του κόσμου επιτάσσει ο αδύναμος να υποτάσσεται στον ισχυρό.
Όσο περισσότερο εν κατακλείδι σφυρηλατείται ο χαρακτήρας της αναγκαιότητας της εξέγερσης ενάντια στο σύγχρονο κόσμο, όσο περισσότερο εντείνεται η πλουτοκρατική αδικία και η συστηματική εξαθλίωση του Ελληνικού Λαού, όσο ο ωκεανός των περιθωριοποιημένων θα πλαταίνει και θα ξεχειλίζει, τόσο θα γιγαντώνεται η αντίδραση της ελληνικής Φυλετικής Ψυχής η οποία θα διακρίνει -αργά ή γρήγορα- πως ο δρόμος της Ελευθερίας και της Εθνικής Αξιοπρέπειας ξανοίγεται από το στιβαρό βηματισμό της Ελληνικής Νεολαίας, που προελαύνει αγέρωχα υπό τα Πορφυρά και Γαλανόλευκα Λάβαρα της Χρυσής Αυγής!
Ευάγγελος Καρακώστας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/oi-politikanthdes-teleiwnoun-h-chrush-augh-twra-jekina#ixzz3T8BzwRYf