Γράφει ο Αντίοχος Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, και με αφορμή κάποιες αντιρρήσεις που είχε εκφράσει στα λόγια ο τότε πρωθυπουργός Άντριου Παπάντριου για μια πτυχή της αμερικανικανονατοϊκής πολιτικής, Έλληνας δημοσιογράφος ρώτησε τον αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα, αν τον ανησυχεί η στάση του μεγάλου Παπατζή. Και τότε, αυτός του απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια: «Δεν με ενδιαφέρει…
Ζήτησε να μην ψηφιστεί από την βουλή η συμφωνία με τους δανειστές. Σκληρά κατά της συμφωνίας τάχθηκε ο Αλ. Μητρόπουλος μιλώντας στην Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ.
Μια φράση που ακούγαμε στο παρελθόν, συνεχίσαμε να την ακούμε και θα την ακούμε και στο μέλλον είναι αυτή που ακούει στο «και εγώ Χρυσή Αυγή είμαι». Το πως όμως το αισθάνεται ο καθένας όταν το λέει είναι καθαρά θέμα συνειδήσεως.
Υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα; Συμπολίτες Έλληνες, συναγωνιστές και μη. Από όταν είχα αρχίσει να θυμάμαι τα πολιτικά γεγονότα στην Ελλάδα, ή από όταν είχα αρχίσει να ακούω και να κρίνω ενέργειες Ελλήνων πολιτικών, δεν θυμάμαι να είχε γίνει κάτι υπέρ της Ελλάδος ό,τι φαινόταν να είναι υπέρ μας, πραγματοποιόταν με σκοπό το προσωπικό κέρδος του…
«Είναι αποφασισμένοι να θυσιάσουν έναν δικό τους, έτσι ώστε να κατηγορήσουν για την δολοφονία την κυβέρνηση. Γνωρίζω αυτή την μέθοδο και τακτική πολύ καλά, προσπαθούν να την εφαρμόσουν εδώ και μια δεκαετία». Η δήλωση αυτή έγινε από τον Πούτιν τον Φεβρουάριο του 2012.