Εδώ και λίγες ημέρες η Χώρα έχει αποκτήσει έναν νέο ΠτΔ, στο πρόσωπο του Προκόπη Παυλόπουλου. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κι αυτός θα είναι «ένας πολύ καλός Πρόεδρος», όπως άλλωστε ήταν όλοι οι προκάτοχοί του. Το ίδιο θα ίσχυε και για τον αχυράνθρωπο του Σαμαρά, τον Δήμα, αν κατόρθωνε να εκλεγεί αυτός ως ΠτΔ τον περασμένο Δεκέμβριο. Το μόνο που θα πρέπει να κάνει ο Παυλόπουλος, με τη νέα του ιδιότητα, είναι να στήνεται ως άγαλμα (αυτό «το ‘χει»…) στις παρελάσεις, να παρίσταται στις επίσημες δοξολογίες, να υποδέχεται εθιμοτυπικά μερικούς ξένους ηγέτες και εξίσου εθιμοτυπικά να πραγματοποιεί ταξιδάκια στο εξωτερικό, να δέχεται τις γνωστές τυπικές ευχές της πολιτικής στρατιωτικής ηγεσίας ανήμερα την πρωτοχρονιά και να διοργανώνει την καθιερωμένη ετήσια δεξίωση, για την «αποκατάσταση της δημοκρατίας», κάθε 24 Ιουλίου. Α, ναι, θα πρέπει, συν τοις άλλοις, να προσυπογράφει τους νόμους που θα ψηφίζει η Βουλή και τα προεδρικά διατάγματα που θα εκδίδει η κυβέρνηση. Ανάμεσά τους, και τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, βεβαίως, τις οποίες κάποια στιγμή θα τις δούμε και από την σημερινή κυβέρνηση.
Και αν τυχόν διαφωνήσει σε κάτι με τις κυβερνητικές επιθυμίες; Τότε, έχει μόνο μια επιλογή: να παραιτηθεί, προκαλώντας πολιτική κρίση και αναπόφευκτα εκλογές. Μήπως, τελικά, η κίνηση Τσίπρα να προτείνει για ΠτΔ έναν φανατικό φιλελεύθερο ήταν ένα «κλείσιμο ματιού» με νόημα προς τους δανειστές; Για να τους δείξει ότι δεν έχουν να φοβούνται τίποτε, από την στιγμή που ΠτΔ είναι ένας παραδοσιακός αστοδεξιός, ο οποίος θήτευσε επί χρόνια δίπλα στον ψευτοεθνάρχη Καραμανλή, ένας ορκισμένος ευρωπαϊστής, ο οποίος έχει το όπλο της παραίτησης στα χέρια του, αποτελώντας έτσι εγγύηση για τα συμφέροντα των δανειστών; Έχει ιδιαίτερη σημασία, επίσης, το γεγονός ότι η εκλογή Παυλόπουλου δεν συνοδεύτηκε από την παραμικρή αναφορά για συνταγματική αναθεώρηση. Όταν αναφέρεσαι σε θεσμικά ζητήματα, όπως γίνεται κάθε φορά με αφορμή την εκλογή ΠτΔ, ξετυλίγεις και την πολιτική σου στα συνταγματικά ζητήματα. Την στιγμή, όμως, που δεν θέλεις καμιά συζήτηση για την απλή αναλογική, την οποία έχεις υποσχεθεί στο παρελθόν ότι θα την κατοχυρώσεις συνταγματικά, τότε η έκφραση «συνταγματική αναθεώρηση» είναι απαγορευμένη για το λεξιλόγιό σου. Όσο για την εισήγηση των Λαφαζάνη, Γλέζου και άλλων για αριστερό Πρόεδρο, η ροή των γεγονότων έδειξε ότι δεν την πίστευαν πραγματικά. Δεν είχαν την παραμικρή ουσιαστική αντίδραση στην υποψηφιότητα Παυλόπουλου. Είναι φανερό ότι όλα είχαν ρυθμιστεί παρασκηνιακά. Απλώς, η αριστερή αντιπολίτευση του Τσίπρα έπρεπε να πει κάτι, για να σημειώσει την παρουσία και την «διαφορετικότητά» της μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Ως γνήσια «λιγούρια της εξουσίας» ψήφισαν τον μνημονιακό Παυλόπουλο.
Ο «Πάκης», λοιπόν, ένας δηλωμένος φιλελεύθερος αστοδεξιός, σηματοδότησε και επίσημα την συγκατοίκηση αριστεράς-δεξιάς στο κοινό σπίτι του «συνταγματικού τόξου». Και για να μην γκρινιάζουν οι συριζαίοι βουλευτές, οι οποίοι δεν ερωτήθηκαν καν για το ποιον θα προτείνει για ΠτΔ το κόμμα τους (το ξεψυχισμένο χειροκρότημα, όταν άκουσαν το όνομα του Παυλόπουλου, έδειξε τις διαθέσεις τους), ο Τσίπρας τους προσέφερε ένα ακόμη σόου «σκληρής διαπραγμάτευσης». Αυτού του είδους ο συμβολισμός, με την συγκατοίκηση αριστεράς-δεξιάς και στον κορυφαίο πολιτειακό θεσμό, δεν στερείται πολιτικής σημασίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ φρέσκος στην εξουσία, έχει την πλειοψηφία των καθεστωτικών ΜΜΕ μαζί του και γι’ αυτό αισθάνεται σήμερα δυνατός. Γνωρίζει, όμως, πολύ καλά ότι το τρίτο Μνημόνιο, το οποίο ξεκίνησε με την πρώτη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου και θα ολοκληρωθεί κάποια στιγμή μέσα στο καλοκαίρι, καθώς και η αδυναμία του να υλοποιήσει αυτά που προεκλογικά είχε υποσχεθεί, θα τον φέρουν σίγουρα σε ευθεία αντιπαράθεση με τον Ελληνικό Λαό. Είναι σίγουρο ότι τότε θα χρειαστεί (και θα ζητήσει) στήριξη από τα παραδοσιακά κέντρα της συστημικής εξουσίας. Ο Παυλόπουλος είναι άνθρωπος του Καραμανλή, έχει πολύ καλές σχέσεις με την οικονομική ολιγαρχία και ο ΣΥΡΙΖΑ προσβλέπει στην βοήθειά του. Ο Τσίπρας και η ηγετική του ομάδα δίνουν στο καθεστώς έναν εξ ολοκλήρου δικό του τύπο ως ΠτΔ, ακριβώς για να δείξουν ότι και τον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να τον δουν και να του συμπεριφερθούν ως δικό τους κόμμα, το οποίο έσπευσε μέσα σε λίγες ημέρες από την εκλογική του νίκη να εγκαταλείψει τις προεκλογικές του διακηρύξεις, αισθανόμενο ότι βρίσκεται σε θέση ισχύος να το πράξει. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με την βοήθεια των συστημικών ΜΜΕ, κρύβεται πίσω από ένα θέατρο «σκληρών διαπραγματεύσεων» και «εθνικής υπερηφάνειας», αισθανόμενος ασφαλής προς το παρόν στην εκτόξευση ψεμάτων.
Δικό μας καθήκον δεν είναι να αρχίσουμε να οικτίρουμε τον Ελληνικό Λαό, να του κουνάμε περιφρονητικά το δάχτυλο και να τον καταγγέλλουμε για το παραμύθιασμα που δέχτηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αντιθέτως, επειδή μόνο Εμείς μπορούμε να εκφράσουμε τα Εθνικά και Λαϊκά συμφέροντα, ακριβώς για τον λόγο ότι αποτελούμε το πιο συνειδητοποιημένο κομμάτι των Ελλήνων, θα φροντίσουμε να του ανοίξουμε τα μάτια και να του αποκαλύψουμε την Αλήθεια, πορευόμενοι μαζί για την Εθνική Ανεξαρτησία, την Λαϊκή Ευημερία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/o-ptd-kai-to-susthma-ejousias#ixzz3UAHyeQgX
