Οι κωλοτούμπες, η χρησιμοποίηση πολλαπλά ερμηνευμένων λέξεων («γέφυρα»), προκειμένου να δώσουν άλλη συμφωνία στην παράταση του Μνημονίου, οι ασάφειες, οι γενικότητες, οι αοριστολογίες αποτελούν ένα καθημερινό φαινόμενο στην πολιτική που ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Σαν μια σύγχρονη καρικατούρα της Πυθίας του Μαντείου των Δελφών ο Τσίπρας δίνει τον δικό του χρησμό στο γερμανικό περιοδικό Stern, όταν λέει «δώστε μας έξι μήνες και θα είμαστε μια άλλη χώρα».
Τώρα αυτό είναι για καλό ή για κακό; Αλήθεια, τι θέλει να πει «ο ποιητής»; Συνδέεται, άραγε, η φράση αυτή με την αρλουμπολογία και τις… μπαρούφες του Βαρουφάκη, ο οποίος από ολοένα και περισσότερους Έλληνες αποκαλείται πλέον Μπαρουφάκης; Μήπως όλη αυτή η αισθητική των μπερδεμένων εννοιών και των ακαταλαβίστικων λέξεων έχει μια προϊστορία; Υπήρχε συμπατριώτης μας, ο οποίος κατάφερε -με μια μόλις τηλεοπτική του εμφάνιση- να καταγραφεί ανεξίτηλα στην Λαϊκή Μνήμη, ακριβώς επειδή μέχρι σήμερα δεν μπόρεσε κανένας Έλληνας να εντρυφήσει στον βαθύ πυρήνα των σκέψεών του και να μπορέσει να αποκρυπτογραφήσει το μήνυμα που ήθελε να περάσει προς τα έξω. Αυτός ο συμπατριώτης μας είναι αναμφισβήτητα ο μυθικός αντιπρόεδρος του Εδεσσαϊκού, Θωμάς Μάτσιος, του οποίου η μία και μοναδική τηλεοπτική παρέμβαση έμεινε στην Ιστορία, αν και χάνεται στα βάθη του Χρόνου. Κάνοντας μια υψηλού περιεχομένου γλωσσική ανάλυση-δήλωση για την αναβολή του ποδοσφαιρικού αγώνα της ομάδας του με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς, είχε πει, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Εμείς, γιατί κοιτάξτε, στη μια τέτοια αρχή, ούτε-ούτε, και κοιτάξτε, αυτοί, δεν θα ήθελαν τους, για να γίνει αυτό, το αυτό, το παιχνίδι, αλλά ύστερα μόλις-μόλις, όπως είπαμε, με ότι αυτό εμείς δεν δεν και θέλαμε, αυτοί είπανε όχι, λέει, θέλουμε να γίνει. Εεε και μετά εμείς είπαμε όχι λέμε, εεε λέμε δεν θα δεν θα γίνει, θα κάνει γίνει αυτό πάλι, νέος-νέος διαιτητής για να ορίσει για να για να ξαναγίνει πάλι το παιχνίδι. Ό,τι όπως ορίσει η ΕΠΑΕ. Αυτό ακριβώς. Τίποτε άλλο…».
Στις εύλογες απορίες για την «άτακτη» σύνταξη των λέξεων και την μυστηριώδη μαγική ακολουθία τους ακόμα ερίζουν γλωσσολόγοι, αθλητικογράφοι, κοινωνιολόγοι, κρυπταναλυτές, ιδιωτικοί ντετέκτιβ και καφετζήδες, για την αποκρυπτογράφηση του τόσο σπουδαίου για την ανθρωπότητα αυτού κωδικοποιημένου μηνύματος. Φαίνεται, όμως, ότι οι πρόσφατες «σιβυλλικές» δηλώσεις εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ για το Μνημόνιο που γίνεται «γέφυρα», ίσως οδηγήσει τελικά μετά από χρόνια στην λύση του μυστηριακού χρησμού του μύστη της στρογγυλής θεάς, πρύτανη της διαλεκτικής τέχνης και χαρισματικού γλωσσοπλάστη μιας newspeak αισθητικής λεκτικής ανανέωσης. Όσο κι αν δεν φτάνει στο νου των ανυποψίαστων συμπατριωτών μας η νοηματοδοσία των λεγομένων του Μάτσιου, θα μπορούσε να επεξηγηθεί μέσα από την επιχειρηματολογία της συγκυβέρνησης για την συμφωνία στο πρόσφατο Eurogroup. Μια επιχειρηματολογία, η οποία επί του προκειμένου μπορεί να αποδοθεί ως εξής: «Οι δανειστές μας είπαν “Τρόικα” και εμείς τους είπαμε “θεσμοί”, αλλά αυτοί όντως μας το άλλαξαν και ότι θα είναι μνημόνιο και μετά είπαμε ότι θα είναι “γέφυρα”. Εκείνοι είπαν ίσως, εμείς είπαμε μπορεί, αλλά συμφωνήσαμε ότι θα ακολουθήσουμε το 70% και μας δήλωσαν ότι διαφωνούν και δηλώσαμε ότι το 30% είναι τοξικό και είπαμε και έτσι και αλλιώς, γιατί αυτοί είπανε ότι θέλουν όλα τα λεφτά και ο Βαρουφάκης είπε δημιουργική ασάφεια, αλλά ο Σόιμπλε απάντησε μνημονιακή σαφήνεια. Ό,τι όπως ορίσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Αυτό ακριβώς. Τίποτε άλλο…».
Η ομοιότητα ανάμεσα στις δύο «αναλύσεις» είναι κάτι παραπάνω από εμφανής, με την διαφορά ότι οι «χρησμοί» της συγκυβέρνησης είναι συνεχείς και αφορούν την ζωή και το μέλλον εκατομμυρίων Ελλήνων. Από τον Τσίπρα και τον Μπαρουφάκη, μέχρι τον Στρατούλη και τον Λαφαζάνη, η ακολουθία του μιμητισμού στη newspeak αισθητική του Μάτσιου αγγίζει τα όρια μεταξύ του ολισθηρού δρόμου και της ασύλληπτης γελοιότητας: Όχι στον αχυράνθρωπο Δήμα που είναι ο εκλεκτός των μνημονιακών δυνάμεων, αλλά ναι στον «αγαλματένιο» Παυλόπουλο που έχει ψηφίσει υπέρ του Μνημονίου. Προεκλογικά σκίζουμε τα μνημόνια, μετεκλογικά ανανεώνουμε την μνημονιακή κατοχή με το πρόγραμμα «γέφυρα», στην αναμονή του Μνημονίου 3. Πριν τις 25 Ιανουαρίου μιλάμε για αύξηση του κατωτάτου μισθού στα 751 Ευρώ και την επαναφορά της 13ης σύνταξης, μετά τις 26 Ιανουαρίου βρίσκουμε διάφορες προφάσεις και «πουλάμε τρέλα», σφυρίζοντας αδιάφορα.
Αν τα λεγόμενα του Μάτσιου αντιμετωπίζονται ακόμη ως ένας διασκεδαστικός γρίφος ιερογλυφικών που περιμένουν την εξιχνίασή τους, τα ανάλογα λόγια και ενέργειες του Τσίπρα, του Βαρουφάκη και του υπολοίπου θιάσου πολιτικών απατεώνων δεν χρειάζονται καμιά αποσαφήνιση, καθώς το περιεχόμενό τους έχει αποκρυπτογραφηθεί πλήρως. Πίσω από τον σχετικά εύθυμο χαρακτήρα του συγκεκριμένου κειμένου κρύβεται η ξεκάθαρη κοροϊδία μιας κυβέρνησης, η οποία συνεχίζει αναλλοίωτη ουσιαστικά την μνημονιακή πολιτική των προκατόχων της. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν ισχύει η κλασική ατάκα «τα συμπεράσματα δικά σας», καθώς τα συμπεράσματα είναι κάτι παραπάνω από οφθαλμοφανή. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/o-tsipras-o-edessaikos-kai-h-koroidia-twn-ellhnwn#ixzz3UiSt8lNp
