Άρθρο της Ειρήνης Δημοπούλου Παππά στην εφημερίδα “Χρυσή Αυγή“
Οι ανακατατάξεις που έφερε η Χρυσή Αυγή στην ελληνική πολιτική, και η αναταραχή που προκαλεί η άνοδός της στα σκιώδη εξωθεσμικά κέντρα εξουσίας, βάζει όλους μας στο εθνικιστικό κίνημα αλλά και κάθε Έλληνα Πατριώτη ενώπιον των ευθυνών μας. Θα εξακολουθήσουν να μας υποδεικνύουν «αυτοί που ξέρουν» πώς πρέπει να ζήσουμε; Το έργο διαδοχικών υπουργών Οικονομίας με τους τρανταχτούς πανεπιστημιακούς τίτλους και τις κενολογίες τους, δίνει την απάντηση. Δεν ξέρουν καλύτερα από μας.
Διεθνείς και ντόπιοι παράγοντες αντιδρούν. Στο στόχαστρό τους τα εθνικιστικά κινήματα της Ευρώπης είναι τα ίδια. Δεν γνωρίζουν λιγότερο ή περισσότερο επικίνδυνους ή ακραίους. Το πρόβλημα που τους απασχολεί δεν είναι μια άμεση ανατροπή τους και η ανάδειξη στην εξουσία των εθνικιστών. Αυτό, έχουν τις δικλείδες να το καθυστερήσουν, να συκοφαντήσουν, να κάνουν νοθεία, να οικειοποιηθούν περιστασιακά θέσεις, να μοιράσουν αν χρειαστεί και χρήμα. Το ενοχλητικό και φλέγον είναι η πολιτικοποίηση της ταυτότητας των Ευρωπαίων. Με άλλα λόγια, όσο κανείς ιδιωτεύει, είναι ακίνδυνος. Μπορεί κατά μόνας να θαυμάζει το αρχαίο κλέος, αρκεί να μην επιχειρήσει να ταυτιστεί με αυτό. Μπορεί ακόμη και να περηφανεύεται (και δικαίως) πως, «Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι», αρκεί να μην επιχειρήσει να κάνει κι άλλους να το πιστέψουν, να ζήσουν και να δράσουν ανάλογα.
Αρκεί, ο φιλόσοφος να μην ανακαλύψει στο πρόσωπο του πολεμιστή προπαππού του, το δικό του πρόσωπο.
Αυτήν την πολιτική ταυτοποίηση των ευρωπαϊκών Εθνών και πρωτίστως του Ελληνικού, θέλει η κρατούσα εξουσία να αποτρέψει. Γι’ αυτό και επί δεκαετίες βάλτωνε τις προσπάθειες, με δικά της πρόσωπα. Γι’ αυτό χρηματοδοτεί κατά καιρούς καθαρολόγους, επαναστάτες του καναπέ, πολυγραφότατους ιδεολόγους και τηλεπαρουσιαστές, καταφανώς φαιδρούς ή «σοβαρούς» ηγέτες που κρατούσαν το εθνικιστικό κίνημα στο πολύ βολικό για το σύστημα, γραφικό, θυμωμένο, απομονωμένο περιθώριο. Μπορείτε ελεύθερα να αγοράζετε τα βιβλία που σας λένε πόσο σημαντικό είναι να είσαι Έλληνας, πόσο σπουδαίοι ήσαν οι πρόγονοί σας, και να γεμίζετε νοσταλγία για το χωριό σας, αρκεί να μην θελήσετε να κάνετε πράξη όσα διαβάζετε. Αρκεί να μην διεκδικήσετε την ελληνικότητά σας.
Αυτό που έλειπε από το εθνικιστικό κίνημα, την ενεργοποίηση των λαϊκών μαζών, εκεί όπου χτυπά ακόμη ανόθευτη από σουσουδισμούς η ελληνική ψυχή, επεχείρησε και πέτυχε η Χρυσή Αυγή. Γι’ αυτό πολεμήθηκε. Γι’ αυτό θα νικήσει.
Το εθνικιστικό κίνημα βρίσκεται εδώ από τους αγώνες των εκατοντάδων μαχητών του που αψήφησαν τις σειρήνες του καθωσπρεπισμού και της βολής, για να ακολουθήσουν τον δρόμο της ψυχής τους. Βρέθηκε χάρις στους χιλιάδες Έλληνες που βγήκαν από το κομματικό μαντρί της πατριδοκάπηλης ΝΔ και την απελπισμένη ή εγωιστική ιδιωτεία και μπήκαν με την Χρυσή Αυγή στην Βουλή, στους Δήμους, τις Περιφέρειες και την Ευρωβουλή. Βρέθηκε κυρίως γιατί έχει μια ηγεσία που κατάφερε να αντιληφθεί την πολιτική πραγματικότητα, είδε το επείγον των καιρών, συνδέθηκε με τον λαϊκό παλμό, επέτυχε να προβάλλει κατάλληλα τις εκπεφρασμένες θέσεις του κινήματος που όψιμα τόσο η «αριστερά» όσο και η «δεξιά» επιχειρούν να εκμεταλλευθούν, αποφάσισε και έδρασε για να συνεγείρει και να συντονίσει τους Έλληνες, πατριώτες της Αριστεράς και παλαιούς Δεξιούς, Εθνικιστές ώριμους και κατασταλαγμένους, νέους και ενθουσιώδεις, σε έναν κοινό σκοπό: την Πατρίδα.
Δείχνουμε τον δρόμο. Ανοίγουμε τον δρόμο. Σύντομα θα χρειαστεί να βαδίσουμε τον δρόμο.
Ας πάμε λοιπόν ένα βήμα πιο πέρα. Ας μην περιμένουμε παθητικά το επόμενο ραντεβού με τις κάλπες. Τώρα πρέπει να δουλέψουμε για την εδραίωση του Κινήματος, για την ποιοτική επέκτασή του και το ρίζωμά του στην κοινωνία. Η αποφυλάκιση του Νικόλαου Μιχαλολιάκου δεν είναι η κατάληξη των αγώνων των Εθνικιστών. Ούτως ή άλλως υπάρχουν περιορισμοί και επίκειται δίκη. Απαίτηση όλων μας, είναι η δικαίωση του ίδιου και του κατασυκοφαντημένου και διωκόμενου Κινήματος. Νομική, δικαστική, αλλά κυρίως δικαίωση με έργα. Οι αγώνες, οι θυσίες, οι δολοφονίες και οι φυλακίσεις θα δικαιωθούν με την νίκη των Εθνικιστών στην πολιτική και στην κοινωνία.
Λάθη διαπιστώνονται εύκολα, αν αναλογιστεί κανείς ότι η Χρυσή Αυγή πάτησε σε έδαφος που κανείς άλλος εθνικιστής δεν είχε πατήσει για δεκαετίες. Μπορεί όμως να μάθει και να διορθώσει τα σφάλματα; Θαρρώ πως και μπορεί και πρέπει, αφού αυτό είναι απαραίτητο για να φέρει αποτελέσματα για τον λαό και την χώρα, διατηρώντας και την ταυτότητα και την δυναμική της.
Έχουμε εμπρός μας ένα στοίχημα. Έναν Αρχηγό, βουλευτές μας, νυν και πρώην, και δεκάδες αγωνιστές που παραμένουν φυλακισμένοι περιμένοντας μια δίκη. Πριν καν ξεκινήσει διαπιστώνουμε παλινωδίες και ισορροπισμούς που έρχονται σε αντίθεση με τον νόμο και την λογική. Αλλά επειδή πιστεύουμε στην δύναμη των ολίγων εντίμων γι’ αυτό και ως αρχή θα δεχθούμε ότι η δίκη θα είναι δίκαιη. Μένει να διαπιστωθεί συντόμως.
Δικό μας καθήκον είναι να δουλέψουμε. Είναι να στηρίξουμε την παρουσία του λαϊκού εθνικιστικού κινήματος ενεργά στις τοπικές κοινωνίες. Να αγκαλιάσουμε τοπικά προβλήματα, να τα εντάξουμε στην εθνικιστική οπτική και να προτείνουμε στους συμπολίτες μας λύσεις τις οποίες θα τις μάθουν πριν τις κρίνουν. Η είσοδος της Χρυσής Αυγής στον χώρο του δημοσίου λόγου είναι η σκάλα που θα μας επιτρέψει να προτείνουμε και να εφαρμόσουμε τις Ιδέες μας, να στερεώσουμε την πίστη των συμπολιτών μας στην σοβαρότητα, την συγκρότηση, την συμμετοχικότητα, την μοναδικότητα του Κινήματος.
Κατ’ ιδίαν μπορούμε να αναλύουμε, να συνθέτουμε, να φιλοσοφούμε. Είναι άλλωστε απαραίτητο για την συγκρότηση, τον έλεγχο και την εσωτερική μας στήριξη. Γινόμαστε όμως πραγματικά «επικίνδυνοι» όχι ως μονάδες, αλλά όταν κάνουμε πολιτική, και δεν αφήνουμε τις Ιδέες μας (και τις θυσίες του Αρχηγού και των συναγωνιστών μας) στα βρώμικα χέρια των αντιπάλων μας.
Ο Θεός είναι μαζί μας. Η νίκη είναι δική μας.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/to-stoichhma-twn-ellhnwn-ethnikistwn#ixzz3Uved6mPC