Βγήκε και πάλι στην επιφάνεια το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος, δια στόματος Νίκου Φίλη, ο οποίος θεωρείται ότι εκφράζει τον «βαθύ ΣΥΡΙΖΑ» του 4%, δηλαδή τον σκληρό πυρήνα του μορφώματος αυτού. Βεβαίως, η επίσημη θέση της κυβέρνησης (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) είναι ότι έχει την έχει την λαϊκή στήριξη και πως κινείται εκτός της λαϊκής εντολής, γεγονός το οποίο υποστηρίζει ότι επιβεβαιώνεται και από τα ευρήματα του συνόλου των δημοσκοπήσεων. Επικαλείται, δε, με νόημα εκείνο το σημείο των δημοσκοπήσεων το οποίο εμφανίζει την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών να θέλει συμφωνία με τους δανειστές, ακόμη και αν η κυβέρνηση χρειαστεί να κάνει σημαντικές παραχωρήσεις! Πολύ βολική δικαιολογία για την επικείμενη κωλοτούμπα που βρίσκεται προ των πυλών.
Ταυτόχρονα, όμως, το Μέγαρο Μαξίμου συνεχίζει να κρατάει ζεστή την φιλολογία του δημοψηφίσματος (όπως έκανε ξανά τώρα με τον Φίλη), καθώς θεωρεί ότι η «απειλή» του δημοψηφίσματος, με χαρακτήρα εκβιαστικό και τρομολαγνικό, αποτελεί όπλο για τον έλεγχο της εσωτερικής πολιτικής κατάστασης. Έτσι, βεβαίως, όπως το εννοεί το δημοψήφισμα η κυβέρνηση το μόνο που καταφέρνει είναι να διευκολύνει τους διεθνείς τοκογλύφους να σφίγγουν ακόμη περισσότερο τη θηλιά γύρω από τον λαιμό της, καθώς βλέπουν ότι όσο πιο πολύ την σφίγγουν, τόσο η κυβέρνηση μετακινείται προς τις δικές τους θέσεις. Αν είναι να κάνουν κάποιες υποχωρήσεις, κρατώντας ζητήματα για να απαιτήσουν την εφαρμογή τους αργότερα, αυτό θα το κάνουν την τελευταία στιγμή, φροντίζοντας να «πουλήσουν» τις υποχωρήσεις αυτές πολύ ακριβά.
Σε τι δημοψήφισμα μπορεί να πάει η κυβέρνηση, όταν οι δανειστές κρατούν στα χέρια τους την κάνουλα της ρευστότητας; Για να οργανωθεί ένα δημοψήφισμα θέλει χρονικό διάστημα τουλάχιστον ενός μηνός και στα κρατικά ταμεία δεν υπάρχει μία. Αν πρόκειται για δημοψήφισμα ουσιαστικού και κρίσιμου χαρακτήρα, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει, γιατί οι δανειστές δεν θα ανοίξουν την κάνουλα μέχρι να ολοκληρωθεί το δημοψήφισμα, οπότε πριν από την διεξαγωγή του θα υπάρξει στάση πληρωμών, με τον ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση. Αν πρόκειται για δημοψήφισμα σκοπιμότητας, με σκοπό να σύρει την «ευρωπαϊκή» αντιπολίτευση και τον Ελληνικό Λαό πίσω από την συγκυβέρνηση, τότε θα μπορούσε να γίνει ώστε να αποτελέσει έναν θρίαμβο των «ευρωπαϊκών ιδεών».
Αυτή η τελευταία προοπτική δημιουργεί ανησυχία στους Σαμαρά-Βενιζέλο (ο Θεοδωράκης δεν έχει το παραμικρό πρόβλημα να ψηφίσει «δαγκωτό» το «ναι»). Τι θα ψήφιζαν σε ένα τέτοιο δημοψήφισμα; Θα καλούσαν τον Ελληνικό Λαό να ψηφίσει όχι σε μια συμφωνία που θα είχε κλείσει ο ΣΥΡΙΖΑ με τους δανειστές και θα την υποστήριζαν ανοιχτά η Μέρκελ, ο Όλαντ, ο Γιούνκερ και οι άλλοι ηγέτες της ΕΕ; Φυσικά και όχι, για λόγους που έχουν να κάνουν με την εξάρτηση τους από τους προαναφερθέντες παράγοντες. Γι΄ αυτό και φωνάζουν εκ των προτέρων όχι στο δημοψήφισμα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να κάνει δημοψήφισμα για ρήξη με την Ευρωζώνη, ενώ ξέρουν πολύ καλά ότι το μόνο δημοψήφισμα που θα μπορούσε να γίνει είναι αυτό που θα αφορούσε την λαϊκή επικύρωση μιας συμφωνίας που θα έχει ήδη υπογραφεί.
Υπάρχει, βεβαίως, και η περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ να αντιμετωπίσει ισχυρά εσωκομματικά προβλήματα από έντονα διαφωνούντες με την συμφωνία. Σε μια τέτοια περίπτωση το δημοψήφισμα θα του γύριζε μπούμερανγκ, γιατί θα έχει χάσει την δεδηλωμένη και θα πρέπει να στηριχτεί στις ψήφους της αντιπολίτευσης για να περάσει την συμφωνία, με τον πολιτικό εξευτελισμό που συνεπάγεται κάτι τέτοιο. Υπό αυτές τις συνθήκες, το δημοψήφισμα κάθε άλλο παρά λύση θα αποτελούσε, γιατί το μείζον θα ήταν το τι κυβέρνηση υπάρχει. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να πάει σε λύσεις διεύρυνσης της κυβέρνησης ή να πάει σε εκλογές προκειμένου να ξεκαθαρίσει η κατάσταση.
Όπως φαίνεται απ΄ όλα τα σενάρια που παραθέσαμε, το δημοψήφισμα είναι μια κουβέντα με πολλούς και σύνθετους παράγοντες, οι οποίοι καθιστούν την προοπτική δημοψηφίσματος μια μπλόφα για εσωτερική κατανάλωση. Είναι ολοφάνερο, ότι «πρέπει» να πειστεί ο Ελληνικός Λαός πως η κυβέρνηση «πασχίζει» με κάθε τρόπο για να πετύχει μια συμφωνία «συμφέρουσα» για την Πατρίδα και τους Έλληνες. Όσο η ώρα της τελικής υπογραφής πλησιάζει τόσο αυτού του τύπου οι ψευτοπαλικαρισμοί θα πυκνώνουν, όπως θα πυκνώνουν οι αντικρουόμενες δηλώσεις μεταξύ υπουργών και στελεχών. Η τακτική αυτή κάνει, πλέον, κακό στον ΣΥΡΙΖΑ, όμως δεν μπορεί να κάνει κι αλλιώς, καθώς η δικαιολόγηση της ολοκληρωτικής αλλαγής πλεύσης δεν είναι καθόλου εύκολη.
Γιώργος Μάστορας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/mplofa-tou-suriza-gia-eswterikh-katanalwsh-ta-osa-leei-peri-dhmopshfismatos#ixzz3aUaiNBs6